Sayın başkan, kıymetli üyeler ve sayın savcım. Sizleri saygıyla selamlıyorum

---

ALBAY HÜSEYİN ERGEZEN 

SAVUNMA 

 

Sayın başkan, kıymetli üyeler ve sayın savcım. Sizleri saygıyla selamlıyorum. 

Kıymetli hava harp okulu personellerini saygıyla selamlıyorum. 

 

2 senedir yaşadığımız bu linç ortamında haklarımızı savunmaya çalışan avukatlarımızı ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

özellikle kemal beyi saygıyla selamlıyorum. 

Bize her türlü desteği veren ve arkamızda duran kıymetli ailelerimize ve eşime şükranlarımı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sunuyorum. 

Sözlerime başlarken malum kara günde şehit olan 4 kardeşimi rahmetle anıyorum. 

Ayrıca gözüm gibi baktığım üerine titrediğim Hava Kuvvetlerini ve Hava Harp Okulu’nu bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hale getiren darbe girişimi ve ardından gelen tiyatroları lanetliyorum. 

Uzun uzadıya geçmiş meslek yaşantımı ve ne kadar çok çalışarak bugünlere geldiğimi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

anlatarak sizi sıkmayacağım. Kimseyi ilgilendirdiğini düşünmüyorum. Ayrıca geçmiş

 

 

 

 

 

 

 

 

yaşantımı 15 Temmuz günü yaşadığım 6-8 saatin diyeti olarak ortaya koymayı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

düşünmüyorum. 

HHO öğrenci alay komutanı olarak ağustos 2014’te atandım. 2 yıldır bu görevi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yapmaktaydım. Görevim HHO Komutanının 6-7 direk ana bağlılarından birisi olarak;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Harbiyelilerin genel askerlik ve havacılık eğitimi, disiplini, özlük hakları iaşesi ve ibatesini

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bana bağlı olan Filo Komutanları ve diğer birim amirleri marifetiyle sağlamaktır. 

Sıralı sicil amirlerim HHO Komutanı Tümg. Fethi Alpay, Hv. Eğt. Komutanı Korg. Hasan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Küçükakyüz, Org. Abidin Ünal’dır. 

 

Benim emrim altında görev yapan Harbiyelilerden 4 ayrı sınıfın bağlı olduğu 4 Filo

 

 

 

 

 

   

 

 

 

   

 

Komutanlığı, uçuş ve havacılık faaliyetlerinin yürütüldüğü 5 Filo Komutanlığı, Savaş ve beden

 

 

 

 

 

   

 

 

   

 

eğitimi kısmı hizmet bölüğü Komutanlığı ve diğer birimlerdir. 

 

Benimle yatay konumda HHO komutanlığına bağlı diğerbirimler ise, habiyelilerin akademik

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

eğitiminden sorumlu Dekan, Okulun güvenlik, istihkam, bakım ve diğer hizmetlerden

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sorumlu destek grup komutanı, uçuşların bakım ve diğer ikmal görevlerinden sorumlu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

malzeme komutanı, komutanın karargahının işlerinin yürütülmesinden sorumlu kurmay

 

 

 

 

 

 

 

 

başkanı, disiplin subayı, Yalova meydan komutanı ve diğer bağlılar bulunmaktadır. 

Dekan olarak da 4 bölümden oluşmaktadır. 1. Okul bölgesi, 2. Destek birlikleri ile malzeme

 

 

   

 

   

 

   

 

 

 

 

komutanlığı bağlısı birliklerin ve çuş faaliyetlerinin yürütüldüğü havaalanına bitişik bölge, 3.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

1 

 

---

Olarak lojman bölgesi ve 4. Olarak da yazlık evimiz olarak düşüneceğiniz Yalova meydan

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

komutanlığıdır. 

Bunu uzun uzadıya anlatmamın sebebi, iddianamede sıkça bu tabirlerin geçmesi, sizlerin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bizim

askerlik

konularına

uzak

olmanız

sebebiyle

bazen

basit

bir

konunun

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

anlaşılamamasından dolayı esas konunun bilerek/bilmeyerek perdelenmesine mani olmaktır. 

Örnek olarak Ankara’da devam eden ve bu dava ile birleşen davamda mahkeme heyeti 1 gün

 

 

 

 

   

 

   

 

 

 

   

 

boyunca tanıklara Harbiyelilerin ayaklarındaki ayakkabıyı sordu. En önemsiz konuydu. 

 

Komuta yapısını anlatmamdaki esas gayelerden birisi de karşınızda duran traji komik 5

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

benzemez diye tabir edebileceğim, buram buram her tarafından kumpas süzülen sahneyi size

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

anlatmak. 

Örnek olarak ben buradayım ancak benim personelimden burada ne için olduğunu dahi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bilmeyen 4 personelim var. Bu duygu ve düşünceleri diğer davalardaki personelim de

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

paylaşıyordur. Personelimden bir tanesinin 1. Sicil amiri başka bir davada, kendisi burada ne

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

için olduğunu dahi bilmiyor. 

Şuradaki şahıs (İşaret ederek) burada ancak gördüğüm kadarı ile üzerindeki 3 sicil amiri de

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

burada yok. Başka davada

… Şuradaki bir arkadaşım aynı işi yapmış, üzerindeki 7. amirden

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

hiçbirisi burada yok, 15 Temmuz günü de 7 amiri burada HHO Komutanı iken de aynı görevi

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

yapmış şaşkın vaziyette bakıyor. 

44 örneğin hemen hepsi aynı, az önce saydığım ana ast bağlılardan ben buradayım, benim de

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

amirim yok. 

Kısaca; 5 benzemez. Nasrettin Hocanın bir tanesi birgün eşeğe ters binip gidiyormuş.

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Görenler; ‘’Ey Nasrettin Hoca bindiğin dalı kesiyorsun.’’ Demişler. O da;  ‘’Ya tutarsa’’ demiş. 

 

Sayın başkan, bu dava trajik

…Bir fıkrada 3 fıkranın birleştirildiği gibi elde ne kaldıysa bir

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

araya getirilmiş, kimsenin bir şeyden haberi olmadığı bir dava. 

