İlan hadisəsi
Mehdi Əmizadə
Axşam saat 10 idi. Küçədə futbol oynayırdıq. Ağa
İbrahimin adını məhəllə uşaqlarından eşitmişdim, amma
onunla ünsiyyətim olmamışdı.
Oyun əsnasında küçənin başından bir nəfərin əsa ilə
gəldiyini gördüm. Uzun saqqalından və axsaq ayağından
bildim ki, odur.
Kənarda dayanıb oyunumuza tamaşa etdi. Uşaqların biri
soruşdu: "Ağa İbrahim, oynayırsan?"
– Bu ayaqla oynaya bilmərəm, amma istəsəniz, qapıda
dayanaram.
Mənim oyunum çox yaxşı idi, lakin nə qədər etdimsə,
ona qol vura bilmədim. Peşəkar qapıçılar kimi oynayırdı.
Yarım saatdan sonra topu ayağının altında saxlayıb
dedi: "Uşaqlar, sizcə, gec deyil?! Camaat yatmaq istəyir".
Topu və qapıları yığışdırıb onun yanında oturduq.
Uşaqlar dedilər: "Mümkünsə, bizə cəbhə xatirələrindən
danış".
Orada eşitdiyim xatirə heç vaxt yadımdan çıxmaz.
- Qərb bölgəsində Cavad Əfrasiyabi ilə kəşfiyyata
getmişdik. Gecənin yarısı idi. Düşmən səngərlərinin
yaxınlığında gizlənmişdik. Hava işıqlaşanda düşmən
mövqelərinə dair məlumatlarımızı tamamlamağa çalışdıq.
İşimizi görən yerdə birdən çox böyük bir ilanın düz bizim
gizləndiyimiz yerə gəldiyini gördüm. O vaxta qədər elə
böyük ilan görməmişdim. Yerimizdə donub qaldıq.
Əlimizdən bir şey gəlmirdi.
Atəş açsaydıq, iraqlılar bilər, qaçsaydıq, görərdilər. İlan
da sürətlə yaxınlaşırdı. Fikirləşməyə macal yox idi.
168
Boğazım qurudu. Qorxu içində yerə oturdum, gözlərimi
bağlayıb "Bismillah” dedim və Allahı həzrət Fatimeyi-
Zəhraya (ə) and verdim.
Zaman ağır keçirdi. Bir neçə saniyədən sonra Cavad
qoluma vuranda gözlərimi açdım. İlan bizim yanımıza
qədər gəlmiş, sonra yolunu dəyişmişdi.
Həmin axşam ağa İbrahim bizə bir neçə gülməli xatirə
də danışdı və biz çox güldük. Sonra dedi: "Çalışın camaat
yatmaq istəyəndə oynamayın".
Ondan sonra hər gün ağa İbrahimi axtarırdım. Sübh
namazına məscidə getdiyini biləndən sonra mən də ona
görə məscidə getməyə başladım.
Ağa İbrahimin mənə və digər məhəllə uşaqlarına təsiri o
qədər böyük idi ki, namazı da onun kimi astadan və
diqqətlə qılırdıq.
Bir müddətdən sonra cəbhəyə getdi. Biz də dayana
bilməyib onun ardınca cəbhəyə yollandıq.
|