****** ******** *******
Axşam olanda Tibb institutunun qaldığı binaların
qarşısında maşın maşına söykənirdi. Müxtəlif markalı maşınlar
valideynlərin, qohumların sosial vəziyyətlərindən, yaşayış
səviyyələrindən xəbər verirdi. Baxırdın budur, darvaza önündə
qara bir “Volqa” dayandı, içindən geyimli-keçimli toxsun kişi-
lər, qadınlar tökülüşdü. Bu “Volqa”nın adamları o birininkinə
qarışdı, “Jiqulilərin”, “Moskviç”lərin gətirdiklərinə qarışdı.
Siqnal siqnala calandı, darvaza önündə maşınları saxlamağa yer
tapılmadı.
Öpüşlər, görüşlər, qucaqlaşmalar müəllimlərin gözləri
önündə baş verirdi, dolu çamadanlar hamının gözü qarşısında
otaqlara daşınırdı. Gətirilən payları qoymağa tələbə çamadan-
larında yer tapılmırdı, dəvət olunmuş qonaqlıqlarda müəllim-
lərin yeyib içməsinə iştah, həvəs tapılmırdı, sağlıq deməyə
başlarında söz tapılmırdı, xahiş olunan tələbələrə icazə verməyə
üz tapılmırdı.
Əl-ayaq yığılışıb gəlib-gedənlər səkinidikdən sonra
tələbələri kino zalına toplayıb institut rəhbərliyinin qrup
rəhbərlərinin məlumatlarını dinlədikləri ümumi iclas zamanı
kuratorların bəyan etdikləri rəqəmlər də bu gəlib gedən
maşınlar, valideynlər kimi rəngarəng, onlar kimi böyük, kiçik
idi. Kimi 80-100 kq, kimi 40-
50 kq, kimi də 4-5 kq yığırdı.
Qrup r
əhbərləri az yığanları tənbeh edib danlamaq istəyirdilər,
amma axşam olanda darvaza önündə gəlib dayanan “Vol-
qa”ların, onlardan tökülüşən sirli-sifətli, nəcib üzlü adamların
“zəhmi” basırsı elə bil onları, kəkələyirdilər ad-familiya
oxuyanda, bunların üstündən tez keçib başqalarının üstündə
nəfəslərini dərirdilər...
Növbəti toplantıdan çıxıb tələbələr həyətə səpələndikdə
Adil gördü Zərifə çəpər dibində dayanıb ona baxır, nəsə söz var
qızda. Adil bildi xeyir iş olacaq, Zərifənin valideynləri gəlmişdi
bayaq.
29
-
Dayanın burda, gəlirəm, - deyib qıza tərəf getdi.
-
Sahibovun dərhal dalağı sancdı:
-
Pay gəlib, görərsiniz!
-
Nə bildin?
-
Qızın duruşuna baxın!..
Adil Zərifəylə qızların olacağına girib az sonra əlində
bağlama qayıdıb gəldi:
-
Musanı tapın!
-
Nə var bağlamada?
-
Nə desən var!
-
Neynirsən Musanı anadanolma günüdü?
-
A Sahibov, Musasız nə məclis!
-
Yeznəsi gəlib icazə alıb apardı.
-
Nəçidi ə yeznəsi?
-
Qonşu rayonda prokurordu.
-
Afərin Musa!? Bəs Zahid hardadı?
-
Qoy gərək göz eləyib qədeşlərindən ayıra biləcəyikmi?
Bir azdan tələbələr dördləşib yeyib içməyə yer axtarmağa
başladılar. Hara getdilər gördülər tutuldu. Navesin kiçik otağı,
bufet, yeməkxana, dəyirman artırması, poçt böyrü, ağac dibləri.
fikirləşdilər kəndin içiylə gedib bir xoşsifət adam tapıb onun
evində yeyib içsinlər. Elektrik dirəyinin altında işıqlıqda
dayanmış 55-60 nömrəli QAZ-51 maşınını görüb Orxan
pıçıldadı:
-
Gəlin çıxaq bu maşının üstünə, oturacağı var yaxşı.
-
Nə bilirsən?
-
Bizim kəndin maşınıdı.
Belə deyən kimi hamısı maşının kuzasına dırmaşdı.
Kuzada oturacaq yeri, hələ üstəlik on-oniki bağ da yonca vardı.
Sahibov əlini əlinə sürtüb yonca kiplərindən masadüzəltdi birini
də dikinə öz altına qoyub:
- Siz skamyada oturun. -dedi.
-
Az şey bilirsən ha... -Zahid öz dediyi sözə qəşş edib
uzun uzadı güldü.