Onun içindir ki 16-17 ayda iddianame hazırlanamadı veya öyle olması istendi. Uzun uğraşlar

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sonucunda sayın soruşturma savcımız son çareyi; yine erlerin birbirini yalanlayan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ifadelerinde bulmuştur. 

Burada karşınızda HHO Komutanı’na ana ast bağlılardan biri olarak bu güzide insanların

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

arasında en fazla sorumlu olabilecek birisiyim. Ancak benim dahi, yapıldığı iddia edilen darbe

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

toplantıları ve hazırlıkları ile irtibatlandırılmamı sağlayamadılar. Erlerin birbirini tekzip eden

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ifadeleri ile bir yere varılamayınca tahkikat heyeti kurulmuş ve yapılmak istenen onlara

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yaptırılmıştır. Bu iddianamede idari tahkikat heyetinin düşmanca tutumu ve birbirini tekzip

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

eden yalanlarından başka bir şey yoktur. İddianameyi kendi bölümüm haricinde de sonuna

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kadar okumuş biri olarak söylüyorum. Bu erlere yalan yanlış ifadeleri verdiren kişiler, idari

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tahkikat tiyatrosunu oynatanlarla aynı kişilerdir. Ve buradan iddia ve ilan ediyorum ki

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

2 

 

---

bunların yönetenleri de HHO’nu ve şahsımı bu hain darbe tiyatrosuna çekmeye çalışanlar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

aynı kişilerdir. Zamanı geldiğinde, hukuk karşısında hesap vereceklerdir. 

İddianameyi incelediğimde 3 ana direkte yükseltilmiş olduğunu görüyorum. Ancak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

aralarında hiçbir bağlantı kurulamadığı için nasıl çöktüğünü, birazdan gözler önüne

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sereceğim. 

Sayın savcılık, ilk olarak FETÖ’nün nasıl bu hale geldiğini, 17/25, Balyoz, Ergenekon ve diğer

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kumpasları anlatmış. Beni niye ilgilendirsin ki demek isterdim ancak diyemiyorum. Çünkü

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

geçmişte ilgilendirdiği gibi bugün de ilgilendiriyor ve maalesef zararı yine bize dokunuyor.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Oysa ben şahsım olarak ve okulum da kurum olarak üzerimize düşen görevi en hassas bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

şekilde yerine getirdik. Ve benim okulumla ilgili, öyle abartarak bahsedildiği gibi kayda değer

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bir FETÖ vakası çıkmadı. 

 

İddianamede ikinci olarak, HHO, tarihçesi ve başarıları anlatılmış. Yani karşınızda duran bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

insanların başarıları

… 

 

Üçüncü olarak da soruşturma savcısının iddianameyi emanet ettiği tahkikat heyetinin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

raporu

… 

 

Bozuk bir saat bile günde iki defa doğruyu gösterirmiş. İmdi bu iddianamenin tek doğru yeri

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olan, en can alıcı yeri olan, yapılan kumpası açık seçik belirten, soruşturma savcısının azara

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

iddianameye tahkikat raporundan kopyaladığı kısmı okuyacağım. İfademin sonunda da

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kumpasın kesin delilini sunacağım. 

 

İddianamenin uzun bir kısmında HHO tarihçesinden bahsetmiş. Teşekkür ederim sayın

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

savcıma; okulumla hasret gidermiş oldum. En sonunda da şöyle bitirmiş; (İddianame Sayfa

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

218 Sonuç Kısmı) 

Sayın başkan, bahsedilen Doçent, Yard. Doçent, doktoralı gibiler burada. Akademik ve askeri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

eğitimi ile kuruluşundan günümüze gelişimini sürekli arttıran insanların bir kısmı burada,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

karşınızda. Diğer kısmı da atıldı. Bana ulaşan bilgiye göre 14 Temmuz günü görev yapan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kadronun tamamı uzaklaştırıldı. Türkiye’deki 18 bin askeri öğrenci ile beraber bizim de 1200

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

harbiyelimiz kapının önüne konuldu. 

Oysa iddianamede geçen yükselişi, Tübitak Projelerini, ERASMUS, Uluslararası makaleleri bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

insanlar ve kapının önüne konulan Harbiyeliler başarmıştı. Gencecik çocuklar, Türkiye’nin en

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

önemli sorunlarını çözecek en büyük projelerinde çalışıyorlardı. 

Biz öğrencilerimizi gönderemediğimizden dolayı, projesini 1 saat havaalanında görüşmek için

 

 

 

 

   

 

 

 

 

buraya, Harbiyelinin ayağına gelen saygıdeğer milyoner işadamları hatırlıyorum. TÜSİAD

 

 

 

 

 

 

 

 

 

üyeleri saygın insanlar, Harbiyelilerimizle onların projelerini görüşüyorlar ve bilgi alıyorlardı.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Türkiye’nin güvenliği ile ilgili teknik projelerde hiçbir maddi çıkar gözetmeden çalışan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3 

 

---

personel veya Harbiyelilerin bir kısmı karşınızda bir kısmı ağırlaştırılmış Müebbet Hapis

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Cezalarıyla cezalandırıldı, bir kısmı da dışarıdalar ama atıldılar. Şu anda, en yüksek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

makamındaki devlet büyüğümüzün, çok yakın bir akrabası tarafından şahsım aranarak,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

‘’Üzerinde Harbiyelilerle beraber çalıştıkları projelerle ilgili olarak’’ Harbiyelilere daha fazla

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

izin vermemiz istenilmişti. 

Sayın başkan, dahası da var. Hem de çok fazla. Anlat anlat bitmez. HHO personellerinin, hain

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

darbe girişimine bulaştırılmaya çalışılmasının sebebinin ve başlangıç noktasının burası

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olduğuna inandığım için bir ilave yapacağım. 

 

15 Temmuz’dan 7-8 ay kadar önceydi. Terör Örgütleri DEAŞ ve PKK’ya karşı başlatılan hava

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

harekatlarının üzerinden 15-16 ay geçmişti. Dönemin Hvkk Org. Abidin Ünal emekli

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

generalleri bilgilendirmek ve Hava Kuvvetleri’nin geldiği seviyeyi anlatmak için HHO’un

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

seçmişti. Brifing salonunda emekli generallerle birlikte HHO’nun bu güzide personelleri ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Harbiyeliler vardı. Hvkk, harekatlarda elde edilen başarıları göğsünü gererek rakamlarla

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

anlattı. Hatta bu başarıyı, dünyanın en gelişmiş Hava Kuvvetlerinin dahi yakalayamayacağını

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

belirtmiştir. Ve misafirlerine, arkasında bulunan ve şu an hain damgası yiyen bu insanları ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

Harbiyelileri göstererek; gelinen bu noktanın sebebi ve başlangıcı bu insanlardır, diyerek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

teşekkür etmiştir. Brifingin bir kısmına katılan basın mensupları, bahsettiğim bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

konuşmalara şahit olmuşlardır. 

