Salam olsun İbrahimə

Salam olsun İbrahimə!

Ağa İbrahim üçün bir iş görmək qərarına gələndə bütün səyimizi topladıq ki, Allahın köməyi ilə ən yaxşı iş görülmüş olsun. Hərçənd, bilirik ki, bu kitab ağa İbrahimin kamal dəryasından bir damlanı da təsvir etməyib.

Məni özünün bu pak və ixlaslı bəndəsi ilə tanış etdiyinə görə elə əvvəldən Allaha şükür etdim. Həmçinin bu iş üçün məni seçdiyinə görə də Allaha şükür etdim. Mən bu müddətdə öz həyatımda böyük dəyişikliklər hiss etdim.

Təxminən iki ilə yaxın çalışdım, altmış müsahibə aldım, bir neçə dəfə səfərə çıxdım, dəfələrlə mətn hazırladım... Bu kitaba İbrahimin hal və ruhiyyəsinə uyğun bir ad tapmaq istəyirdim. Hacı Hüseyni görüb soruşdum: "Bu kitaba hansı adı təklif edirsiniz?"

O dedi: "Azan. Çünki cəbhə uşaqlarının çoxu İbrahimi gözəl azanları ilə tanıyırdı".

Dostların biri Şəhid İbrahim Hisaminin sözünü dedi. Hisami İbrahimə belə deyibmiş: "Pəhləvan arif".

Kitabın adını Azan möcüzəsi qoymağı düşünürdüm. Axşam idi. Stolun üstündəki Quran diqqətimi cəlb etdi. Quranı götürüb ürəyimdə dedim: "İlahi! Bu iş sənin saleh və itkin bəndən üçün görülüb. Onun adı barədə Quranın fikrini bilmək istəyirəm".

Sonra Allahıma dedim: "Buraya qədər hər şey Sənin lütfünlə baş verib. Mən nə İbrahimi görmüşdüm, nə də cəbhəyə getməyə yaşım düşürdü. Lakin öz məhəbbətini bizə şamil etdin və bu kitab ərsəyə gəldi. İlahi! Mən nə istixarə bilirəm, nə də ayələrin mənasından düzgün çıxarış edə bilirəm".

Sonra “Bismillah” dedim, Həmd surəsini oxuyub Quranı açdım. Səhifənin yuxarısındakı ayələri görəndə mənə istilik gəldi və ixtiyarsız olaraq gözlərimdən yaş axdı. Səhifənin başında Saffat surəsinin 109-cu ayəsi görünürdü: “İbrahimə salam olsun! Həqiqətən, Biz yaxşı əməl sahiblərini belə mükafatlandırırıq! Şübhəsiz ki, o Bizim mömin bəndələrimizdən idi!”¹