30
Yerbəyer olub süfrə açdılar: nə yoxdu bağlamada! Çolpa
qovurması, kotlet, soyutma ət, göy-göyərti, soğan, duz,
cürbəcür xarici konfetlər, qoğallar:
-
Gərək on gün qabaq yox,bu gün anadan olaydım!
-
Doğrudan bu nədi ə belə: Yerevan konyakı, tut arağı,
Russkaya vodka kefdi sən öl!
-
Mən o qədər vurum burda, Rafael müəllim sabah leşimi
göt
ürüb atsın avtobusa. -Zahid yenə öz dediyinə uzun-uzadı
güldü.
Tələbələr bərk ac imiş. Şirin-şirin yeyib içməyə
başladılar. Bir azdan harada olduqları da unuduldu. Bir də
duyuq düşdülər tərpəndi maşın. Orxan istədi kəndçisini
saxladıb qonaq çağıra.
-
Dəymə, qoy sürsün -Adil dedi, -bu da bir məzədi. Harda
duyuq düşsə ordan da qaytarırıq geri.
-
Adə qaranlıqdı adam ağzının yerin tapmır adə!
- G
əlin bu badəmizi də içək tanımadığımız bu şoferin
sağlığına!
- Ta
nımadığımız niyə? Adı Nüşürdü, özü də yaman
vurandı.
-
Yox bir alə, onda saxladın, toqquşdurum onunla!
Maşın kənddən üç-dörd kilometr o tərəfdə dolaylanan
asfalt yola doğru irəliləyirdi. Tələbələrə yamanca kef verirdi bu
mənzərə. Küləkləyib sərinlədir, gecənin qaranlığı içində,
sayrışan ulduz kalağayısı altında romantik bir hava doldururdu
içib duman
lanmış başlarına. Zahid də hey çığırırdı:
-
Saxladın alə, toqquşdurmaq istəyirəm şoferlə!
Necə oldu onun adı? Nüşür? İçək Nüşürün sağlığına!
-
Nüşürün sağlığına!
-
Nüşürün sağlığına!
Tələbələr şofer eşitsin deyə səsləri gəldikcə bərkdən
qışqırıb stəkanları bir-birinə toqquşdurmaq istəyəndə yetmişlə
gedən maşın qəfil dayandı. Zahid Sahibova guya kəllə
vurur
muş kimi ona doğru atıldı. Sahibov da öz növbəsində
31
Adilə doğru atıldı. Adillə toqquşub bir-birini saxladılar. Zahid
isə ayaqlı başlı yerindın qopub xoşbəxtlikdən kuzaya
səpələnmiş yonca kiplərindən biri üstündə bənd aldı. Nüşür
kabina yanındakı ayaq yerində durub irişirdi:
-
Bu nə kələkdə ə belə? Nüşürün maşınında xəlvətcə
oturduğunuz bəs deyil, hələ bir doluyursunuz da onu? Bir belə
baxın görüm kimsiniz, nəçisiniz?
-
Bu kəndçin oturdub qağa bizi!
-
Kimdi ə, o kəndçim? Boy, Orxan? Vay sənin, belə
bilsəydim tormuzu yavaş vurardım!
-
Bir işığa sür, işıqda saxla. Özün də çıx yanımıza!
-
Ziq xayl, ştandartan fürer...
Nüşür maşını yol kənarındakı başında işıq yanan elektrik
dirəyi altına sürdü.
-
Alə söydü diyəsən bu bizə!
Nüşür maşını söndürüb kuzaya çıxdı:
-
Paho dəsgah var ə burda. Nüşürünkün Allah həməşə
belə yetirir. Tök görək qağa, iki saatdı dilimə içki dəyməyib.
-
Hansından istəyirsən alə? Konyak, tut arağı, Russkaya?..
-
Üçü də yaxşıdı. Russkaya tök! Sizin canınız üçün
doğmaca əmim oğludu bu Orxan. Amma yaman utancaqdı. Heç
bilmirəm bu qədeşlərlə necə oturub?
-
Qədeş kimə deyirsən alə, qədeşik biz?
-
Bəs nəsüz alə? Toqquşdur gəlsin.
Görünür çox danışdığındandı, ya elə danışığı xoşuna
gəldiyindəndi. Nüşür üzünü Zahidə tutub danışırdı, stəkanı da
birinci onunkuna
toqquşdurdu:
-
Sağlığıma içməsəydiniz, düz aparıb tökəcəydim sizi
milisin qabağına. Tutub hamınızı salacaqdılar içəri. Yaxşı
qurtardınız!
