Salam olsun İbrahimə
Yüklə 1,48 Mb. Pdf görüntüsü
|
| Nə üçün İbrahim Hadi?
2007-ci ilin yayı idi. Tehranın Əminüddövlə məscidində şam namazımı qılırdım. Orada qəribə ab-hava vardı. Namaz qılanların hamısı din alimləri və ruhanilər idi. Mən ikinci sıranın sağ tərəfində axırda dayanmışdım. Şam namazından sonra ətrafıma baxanda hər tərəfdə su gördüm. Məscid dənizin ortasındakı bir ada kimi olmuşdu. Namaza başına ağ əmmamə qoymuş nurani bir qoca imamlıq edirdi. O, yerindən qalxıb üzünü camaata çevirdi və danışmağa başladı. Yanımdakı qocadan soruşdum: "İmamı tanıyırsan?" – Hacı Şeyx Məhəmməd Hüseyn Zahiddir, Hacı ağa Həqşünasın və Hacı ağa Müctəhidinin müəllimi. Şeyx Hüseyn Zahidin mənəvi məqamı barədə çox eşitdiyimdən diqqətlə qulaq asmağa başladım. Məsciddə qəribə sükut vardı. Hamı ona baxırdı. O, irfan və əxlaq mövzusunda danışandan sonra buyurdu: "Dostlar, yoldaşlar! Camaat bizi irfan və əxlaqda böyük adam zənn edir, amma əzizlər, əməli irfan və əxlaq böyükləri bunlardır". Sonra yerdən böyük bir şəkil götürdü. Yaxşı görməkdən ötrü bir qədər boylandım. Əyninə qəhvəyi köynək geyinmiş uzun saqqallı bir adamın fotosu idi. Şəkilə diqqətlə baxıb tanıdım. Mən onu dəfələrlə görmüşdüm. Əmin idim ki, odur - İbrahim Hadi. Onun sözləri mənə çox maraqlı gəldi. Çoxlu din aliminin irfan və əxlaq müəllimi olmuş Şeyx Hüseyn Zahid görəsən, nə üçün belə danışırdı?! O, İbrahimi əməli əxlaq müəllimi adlandırırdı. Bu halda öz-özümə düşündüm: Axı Şeyx Hüseyn Zahid illər öncə dünyasını dəyişib! 6 Həyəcanla yuxudan diksindim. Gecə saat 3 idi: 2007-ci il, 27 rəcəb - həzrət Peyğəmbərin (s) məbəs 1 günü. Bu sadiq röya vücudumu silkələdi. Tez bir kağız götürüb görüb-eşitdiklərimi yazdım. Daha gözlərimə yuxu getmədi, İbrahim Hadi haqda eşitdiyim xatirələr bir-bir yadıma düşdü. *** Yadımdadır, 1994-cü ilin ramazan ayının son gecəsində Şəhidlər məscidində idim. Qədim cəbhə uşaqları ilə birgə Şəhid İbrahim Hadigilə getdik. Şəhidin anasının yas məclisi idi. Evləri Şəhid Müvafiq küçəsindəki məscidin arxasında yerləşirdi. Hacı Hüseyn Allahkərəm Şəhid Hadi haqda danışmağa başladı. Onun xatirələri maraqlı idi. Mən o zamana qədər heç kim barədə belə sözlər eşitməmişdim. Həmin axşam Allahın lütfü mənə şamil oldu. Mən müharibəni görməmişdim. O, şəhid olanda cəmi yeddi yaşım vardı. Ancaq Allahın istəyi ilə həmin məclisdə iştirak edib xalis bəndələrindən birini tanıya bildim. O söhbətlər illərlə məni düşündürdü. İnana bilmirdim ki, bir döyüşçü bu qədər qəhrəmanlıq etmiş və bu həddə tanınmaz qalmışdır. Daha maraqlısı odur ki, özü Allahdan tanınmaz qalmasını istəyibmiş. İllər ötsə də, hələ cəsədi tapılmamış və barəsində heç nə yazılmamışdı. Və mən bütün dərslərdə uşaqlara