İlki 2015 yılında icra edilen ve 15 Temmuz’dan 2 ay öncesinde de ikincisi icra edilen

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

Uluslararası Faaliyeti ziyaret eden Hvkk Org. Abidin Ünal, kendisinin de komutanlık yaptığı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

HHO’nun geldiği seviyeyi gördüğünde şaşkınlığını, basın mensuplarının da huzurunda ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

herkesin önünde şu cümlelerle ifade etmiştir; 

‘’Bugün bu Hava Harp Okulu’nun uluslararası bir marka olduğunu görüyorum.’’ 

 

Sayın Başkan; şu gerçeği herkes bilir ki, TSK ayaktaysa Türkiye Cumhuriyeti de dimdik

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ayaktadır. İddianamede belirtildiği gibi, TSK’nın en önemli vurucu gücü de Hava

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kuvvetleri’dir. Hava Kuvvetleri’ni de 14Temmuz’daki seviyesine getiren bu kurum ve bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

insanlardır. 

Onun için diyorum, bu iddianamenin kırılma noktası burasıdır diye. Onun için önce Türkiye’ye

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bir halüsinasyon gösterildi. Hain darbe girişimine katılan insanlar da örnek gösterilip 1’e 1000

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

katılarak insanlar korku tünellerinden geçirildi. Darbecilerin, teröristlerin, paralelcilerin

 

 

 

 

 

 

 

 

mekanı denilerek tüm toplum ve devletimizin buna inandırılması sağlandı. Ve kendilerini

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

vatanına adamış 1200 Harbiyeli ve komutanları, hocaları, şoförüne varıncaya kadar kapının

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

önüne konuldu. Şimdi de olmayan delillerle, bu yalan götürülmeye çalışılıyor ama nafile.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bizlerden ne Paralelci, ne Fetöcü, ne ocu ne bucu ne Darbeci ne de Vatan haini çıkar

… 

Aslında kurulacak kumpasın işaretleri varmış ancak bizler anlayamamışız. En yakınlardaki ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

tepelerdeki insanlardan bazıları, birçok geliştirmeye ve iyileştirmeye karşı ‘’Siz de artık fazla

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4 

 

---

oluyorsunuz’’ diyorlardı. Bunları, bizler genelde birçok grubun yeniliğe diretmesi olarak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

değerlendiriyorduk. 

Vizyonunu devletin en yukarısından alan, devletinin başındaki yöneticisinin, TSK’nın ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kuvvetinin başındaki komutanının hedefini kendi hedefi olarak belirleyen, ait olduğu kurumu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dünyada saygın bir yere ulaştırmak için çabalayan bir aile olarak var gücü ile çabalıyorduk.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

TSK ve Hava Kuvvetleri olarak eksiklerimizi biliyor, düzeltmek için var gücümüzle

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çalışıyorduk. HHO olarak bizler de üzerimize düşen sorumluluğun farkındaydık. Hedeflerimiz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çok yüksekti. Sayın savcımızın iddianamede ifade ettiği son yıllardaki gelişmeler, yapılanların

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

binde biri bile değildir. Hayallerimizin ise yanına bile yaklaşamıyor. Tüm engellemelere

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

rağmen, HHO önce TSK içinde model oldu. Deniz Harp Okulu, birkaç yıl önce gelerek Hava

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Harp Okulu’nun olduğu gibi fotokopisini, röntgenini çekerek, kendi sistemlerini bizlere göre

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yeniden revize etmişlerdir. Kara Harp Okulu için de benzer bir durum söz konusudur. Bizzat

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Genel Kurmay Başkanı, ait olduğu kurumun temeli sayılan Kara Harp Okulu’ndaki yapısal

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sorunları çözme adına 2015-2016 yılları arasında bir çalışma başlatmıştır. Kuvvetlerin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kurmay Başkanları ile ve okul komutanları ile günlerce bizleri çalıştırdılar, raporlar brifingler

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hazırlattılar ve bizleri incelemeye geldiler. Neyi nasıl yaptığımızın, bu subay profilini nasıl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çıkarttığımızın onlar da röntgenini çektiler. Bir taraftan hayranlıklarını gizleyemeyenlerin,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

diğer taraftan açık aramaya çalıştıklarını çok iyi biliyorduk. Ancak, devletine bu kadar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

düşman olabileceklerini, az önce de belirttiğim üzere anlayamadık. 

1.

Hava Harp Okulu artık bir dünya markasıydı ve buna yerli-yabancı herkes şahitti.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Devletinin güvenlikş sorunları ile daha öğrencilik sıralarında ilgilenen Harbiyeli kitlesini tüm

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dünya 2015 ve 2016 yıllarında icra edilen 2 tane Uluslararası Harbiyeli Eğitimi Konferansı ile

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

   

gördü. Tamamen Harabiyeli öğrencilerimizin planlaması ve koordinasyonu ile konferansa

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yerli ve yabancı CEO’lar, Orgeneraller katıldılar, konferans verdiler. Yani benim Harbiyelimi;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bir CEO bir General kaale alıp onlarla sohbet etmeyi bile kendilerine şeref saydığını ifade

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ederek ayrıldılar. NATO üyesi olmayan bir ülkeye ait konferansçı bunu dünya barışı için bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kazanım olarak görürken; NATO üyesi ülkelerden gelen üst düzey subaylar, Türkiye’nin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

NATO’daki mevcut, gelişen ve gelecekteki konumun adına bizlere hayranlıkla bakıyorlardı. 

Masanın bir ucunda Harbiyeli, masanın bir ucunda öğretmen, diğer ucunda emekli bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

general dünyanın güvenliği adına düşüncelerini beyan ediyorlardı. Aralarındaki sohbette

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sadece askerlikten değil, sanattan, felsefeden, kültürden ve hayata dair konular geçiyor,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

birbirlerinin telefonlarını alıp veriyorlardı. 

