22 Uluslararası Göç Hukuku Denizde kurtarma (rescue at sea) Destek beyannamesi (affidavit of support) Devletler özel hukuku (private international law) Dış kaynak kullanımı (outsourcing) Devlet (State) Bir deniz taşıtının denizde tehlikedeki bir kişiye veya
gemiye yardım etmesi durumu.
Denizde tehlike altındaki kişileri kurtarma görevi
hem antlaşmalarda hem de uluslararası teamül
hukukunda yerleşik bir kuraldır. Kurtarma çabalarının
koordinasyonundan sorumlu olan Devlet güvenli
bir yerde karaya çıkarma konusunda görüşmelerde
bulunacaktır.Yardımda bulunan Devlet geminin
boşaltılmasınıreddedebilir ve gemi tayfasının
topraklarından ayrılmasını talep edebilir. Bu Devlet,
karaya çıkarmayı, Bayrak Devlet, üçüncü bir ülke veya
uluslararası bir kuruluş tarafından yerine getirilmesi
gereken yerleştirme, mülakat, geri dönüş vb. şartlarına
bağlayabilir.
Ayrıca bkz. ‘bayrak devleti’, ‘gemi’. Yetkili merci huzurunda, yemin altında verilen
yazılı ifadeyi içeren tasdikli bir hukuki belgedir. Göç
bağlamında bir beyanname, genellikle, bir göçmenin
bir ülkeye girişinin sağlanması için tüm bakım
masraflarını garanti altına alan bir sponsor tarafından
imzalanır ve çoğu zaman kendilerine bakamayan yaşlı
ya da hasta göçmenler için istenir.
Ayrıca bkz. ‘garanti’, ‘sponsorluk’. İçinde yabancılık unsuru taşıyan, örneğin ulusal
sistem dışında başka bir hukuk sistemi ile bağlantısı
olan, davalarla ilgilenen disiplin. Devletler umumi
hukukunun bir dalı değildir.
Tasarım veya imalat hizmeti gibi spesifik ticari
işlemlerin bir kuruluş tarafından bir alt yükleniciye
verilmesi. Küresel kaynak kullanımı olarak da
adlandırılır.
Ayrıca bkz. ‘kıyı ötesi ticari faaliyet’. Tanımlanmış bir alanda yasal yetki alanına ve etkin
kontrole, daimi bir nüfus adına kolektif kararlar
alma yetkisine, meşru güç kullanımı tekeline ve diğer
varlıklarla formel ilişkiler kurarak etkileşim içinde
bulunan ya da bulunma kapasitesine haiz uluslararası
tanınmışlığı olan bir hükümete sahip olan siyasi
varlık. Uluslararası hukuk bağlamında devlet olma
kriterleri genellikle daimi bir nüfusa, tanımlı bir alana,
hükümete ve diğer Devletlerle uluslararası ilişkilerde
bulunma kapasitesine sahip olmaktır. (Madde1, Montevideo Devletlerin Haklarına ve Görevlerine İlişkin Sözleşme,1933).
Ayrıca bkz. ‘egemenlik’, ‘uluslararası hukuka tabi öğe’.