Salam olsun İbrahimə

Ya Fatimə

Hüseyn Cahanbəxş və digərləri

Zorxanada idman etdiyimiz, mənim və mənim kimilərin dini məlumatı az olan dövrdə İbrahim dini təlimlərlə yaxından tanış idi. O, bütün Əhli-beyti sevirdi, amma həzrət Zəhraya (ə) xüsusi məhəbbəti vardı.

Seyidlər anasının adı çəkilən kimi deyirdi: "Səlamullahi ələyha".

Yadımdadır, bir dəfə Fatimiyyə günləri olduğuna görə zorxananın mürşidi həzrət Zəhraya (ə) dair şeirlər oxudu. İbrahim jim edə-edə ucadan ağlamağa başladı.

Biz İbrahimin nə üçün belə ağladığını başa düşmürdük. Bir qədər sonra səsi daha da ucaldı və hıçqırmağa başladı. İdman bir neçə dəqiqəliyə dayandı və mürşid şeiri dəyişdi.

Zorxanada idman vaxtı bu halda olan bir şəxs, təsəvvür edin ki, heyətdə həzrət Fatimənin (ə) müsibətini eşidən vaxt hansı halda olurdu.

Fəthülmübin əməliyyatından, həzrət Zəhraya (ə) təvəssülün nəticəsi olan çoxlu kəramətləri görəndən sonra İbrahimin ona məhəbbəti olduqca çoxaldı.

Nəcmiyyə xəstəxanasından buraxılandan sonra onu evə gətirdik. Dostlarından təxminən səkkiz nəfər orada idik. Anası və bacıları da evdə idilər.

İbrahim dedi: "Otağın ortasından pərdə çəkin ki, xanımlar da gələ bilsinlər. Həzrət Zəhra (ə) rövzəsi oxumaq istəyirəm”.

O, yanıqlı səslə oxuyur və ağlayırdı. Həmin məhdud çevrədə necə məclis keçdiyini təsəvvür edə bilməzsiniz.

***

İbrahim hər dəfə cəbhədən gələndə mənə baş çəkir və maşınımı alıb məscid uşaqları ilə birgə Behişti-Zəhra (ə) məzarlığına gedirdi.

Məzuniyyətə gələndə şəhidləri ziyarət etmək onun daimi proqramı idi. Bir dəfə mən də onlarla getməyə müvəffəq oldum. Maşının arxasında təxminən on üç nəfər oturmuşduq.

İbrahimlə birgə yavaş-yavaş gəzirdik. Sanki bütün şəhidləri tanıyırdı. Gəzə-gəzə bizə şəhidlərdən xatirələr danışırdı.

Hər sıranı bitirəndə üzüqibləyə dayanıb o sıranın şəhidləri tərəfindən həzrət Zəhra (ə) haqda qısa bir rövzə oxuyurdu. Yalnız bir neçə beyt şeir oxusa da, hamını ağladır, sonra deyirdi: "Savabı bu sıranın şəhidlərinə!"

Heç vaxt özü haqda danışmazdı. Onun danışığında "mən" sözünə yer yox idi. Son zamanlar isə bir qədər də azdanışan olmuşdu. Hiss edirdim ki, ruhu başqa yerdədir.

Son aylarda, xüsusən 1982-ci ilin payızında haraya gedirdiksə, İbrahimdən oxumasını istəyirdilər. O da dərhal həzrət Zəhranın (ə) fəzilətlərindən oxumağa başlayırdı.