Şunu açıkça ifade etmeliyim ki, şu anda görevinde olan veya emekli olan bazı generallerimiz

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tüm bu güzelliklere o an itibariyle ortak olurken; bazıları da uzaktan izlemeyi yada gidip

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

öğrenci koğuşlarını gezmeyi tercih ediyorlardı. Tabi bunun sebebi eziklik yada hasetlikmiş.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hasetlik olduğunu yine çok geç anladık. 

Size bir sahneyi tarif edeyim; 

BM’yi temsilen bir konferans salonu düşünün. 5 Kıta’dan 50-60 ülkenin temsil edildiği, 25-30

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

ülkenin har okulu öğrencilerinin ve bizim öğrencilerimizin çeşitli ülke temsilciliğini yaptıkları

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ve dünyanın bir bölgesinde senaryo gereği oluşan krizi tartıştıkları, başkanlığını da Türk Harp

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Okulu öğrencisinin yaptığı bir ortam. Dostça salona giriliyor, senaryo gereği sorunu yabancı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

5 

 

---

dilde, en derin ayrıntısına kadar tartışıp çözüme kavuşturuyorlar veya ülke menfaatlerini

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

savunuyorlar. En sonunda da dostça ayrılıyorlar. Arkadaşlarım bana böyle bir planlarının

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olduğunu söylediklerinde inanamamıştım. Ancak bu olay yaşanırken salona girdiğimde,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ağlamamak için kendimi zor tutmuştum. Hayallerimiz çok büyüktü

…12 Mayıs 2016

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tarihindeki o sahneyi devlet büyüklerimiz eğer görseydi, Harbiyeli öğrencilerimi kapı önüne

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

koyduran hiçbir safsataya inanmazlardı. 

2.

Teknokent çalışmalarına başlamıştık. Tüm engellemelere ve zorluklara rağmen proje

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yürümeye başlamıştı. Yerli ve Milli kavramlarını hepimiz çok duyduk. Neden yerli ve Milli

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olamadığımızın sebebini hepimiz biliriz. Kimi zaman engellemeler, kimi zaman bezginlik

… Bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ihtiyaçları ve sorunları herkes bilir ama iş icraata gelince, o yürek herkeste bulunmaz. İşte o

 

 

 

 

 

   

 

   

 

 

 

   

yürek, Hava Harp Okulu’nda atıyordu. Aslında bir süredir dağınık olmakla birlikte bazı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çalışmalar vardı. Devletimizin milyonlarca dolar vererek dışarıdan almaya çalıştığı projeler,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hava Harp Okulu’nda üretime başlamıştı. 

 

Şu anda ülkemizin semalarını koruyan çok önemli bazı projelerde çalışan Harbiyeli öğrencilerim ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

personelimiz vardı. 

 

Yıllar önce, çok önemli ve tarihe mal olmuş bir büyüğümüzün torunu olan bir profesör bizleri tanıdı,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

potansiyelimizi gördü ve bizlere hitaben şu ifadeleri kullandı; 

‘’İhtiyaç belli, ihtiyaç makamı tanımlayacak olan sizlersiniz. Bilim de burada (Üniversiteyi işaret

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ederek), sermaye de burada (Temsili olarak İstinye arkı işaret ederek). Sizlere düşen bunları

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bir araya getirmek

…’’ diyerek bir fikri tutuşturmuştu. Bu fikir, birdenbire büyüyen bir ağaç

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gibi, dal budak salıp tüm Hava Kuvvetleri’ni sardı. Kökleri Hava Harp Okulu’ndaydı ama

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gövdesi bütün vatan sathını kaplıyordu. Proje başlamıştı, AHL hemen yanında yani dünya ile

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

eş zamanlı olarak Türk topraklarında havacılık faaliyetinin başladığı yerde geliştirilecek,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

havacılık müzesinin yanında, Yeşilköy’de, alanı ile alakalı Teknokent’e devlet büyüklerimiz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dahil herkes heyecanlandılar. Şu an devam ediyor mudur, bilemiyorum. İnşallah diyelim

… 

 

Hayallerimiz çok zengindi, çok ilerideydi ama boş hayaller değildi. Ete, kemiğe bürünmeyene, zaten

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hayal bile demiyorduk

… 

 

3.

Bina ve teçhizat anlamında imkansızlıklarımız hat safhadaydı. Devletimizin imkanları

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tabii ki kısıtlı olabilir ama bazılarının özellikle kıstıklarına da şahit olduk. Kendini vatanına

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

adamış insanlar yine de bir çözüm buluyordu. Çözümü bulmuştuk. Hava Harp Okulu Vakfı’nı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kurmaya karar verdik. Devlet bütçesinden tek kuruş almadan, hatta ilerleyen zamanlarda

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hava Kuvvetleri’nin bütçesine katkısının olacağını düşündüğümüz vakfın kuruluş senedi imza

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

aşamasına gelmişti. İlk kuruluşta gerekli 56-60 Bin Türk Lirası sermaye için neredeyse

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

insanlar sıraya gireceklerdi. Dünyada marka olmaya başlayan Hava Harp Okulu, maddi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

değerinin çok ötesinde kökleri 1911’e dayanan tarihsel manevi değeri ile halkımız okulumuza

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

iltifat ediyordu. Şu an devam ediyor mudur, bilemiyorum. İnşallah diyelim

… 

 

2016 yılı, Mart-Nisan aylarında, bir haftasonu Hava Kuvvetleri Komutanımıza projelerimizi ve kendi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

verdiği emirlerin son durumunu anlattık. Hemen öncesinde de, bir üst komutanımız olan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

6 

 

---

Hava Eğitim Komutanı’na projelerimizi anlattık. Bu projeyi ve yeni Hava Harp Okulu bina

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

projesini anlattığımızda, bizlere hitaben; ‘’Sizleri burada tutarlarsa yaparsınız’’ cümlesini

 

 

 

 

 

 

 

 

 

alaycı ve istihzalı bir tavırla ifade etmişti. Bu ifadeler bizleri o zaman için çok ürkütmüştü.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

Ama bugüne baktığımızda, aslında daha fazla şeyler ifade ettiğini değerlendiriyorum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nitekim neredeyse dökülmekte olan binalarımızın yenileme projeleri 10 yıldır bütçede

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kaynağı hazır olduğu halde bir türlü gerçekleşemiyordu. Okulumuza ait 800.000 m2 arazi, bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gecede cetvelle çizilip devlet menfaati denilerek Atatürk Havalimanı’na dahil ediliyordu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Korkunç rakamlarla betona yatırımlar yapılıyordu. Malumunuz olduğu üzere, oralar 1 yıl

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

sonra terk ediliyor. Kullanım ömrü 40-50 yıl olan o yatırımlar herhalde 4 yıl için

 

 

 

 

 

 

 

   

 

   

 

 

yapılmamıştır. 

