Əl qumbarası Əli Müqəddəm Vəlfəcr-hazırlıq əməliyyatına az qalırdı. Planları
dəqiqləşdirməkdən ötrü Əndərzqu dəstəsinin qərargahında
korpus və ordu komandirlərinin birgə iclası keçirildi.
İclasda mən, İbrahim, ordu və korpusun hərəsindən üç
komandir iştirak edirdi. Uşaqların bir qismi də həyətdə
təlim keçirdi.
İclasın ortasında, söhbət edən yerdə birdən otağın
pəncərəsindən içəri bir əl qumbarası atıldı. Qumbara düz
otağın ortasına düşdü. Qorxudan özümü itirdim.
Oturduğum yerdə başımı əllərimlə tutub divara qısıldım.
Bir neçə anlığa nəfəsim dayandı. Mənim kimi hərə özünü
bir tərəfə çəkdi. Saniyələr ağır keçirdi. Nədənsə partlayış
səsi
gəlmədi.
Çox
ehtiyatla
gözlərimi
açdım,
barmaqlarımın
arasından otağın ortasına baxdım.
Gördüyüm səhnə inanılmaz idi. Əllərimi yavaşca
endirdim, başımı qaldırıb heyrət içində dedim: "Ağa
İbrahim..."
Digərləri də bir-bir başlarını qaldırdılar. Hamının rəngi
qaçmışdı və otağın ortasına baxırdı.
Çox qəribə səhnə idi. Biz otağın kənarlarında büzüşdüyümüz
halda İbrahim qumbaranın üstünə uzanmışdı.
Bu əsnada təlim komandiri otağa girdi.
- Çox üzr istəyirəm. Bu, təlim qumbarası idi, səhvən
otağa düşdü.
İbrahim qumbaranın üstündən qalxdı. Müharibənin
birinci ili idi və o vaxta qədər heç bir yerdə belə bir hadisə
baş verməmişdi.
Sanki o qumbara bizim mərdliyimizi sınamağa
gəlmişdi.
