İSLAMCILIK
AKP’nin ideolojik içeriği de kopya. Osmanlı’nın ölmemek için denediği “üç tarz-ı siyaset”in ikincisi olan İslamcılık’ın 21. Yüzyıl kopyası. Önce 1839 Tanzimat’la Osmanlıcılık uygulanmış ama 1789’un ve büyük devletlerin etkilediği Gayrimüslim bölgelerin ayrılıkçılığına tabii ki merhem olmamıştı. Onun üzerine Abdülhamit hiç olmazsa Müslüman bölgeler başını alıp gitmesin diye İslamcılık politikası başlatmıştı, sonuç Arapların da tüymesi olduydu. Arkasından da İttihatçıların (ve ayrıca Kemalistlerin) Müslüman Türk’ü odak alan Türkçülük politikası geldiydi.
Şimdi AKP, aynı İslamcılık politikasını Türk Müslüman’a dönüştürmüş bir vaziyette hem dış hem de iç politikada ısıtıp getiriyor. Tabii, Marx’ın yukarıdaki “… komedi” lafı yine geçerli. Çünkü:
Dış politikada durum traji-komik: Sünni-Şii kavgasıyla yırtılan Ortadoğu’da Sünni terör örgütlerine Türkiye’yi lojistik üs olarak kullandıran İslamcılık politikamız önce Ortadoğu’nun, sonra da bütün medeni dünyanın sabrını tüketti (http://www.nytimes.com/2014/08/25/opinion/a-necessary-response-to-isis.html?_r=0). Türkiye artık 49 diplomatını IŞİD’e teslim edip eller yukarı (bu deyimin devamı da vardır, malum) olmuş bir ülke.
Dostları ilə paylaş: |