ondan danışırdım. *** Hələ sübh azanına qədər vaxt var idi. Yuxum da qaçmışdı. Bilmək istəyirdim ki, Şeyx Zahid nə üçün İbrahimi əməli əxlaq nümunəsi kimi təqdim etdi. Ertəsi 1 Həzrət Məhəmmədə (s) peyğəmbərlik verilən gün 7 gün İbn Babuyə məzarlığına Şeyx Hüseyn Zahidin qəbri üstə getdim. Üzünü görəndən sonra yuxumun doğruluğuna tam əmin oldum. Artıq şübhəm qalmadı ki, arifləri dağlarda və xanəgahlarda axtarmaq lazım deyil, onlar bizim yanımızda, bizim aramızdadırlar. Həmin gün Şəhid Hadinin yoldaşlarından birini görüb yaxın dostlarının ünvanlarını və telefon nömrələrini aldım. İbrahimi daha yaxından tanımaq qərarına gəlmişdim. Allahdan da yardım istəyirdim. Bəlkə bu, Həzrət Haqqın Öz ixlaslı bəndələrini tanıtmaq üçün üzərimizə qoyduğu vəzifə idi. 8 Həyatı İbrahim 21.04.1957 tarixində Tehranın Xorasan meydanının yaxınlığındakı Şəhid Ayətullah Səidi məhəlləsində dünyaya göz açıb. Ailənin dördüncü övladı olsa da, atası onu çox sevirdi. Məşədi Məhəmmədhüseyn kiçik ərzaq dükanı işlədib övladlarını ən yaxşı şəkildə tərbiyə edə bilmişdi. İbrahim yetim qalanda isə hələ yeniyetmə idi. Və o zamandan böyük kişilər kimi həyatına davam etdi. İbtidai siniflərini Taliqani məktəbində oxudu, sonra isə Əbu Reyhan və Kərim xan Zənd məktəblərində təhsilini davam etdirdi. O, 1976-cı ildə orta təhsilini bitirdi və elə o zamandan əlavə mütaliələrə başladı. İslam birliyi heyətində iştirakı və Əllamə Məhəmmədtəqi Cəfəri kimi bir müəlliminin olması onun şəxsiyyətinin formalaşmasında çox böyük rol oynadı. O, inqilabın qələbəsi üçün böyük rəşadətlər göstərmişdi. İbrahim təhsillə yanaşı Tehran bazarında da çalışırdı. İnqilabdan sonra Bədən Tərbiyəsi Komitəsində, daha sonra isə məktəbdə işləməyə başladı. O, fədakar bir müəllim kimi vətən övladlarını yetişdirirdi. O, idmançı idi, klassik idman növü olan pəhləvanlıqla məşğul olurdu. Voleybolda da misli yox idi. Ümumiyyətlə, heç bir sahədə geri çəkilmir, mərdliklə çıxış edirdi. Onun mərdliyini Bazideraz və Gilanqərbin hündür təpələrindən tutmuş cənubun yandırıcı səhralarına qədər hər yerdə müşahidə etmək mümkündür. Onun qəhrəmanlıqları qədim cəbhə dostlarının yadından çıxmır. 9 Vəlfəcr-hazırlıq əməliyyatında Kumeyl və Hənzələ batalyonlarının uşaqları ilə birgə beş gün Fəkkə kanallarında müqavimət göstərdi, amma təslim olmadı. Nəhayət, 1983-cü ilin 11 fevralında bütün uşaqları geri yollayandan sonra Allahla tək-tənha qaldı və daha heç kim onu görmədi. O, həmişə Allahdan tanınmaz qalmasını istəyirdi. Çünki tanınmazlıq Allahın sevimli dostlarının xüsusiyyətidir. Allah da onun duasını qəbul etdi. İbrahim illərdir tanınmaz və qərib halda Fəkkədə qalıb cəbhə bölgələrinin ziyarətçilərinə günəş kimi işıq saçır. |