Göç Terimleri Sözlüğü 81 T Tabiiyet (nationality) Takdir yetkisi (discretion) Talep (claim) Birey ve Devlet arasındaki yasal bağ. Uluslararası
Adalet Divanı, Nottebohm davasında (1955)
tabiiyeti şöyle tanımlamıştır: “Tabiiyet, temelinde bir
toplumsal bağlılık olgusu ve karşılıklı hak ve ödevlerle
birlikte gerçek bir varlık, çıkar ve duygu dayanışması
bulunan bir hukuksal bağ olup, doğrudan doğruya
kanun yoluyla veya idari yetkililerinin fiili sonucunda
kendisine tabiiyet verilen kişi ile tabiiyeti kendisine
tanıyan Devletin insan topluluğu arasında başka
herhangi bir Devletinkinden daha yakın bir bağlantı
tesis etmektedir”. Tabiiyet Kanunlarının İhtilafına
İlişkin Belirli Sorunlar Hakkındaki 1930 tarihli Lahey
Sözleşmesi’nin 1. Maddesine göre: “Her Devlet, kendi
kanunlarına göre kimlerin kendi vatandaşı olduğunu
belirler. Bu kanunlar, tabiiyetle ilgili olarak kabul edilen
uluslararası sözleşmeler, uluslararası teamüller ve genel
olarak kabul görmüş hukuk ilkelerine uyduğu sürece,
diğer Devletler tarafından tanınacaktır”. Tabiiyet bağı,
bir Devletin nüfusu için belirlediği birtakım bireysel
hakları ve yükümlülükleri de beraberinde getirir. Bir
Devletin kişiler üzerindeki yargı yetkisi/yetki alanı
ilkesine dayalı olarak tabiiyet, örneğin bir Devletin
vatandaşlarının bireysel haklarının yabancı otoriteler
tarafındanihlal edilmesine karşı (özellikle diplomatik
koruma yoluyla) koruma sağlama hakkı, vatandaşlarını
topraklarına kabul etme görevi ve onları sınırdışı etme
yasağını gözetmesi gibi göçe dair birtakım sonuçlar
doğurur.
Ayrıca bkz. ‘vatandaşlık kazanılması’, ‘vatandaşlık’, ‘fiilen (de facto) vatansızlık’, ‘diplomatik koruma’, ‘çift/çoğul vatandaşlık’, ‘vatandaşlığın kaybedilmesi’, ‘vatandaş’, ‘vatandaşlığa alınma’, ‘kişisel yargı yetkisi/ yetki alanı’, vatansızlık’. Bir devlet memurunun, genelde resmi veya temsili
sıfatla, belirli durumlarda kendi muhakemesi ve
vicdanına göre davranma yetkisi veya hakkı.
Mülteci statüsü ya da tazminat hakkı ya da hukuk
yargılamasında tazminat talebi gibi bir işlemin
yapılması ya da bir hakkın veya faydanın belirlenmesi
için bir kamu kurumuna ya da mahkemeye yöneltilen
talep.
Ayrıca bkz. ‘başvuru’.