Bu yaşadığım şokun üzerinden bir gün geçmişti ki daha vahim bir ifade geldi. Dönemin Hava

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

Kuvvetleri Komutanımıza projelerimizi ve verdiği emirleri anlattığımızda, hedeflerimizden

 

 

 

 

 

 

 

 

bahsettiğimizde; ‘’Tabii burada kalırsanız’’ şeklinde bir ifade kullanmıştır. Aslında anlamı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

açktı ama bu kadar açık olacağını o an için anlamamıştım. 

Benzer bir durum, paydaşımız Işıklar Lisesi için de geçerli olmuştur. Askeri Lise mantığının çöktüğü

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bir ortamdı. 

 

İlk başta söylediğim, iddianamenin yükselmeye çalıştığı 3 ana direk birbirlerini tekzip ederek en

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

baştan çökmüştür. 

 

Burada huzurunuzda bulunan ve en fazla sorumlu olabilecek kişi olarak; 

 

1.

Yapıldığı iddia edilen (Benim de doğruluğundan kesinlikle şüphem olan) hiçbir darbe

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

toplantısında bulunmadım. Cılız olarak söylenen bazı ‘’Toplantı’’ iddiaları ile ilgili hiçbir içerik

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yoktur. Oysa ben, iddia edilen bu toplantılardan daha fazla toplantılar yaptım. Hepsi kendi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

personelimle/Komutanımla, hergün/her hafta yaptığım rutin toplantılardır. 

 

2.

İddia edilen Whatsapp grubunda da yokum. Merak ediyorum, acaba beni neden

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dahil etmemişler? Ben, emrinde 1300-1400 personeli olan, 3 helikopter, 24 uçak, binlerce

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

silahı olan (Ancak mermisi olmayan) birisiyim. Yapıldığı iddia edilen toplantılardaki kararlarla

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

alakalı bir ilgim olsa, herhalde beni dahil ederlerdi. Eğer bu Whatsapp iddiası ve mesajları

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

doğruysa acaba benim görmemi istememiş olabilirler mi? 

 

3.

Kendime ait ve personellerimi dahil ettiğim bir haberleşme grubum, iddia veya

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

söylenti olarak bile yoktur. 

 

4.

İddiaya göre hain darbe girişiminin ve ‘’Diğer hainliklerin’’ başladığı iddia edilen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

zaman 20.00-20.30 sularıdır. Benim muadilim olabilecek bütün askerlere ulaşılıyor ancak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

İstanbul’da bir tek bana mı ulaşılamıyor? Yalova’daki ve birçok dosyalardaki tüm ifadelerde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

geçiyor. Saat 22.15’de Harbiyelilere yat yoklaması yapılıyor. Darbeden haberim olsa ve bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

planlamanın içinde olsam bir vesile ile onları hazır tutar, onlara bir konuşma yapardım.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bunların önceki yılki Yalova Kampı’nda örnekleri vardır. Gece gündüz planlı/plansız

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yürüyüşlere çıkılır, alarmlar verilir. Bunlar, normalde bizim eğitimimizin birer parçasıdır.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

7 

 

---

Ancak, bir darbe yapılıyor ve benim de bu darbenin içinde olduğum iddia ediliyor ama

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

personellerim yatıyor! 

 

5.

Ne tesadüf ki darbe planlaması içinde olduğu iddia edilen hiçbir şahısla telefon vb

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

diğer hiçbir iletişim aracıyla hiçbir iletişimim yok. Tanısaydım ve irtibatım olsaydı garip

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olmazdı. Çünkü onlar da asker, yolumuz bir yerlerde kesişmiş olabilir. Fakat ne tesadüf ki

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

hiçbiri ile ne yakın zamanda ne geçmişte irtibatım var, tanımıyorum bile. 

 

6.

1300-1400 personelimden benim ‘’Darbe’’ lafını etiğimi ima eden bir kişi dahi yoktur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Aslında benim isimi anan hiçbir tanığın bile bu yönde herhangi bir ifadesi yoktur. 

 

7.

En önemli delillerimden bir tanesi de; hakkımdaki en ufak şüpheyi atlamayan,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ailemden ve diğer personellerimden daha çok gördüğüm, günümün 16-18 saati beraber

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

geçen, onlara karşı hiçbir gizlimin olmadığı, telefonumun dahi sürekli ellerinde olduğu,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

odama sürekli girip çıkan 2 erimin hakkımda bulabildikleri/bulmaya zorladıkları şüpheli

 

 

 

   

 

 

 

 

 

eylemler sadece bu kadar mı? Yok mu daha net bir darbe hazırlığına ilişkin tanıklık? Onların

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

anlattığı 2-3 hadise, benim gündelik hayatımın çok az bir kısmıdır. Oysa ben size bunlardan

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

yüzlerce, binlerce anlatabilirim. 

 

‘’Bu grubun içinde en sorumlu insan olarak’’ tabirini kullanarak kendimi hedef tahtasının tam

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ortasına koyduğumun farındayım. Açıkçası bundan dolayı herhangi bir korkum ve endişem

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yok. Ancak şahsınızın ve ekibinizin iyi niyetinize güvenerek, hiç olmazsa, bari bu salonda bazı

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

gerçeklerin görülmesini istediğim için her şeyi açık yüreklilikle anlatıyorum. 

