Mehriban qəlbi Allahın İbrahimə verdiyi ən böyük nemət idi.
Yaralı olduğu zaman bir dəfə onu görməyə getdim. Din alimlərindən biri də orada idi. İbrahim cəbhə xatirələrindən danışırdı. O dedi: "Bir əməliyyatda gecə vaxtı düşmən mövqelərinə getdim. Ağac və kolların arasından keçib düşmənə çox yaxınlaşdım. Qarşımda bir düşmən əsgəri vardı. Birdən onun önünə keçdim. Başqa heç kim yox idi. Öz-özümə dedim ki, onu bir yumruqla öldürərəm. Lakin qarşısına çıxan kimi ona ürəyim yandı. Silah çiynində idi və ona bu qədər yaxınlaşacağımı düşünmürdü.
Üzü o qədər məzlum idi ki, ona yazığım gəldi. O, zorla müharibəyə gətirilmiş bir əsgər idi. Vurmaq yerinə onu qucaqladım. Bədəni tir-tir əsirdi. Qolundan tutub özümlə geri gətirdim, dostlarımdan birinə təhvil verib yenidən əməliyyat yerinə qayıtdım.
Dostları ilə paylaş: |
