Salam olsun İbrahimə

Mustafa Səffar Hərəndi

Mərhum atam Hacı ağa Hərəndi İbrahimin çox sevdiyi din alimlərindən biri idi. O həm də parçasatan idi.

1982-ci il, yayın sonları idi. İbrahimlə birgə hacı ağanın yanına getdik. O, iki köynəklik parça aldı. Sonrakı həftə namaz vaxtı da məscidə gəlib hacı ağa ilə görüşdü. Mən də onlara yaxınlaşdım. İbrahim illik gəlirlərini və xumsunu hesablayırdı.

Məni gülmək tutdu. O özünə heç nə saxlamırdı, nəyi vardısa, digərlərinə xərcləyirdi. Fikirləşdim ki, nəyin xumsunu hesablayır.

Hacı ağa hesablayıb dedi ki, sizin xumsunuz 400 tüməndir. O da xumsunu verdi.

İbrahimin işi mənə İmam Sadiqin (ə) bir hədisini xatırlatdı: "Allahın haqqını ödəməyən şəxs onun iki qatını batil yolda sərf edər".¹

Namazdan sonra İbrahimlə birgə hacı ağanın mağazasına getdik. O, hacıya dedi: "Qabaqkı kimi iki köynəklik parça istəyirəm".

Hacı təəccüblə baxıb dedi: "Oğlum, sən o gün məndən parça aldın. Bunlar dövlət parçasıdır, mən bir nəfərə bu qədər verə bilmərəm”.

İbrahim heç nə demədi, mənsə məsələdən xəbərdar olduğuma görə dedim: "Hacı ağa, ağa İbrahim öncəki parçaları başqalarına bağışlayıb. Zorxananın bəzi uşaqlarının maddi durumu yaxşı deyil, İbrahim köynəyi onlara verir".

Hacı sözlərimi təəccüblə dinləyə-dinləyə İbrahimin üzünə baxıb durdu və dedi: "Bu dəfə parçanı sənin üçün kəsirəm, kiməsə bağışlamağa haqqın yoxdur. Kim istəsə, göndər bura".