Aynı cümleyi tekrar ederek söylüyorum ki, ‘’Karşınızdaki en sorumlu insan olarak’’ az önce arz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ettiğim 7 maddenin bir tanesi bile benim ve uğruna canımı vereceğim HHO’nun kıymetli

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

personelinin bu hainliğe çekilmeye uğraşmanın bir delilik olduğunu söylemeye gerek bile

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yoktur. Savunmamın ilerleyen aşamalarında, sizlere başka deliller de sunacağım. 

Bu hain darbe girişiminin hazırlık ve planlamalarının 1 yıl önceden başladığı söylenmektedir. Gerek

 

 

 

 

 

 

     

 

 

 

 

bizim için, gerekse de darbe davalarının aydınlatılmasında çok önemli olduğunu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

düşündüğüm 15 Temmuz’dan 1 yıl öncesinde yaşadığımız anormallikleri anlatmak istiyorum. 

 

BURAYA 2 FOTOKOPİ EVRAK YAZILACAK 

 

 

Bundan sonraki bölümde 11-15 Temmuz arası faaliyetlerimizi ve 15-16 Temmuz gününü

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

anlatacağım. 

Bahsettiğim dönemler, görev olarak en yoğun olduğum dönemlerdir. İfademin başında da

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

belirttiğim gibi bizim evimizin yazlık bölümü gibi düşünebileceğimiz Yalova’daki

 

 

 

 

 

 

 

 

 

faaliyetlerimiz artışa geçer, orada daha fazla bulunmaya başlarım. İstanbul’da normal eğitim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

faaliyetleri devam ederken, bu dönemde bir de öğrenci alım faaliyetleri başlar. Ben ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

personelimin bir kısmı bu faaliyeette görev alırız. Alay komutanlığına ait imkanlar da

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kullanılır. Alım faaliyetlerinin bir kısmı İstanbul’da icra edilirken öğrenci seçme uçuşları da

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yalova’da yapılır. Uçuşu yaptıran 5. Filo bana bağlıdır. Aynı zamanda Yalova’da planör

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

8 

 

---

uçuşları ile Harbiyelilerin uçuşları da devam ediyor olur. O hafta, bir de Harbiyelilerin kamp

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

intikal hazırlıklarının yoğunlaştığı ve intikalin yapıldığı haftadır. 

 

Yani Mayıs ayından başlayarak Temmuz sonuna kadar artan bir şekilde Yalova’ya günübirlik

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hatta 1-2 saatliğine gidip gelmem gerekir. Bu durum bir önceki yılda da böyleydi. Daha

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

önceki alay komutanlarının döneminde de benzer şekildedir. Sayın heyet isterse, bunların

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kayıtlarını Hava Kuvvetleri Komutanlığı’ndan isteyebilir. 

Kamp intikali kapsamında Taksim Meydanı ve Bakırköy’de (Daha önce Bakırköy yerine

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kabataş’ta yapılırdı) tören yapılacaktı. Okul komutanının bize, ona da Hava Kuvvetleri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Komutanı’nın verdiği emir Taksim’de tüm alayın törene katılması şeklindeydi. Ancak biz, aşırı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sayıda tehdit olduğu için sayıyı azalttık ve ilgili arkadaşlarımız (Birisi burada) Beyoğlu Emniyet

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

Müdürlüğü ile görüştüler. Onlar da tehdit olduğunu doğruladılar. Ancak ‘’Sizi ne pahasına

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olursa olsun koruruz’’ azaltılmış personelle törenimizi yaptırdılar. 

Ancak daha önce de arz ettiğim gibi Yalova Valisi bizzat şahsımı arayarak geleneksel olarak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yaptığımız 100 metrelik Yalova’nın merkezindeki yürüyüşü ‘’güvenliğinizi sağlayamıyoruz’’

 

 

 

 

 

 

 

 

şeklinde bir ifade kullanarak reddetti. Bu konuda, toplantıya katılarak olaya şahit olan Yalova

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Meydan Komutanı Albay Metin Yıldırım dinlenebilir. Hatta Yalova Valisi’nin kendisinin de

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hatırlayacağına eminim. 

Biz Yalova’ya bu şartlar ve tartışmalar altında ayın 13’ünde intikal ettik. 

 

Belki aklımıza şöyle bir soru gelebilir. İnsan yazlık evine, bu şekilde her defasında törenle,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

binbir zahmet ve gürültü ile mi gider? Aslında tam olarak öyle değil. Bizler sene içerisinde de

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

20’li 30’lu gruplarla bazen karayolu ile son zamanlarda da feribotla neredeyse her hafta

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gideriz. O zamanlarda Harbiyeliler çadırda değil, binalarda kalırlar. Bir hafta uçtuktan sonra

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tekrar dönerler. Bunun farkı, törenle ve kalabalık olarak hedef gösteren şekilde gidilmesidir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Buradaki amaç; Hava Harp Okulu’nun reklamı ve motivasyonudur. 

Bayramdan önce başlayan Hava Harp Okulu alım faaliyetleri o hafta içerisinde de devam

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

ediyordu. Alımlarda ben de HHO Komutanı, Dekan, İKDSM Başkanı ile birlikte bulunurdum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kamp intikali ile beraber İstanbul’da 14 Temmuz günü dahil, kurul faaliyetlerine katıldım.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Akşama doğru da saat 16.00-17.00 gibi tekrar Yalova’ya geçtim. 

Ayrıca HHO alımları için gelen adayların yeme içme işleri ve spor testleri bana bağlı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

birimlerde yapıldığı için onların kontrolünü de takibini de yapmak zorunda kalırım. Bu arada

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yalova’daki işler de başlayıp devam ettiği için sürekli gidip gelirim. 