-
Nə təhər saldırardın alə bizi, deyərdik tələbəyik, qaçırdıb
gətirib bu bizi!
-
Nədən ötrü qaçırdıb?
-
Elə belə məzəllik üçün!
32
-
Bəs bu araq şüşələri nədə guppusunuz?
-
O da məzəllik üçün!
-
Bəs xalxın maşınına niyə minmisiniz xəbərsiz?
-
Məzəllik üçün!
-
Salın bunları kepezeyə, məzəllik üçün!
-
Salmazdılar mən ölüm!
-
Sən o dijurnu Mərdan kişini tanısan belə deməzsən.
Bircə kərə qulağına pıçıldayacaqdım, piyan olub kəndin
qızlarına sataşırdılar. Yanınıza-yanınıza döydürəcəkdi o saat.
-
Alə yox bir alə!
-
Qədeş, hələ bir de görüm sən niyə belə arıqsan?
Sümürüb eləmirsən?
-
Nə sümürmək alə?
-
Siqaret, Kazbek, dovşan qığı...
-
Bu nə danışır alə!
- Özünü
bicliyə vurma, Bakılı olasan bilməyəsən nəşə
nədi?
-
Alə heç mən Bakılı deyiləm, Lənkəranlıyam!
-
Yox qağa, lənkəranlılar qıp-qırmızı olurlar.
-
Alə sən özün elə nəşəxora oxşuyursan ki?
-
Ziq xayl, ofeder zeyn. Mən nəşəni bundan alıram qağa,
tök gəlsin. Adil Nüşürün hər sözünə gülüb qəşş edirdi. O qədər
gülmüşdü gözlərindən yaş axıb tökülürdü. Zahid isə hər sözünə
əsəbiləşirdi Nüşürün:
-
Alə yenə söydü bu bizə.
-
Söyüş dəyil qağa bu, kinodandı. Hələ bir de görüm bu
qara gədək oğlan haralıdı?
-
Sahibovam mən qağa, mənə qadınlardan danış, qadın
sərrafıyam!
-
Heyləmi? Olar, olar, qadınlar elə həmişə sənin kimi
qara-
qura adamlara yem olurlar. Bəc bu güləyən qardaş
hardandı, cırılmasa yaxşıdı bunun qarnı gülməkdən, haralısan
əmoğlu?
-
Mənmi?
33
-
Dayan, dalısını tay gətirmə. Gürcüstanlısan. Araq tök a
Sahibov ağrın alım! Qadın sərrafı qardaş!
Nüğür gürcüstan ləhcəsiylə danışdıqda Adilin gülməyi bir
az da şiddətləndi. Nüşür bu stəkanı da vurub Adilə tərəf döndü:
-
Gülməyə görürəm yaxşısan Gürcüstanlı qardaş. Bir
anekdot deyim gül. Bizdə bir Gülmalı var, bu Orxanla bir
oxuyub orta məktəbi. Çox da ağızdan partav adamdı. Bir gün
dedi dədəmdən on manat çırpışdırmışam, gedək vuraq!
Ayınnan-oyundan götürüb, bir araq da alıb maşınnan kənddən
ç
ıxdıq. Bir taxıl zəmisinin yanında göyçümənlikdə başladıq
yeyib içməyə. Yanımızdan kənd əl içi kimi görünürdü. Bu
Gülmalı qayıtdı ki, heyf bu yekəlikdə kənddə ikicə kişi var.
Dedim: kimdi onlar? Dedi
biri sən, biri mən. Dedim yox üçdü.
Dedi ikidi. Mən dedim üçdü, o dedi ikidi. Axırda hirslənib
qayıtdı: kimdi ə, o üçüncü qurumsaq? Dedim dədən Zillət
Gülmalı qaldı boğazı qurumuş. Əlacı kəsilib başladı gülməyə.
Nüşür gecə saat onikiyə kimi lətifə danışıb, onlarla yeyib
içib 12 radələrində tələbələri gətirib olacaqları yanında
düşürdü. Zahid ayaq üstə dayana bilmirdi. Nüşür Adilə baxıb
dedi:
-
Gürcü qardaş, bunun tək bircə çarəsi var, boynundan
tutub b
aşını salasan arxa. O saat ayılacaq. Dədəm heylə çox
ayıldıb məni. Tut bas suya.
Kabinaya mindirdiyi "əmoğlusu" düşmək istədikdə
dizindən basıb qoymadı. "Sabah tülkü yerindən durmamış səni
burda eliyəcəm, düşmə" -deyib maşına qaz verərək uzaqlaşdı.
Dostları ilə paylaş: |