Ayın 14’ünde de bu kapsamda alım faaliyetleri ve yılsonu öğrencilerin kurul faaliyetleri için

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

İstanbul’a geldim. 14’ünde gündüz ve gece darbe toplantılarına katıldığım ifade edilmişse de

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

bunların gerçekle uzaktan yakından ilgisi yoktur. Komutanın misafirleri ile darbe toplantısı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yaptığım, sonra komutanın bizimle toplantı yaptığı ve benim de gece orada yapılan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

toplantıya iştirak ettiğimi iddia edenler var. Ben ayın 14’ünde sadece kurul faaliyetleri ile ilgili

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

kişileri gördüm. Örnek olarak bizim Destek Grup Komutanı ile toplantı yaptığımız iddia

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

9 

 

---

ediliyor. Ben onun görmedim bile. Kaldı ki, görsem ve bir toplantı yapsak bunda bir gariplik

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

de olmazdı ki. Ben, sırası gelmişken sizlere bir haftalık normal ve bunun dışında gelişen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

toplantılarımızı arz etmek istiyorum. Bahsedilen insanlar, benim gün içerisinde eşimden çok

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gördüğüm insanlardır. Bu arada Osman Kara isminde birisi, benim İstanbul’da yapıldığı iddia

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

edilen ve birçok kişinin katıldığı söylenen toplantıda olduğumu iddia etmiştir. Bunun

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yanında, iddianameye göre erler o saatlerde Yalova’da darbe toplantısı yaptığımı iddia

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

etmişler. Benim aynı anda iki yerde birde bulunma özelliğim yoktur. Yine iddianamede bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

şahıs benim çok güçlü olduğumu beyan etmiştir. Acaba bahsedilen güçlerden birisi de bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

mudur, açıkçası bilemedim. 

 

Şimdi ben normal olarak bir haftalık katıldığım toplantıları sizlere arz edeyim. Pazartesi sabah

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

06.30’da kendi birim amirlerimin tamamı ile toplantıya başlarım. 07.30 gibi biter. Bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bittiğinde 07.30-08.00 saatleri arası komutanla toplantıya gireriz. Bu toplantıya da komutana

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

direk bağlılar girer. Çarşamba günleri saat 07.30’da Filo Komutanları ile 1 saatlik rutin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

toplantım vardır. Bunun ardından yine komutanla 08.30’da toplantıya girerim ve burada ana

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

bağlılarda bir kısmı vardır. Perşembe günleri saat 09.00’da kendi personellerimden birim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

amirleri ve daha altta bulunan kol komutanlarının da katıldığı toplantım olur. Cuma günleri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

saat 08.00’de Ana birlik ve Tabur seviyesinde birlik komutanlarının da katıldığı haftalık

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

koordinasyon toplantım vardır. Bunun dışında ayda 1 kez Yer emniyet toplantısı, Uçak kaza

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

kırım önleme toplantısı, Kuş-uçak çarpışmasının önleme toplantısı, HU-En Döner sermaye

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

toplantısı yapılır. Ayrıca öğrencilerin her sınavından sonra EÖYK toplatışına katılırım. Bunun

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dışında, programlı ve programsız bir üst komutanın ziyareti hem öncesinde hem kendisiyle

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

toplantı yapılmasının gerekli kılar. 

Çözüme kavuşturmaya çalıştığımız bir konuyu 3-5 kişi, kimi ilgilendiriyorsa, toplantı yaparak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çözmeye çalışırız. Ortalamaya bakmak isterseniz benim günlük 3 tane toplantım vardır.

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

Bunların yeri bazen komutan odası, bazen karargah brifing salonu, bazen benim odam, bazen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

herhangi bir filo komutanı odası olabilir. 

TSK 75/1 Karargah Hizmetleri Yönergesine göre, gizlilik dereceleri, Tasnif Dışı, Hizmete Özel,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gizli ve Çok Gizli olarak sınıflandırılır. Bunların arasında Gizli ve Çok Gizli konu ve dökümanlar

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

   

 

ile kişiye özel konu ve dökümanlar yoğunluktadır. Bazen bir Harbiyelinin disiplin durumu,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ders durumu, şahsi bir problemi veya yaygın bir disiplinsizliği görüşürüz. Harbiyelilerin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tamamını ilgilendiren, üzerinde karar verilmemiş izin, gazino kullanımı, haftasonu içerde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kalma ve ceza gibi konuların her biri, bir toplantı konusudur. Ve bunların neredeyse tamamı,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

erlerin duymasını istemediğimiz konulardır. 

Benim yanımda veya filo komutanlığının yanında, alay katında çalışan erler, bizim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Harbiyeliler için haber kaynağıdır. Erler öğrendikleri çok küçük bir bilgiyi, doğru/yanlış,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

eksik/fazla önemliymiş gibi daha doğrusu biraz da kendilerini önemsetme/önemli gösterme,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

saygı görme adına Harbiyelilere söylerler. Bu da bizim için büyük bir sıkıntıya sebep olacağı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

için onların yaptığı işler esnasında böyle bir konu varsa susulur yada zaman kaybetmemek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

adına kendisine yardımcı olunarak bir an önce toplantıya devam etme isteği olur. 

10 

 

---

Yani 14 ve 15’inde erin elinden tepsi alma olayı, bizim için sıradan bir vakadır. Toplantı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

denilen şey, toplantı mı değil mi tam olarak hatırlamıyorum ancak toplantı olarak nitelesek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dahi adiyeten bir vakadır. 

Ayın 14’ünde benim ve arkadaşlarımın en önemli konusu yerleşme ve bir sonraki gün

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yapılacak olan Hvkk ziyaretidir. Dolayısıyla toplantı yapmamız da normaldir. Burada geçen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

komutanın ziyaret programı az önce de arz ettiğim ve gizli olarak nitelendirdiğim nadir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

konulardan bir tanesi olur. 

Ayın 14’ünde ben ve arkadaşlarım kimi zaman oturarak, kimi zaman da ayaküstü komutana

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

verilecek brifing, gezi programı, yerleşme, nöbetler ve spordan kalan Harbiyelilerin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

durumlarını görüştüm. 

 

Geçen yılki gibi ve o sene kamp sonuna kadar aynen olacağı gibi gece 01.00’de yatana kadar

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

arkadaşlarla görüştüm, bilgisayardan ilgili evraklara baktım. Yani benim ve personelim için

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

darbe toplantısı yapıldı denilen saatte ben bilgisayar başında Öğrenci alay Komutanlığı’na

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gelen evraklara gerekli işlemleri yapıyordum. Yani buradan şunu mu anlamalıyız; Benim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

odamın önündeki çardakta, benim personelim ben olmadan ve sadece bir kısım personelle

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

darbe toplantısı mı yaptı? 

 

15 Temmuz günü Hava Kuvvetleri Komutanı geleceği için biraz erken kalkmış olabilirim.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Normalde 6.15 ‘ te sabah sporu başlıyor. Öğrencilerle beraber sabah sporuna çıkıyorum.

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Öğrenciler normla sabah sporunu yaptılar. Bende bir taraftan spora katıldım, bir taraftan da

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hazırlıkları kontrol ettim. Öğrencilerinin kahvaltılarının ardından brifinge girerek öğrencilerin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

brifinglerini izledim. Takiben 5. Filo’ya giderek uçuş faaliyetlerine ,ardından planör uçuş hattı

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

,ÖSU’ daki hazırlıklara baktım. Kısacası Hava Kuvvetleri Komutanı için belirlenen programı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gözden geçirdim. 

Saat 9’ dan itibaren Hava Kuvvetleri Komutanı pistin üzerinde yaklaşık 700 öğrenci ile

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

karşılama ve tören için beklemeye başladık. Hava Kuvvetleri Komutanı ile birlikte Hava

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eğitim Komutanı Hasan KÜÇÜKAKYÜZ ,Teknik Okullar Komutanı CURAL General ,Eğitim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Doktrini Başkanı Akçınar General ve Hava Harp Okulu Komutanı Fethi ALPAY Generali pistin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

üzerinde resmi törenle karşıladık. Harbiyelilere daha kampın başında eziyet etmeye

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

başlamıştık. 

Yazın yaşanan bir olayı, pistin 50 derece sıcağının üzerindeki 700 tane öğrencinin dramını

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kışın ortasında anlatabilmek benim için çok kolay olamyacak. Komutanların gelişlerinde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

genellikle aksamalar olur. Biz hiçbir zaman aksama olacakmış gibi değil, planlı hatta ihtiyatlı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

şekilde hareket etmek zorunda kalırız. Dolayısıyla öğrencileri belki de 1-1.5 saati, kimi zaman

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ayakta, güneşte bekletmek zorunda kaldık. 

 

Hava Kuvvetleri Komutanı’nın çok memnun kaldığını söyleyemem. Neden olduğunu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

anlamadığım şekilde kızdı. Öğrencileri neden bugün bu kadar yorduğumuzu sordu. Ben bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

11 

 

---

duruma biraz şaşırdım. Kendisi aslında öğrencilerin daha fazla disipline edilmesinden taraf

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olan bir insandır. 1.5 ay önce final sınavları öncesi defileye katılan ve görev alan öğrenciler

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bugünden daha fazla yorulmamışlardı. Orada sorun olmamıştı ancak burada sorun oldu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Defileden kısa bir süre öncede yine emekli generallerin gelişi vesilesiyle olduğunu sandığım

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bir hafta sonu, çocukların terör tehdidinden arta kalan nedir dışarı çıkabilecekleri bir hafta

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sonu, sadece görüntü oluşturmak için içerde (Hava Kuvvetleri Komutanı emriyle),

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bırakmıştık, hatta geç saatler kadar. Bu hiç rahatsız etmemişti, hatta erken çıkan 2-3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Harbiyeliyi görünce rahatsızlığını beyan etmişti ve bize kızmıştı. Dolayısıyla çocukları niye bu

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

kadar bugün yordunuz tavrı benim için şaşırtıcı oldu. O gün için detayını tam hatırlamadığım

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

programımızı gecikmeli olarak uyguladık. 

 

Öğlen yemeğinde yemekhane de öğrencilere hitap etmek çok uygun değildir ancak,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

öğrencilere itaatin öneminden, amirlere itaatten bahsetti. Arkadaşlarını yarı yolda

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bırakmamaktan, adanmışlıktan bahsetti. Benim için bu gün yaşadığım ikinci gariplikte buydu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yemek salonunda Harbiyelilere konuşması ve itaatten bahsetmesi. 

Biz zamansız yapılan bu ziyaretten en az zaiyat alabilmek için tüm personel ve harbiyeliler

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

canla başla koşturduk. Az önce sıcakta ayakta 1-1.5 saat bekledi dediğim harbiyeliler bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

taraftan askeri eğitime koşturdu, bir taraftan faaliyetlerinin gösterilerine koşturdu,bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

taraftan engelli parkuru derken tüm personel ve harbiyelilerin yorgunluktan canı çıkmıştı.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Oturmamış bir düzen içinde ne olduğu belli olmayan bir programla biz Hava Kuvvetleri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Komutanı’na

her

şeyin en iyisini göstermeye, kamp sonunda veya ortasında

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gösterebileceğimiz seviyeyi kampın 2.günü hatta 1.günü göstermeye çalışmamız tüm

 

 

 

 

 

 

 

 

 

personel ve harbiyelilere tam bir eziyet oldu. 

Bir önceki gün akşam, harbiyelilerin kampın daha ilk gününde kamptan nefret ettiklerini

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

duydum ve bu beni çok etkiledi. Üzüldüm. Kamp bizim harbiyelilere vereceğimiz eğitim adına

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

en önemli hatta tek fırsatımız. Bir yıl boyunca dersten kafayı kaldıramayan harbiyelilerle biz

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

gece gündüz beraber olarak sene içinde yapamadığımız sporu, askeri eğitimi, dayanıklılık

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

eğitimini, mesleki havacılık eğitimini, kampta yapabiliyoruz. Akşamları küçük-büyük

 

 

 

 

 

 

 

 

konferans-ders veya mesleki tecrübe paylaşımı diyebileceğimiz sohbet ortamı düzenlenir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ancak bunlardan bir şartta verim elde edebiliriz. O da harbiyelilerin faaliyetlere isteyerek

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

katılmasıdır. Kampın daha ilk gününden  biz beklentileri bozduk. 

 

Yemekten sonra 5.Filo’ya giderek havuz açılışı yaptık. Takiben planör uçuşları ve aday

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

öğrencilerin kaldıkları yerleri inceledik. Bu ziyaretten kimsenin bir şey anladığını

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

düşünmüyorum. Takiben saat aa neden geldi o zaman ve öncesinde anlamış değilim. Şu an

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

için bazı şeyleri kjafamda oturtabilsem de o di. Heralde 2m x 2m bir havuzun açılışı için

 

 

 

 

 

   

 

 

   

 

 

 

 

 

değildir. ÖSU faaliyetleri için erken olur, sivillerin uçuşuna yeni başlıyoruz.  

Harbiyelilerin seviyesini görmek için yine anlamsız. 1-2 hafta sonra gelse harbiyelilerle çeşitli

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

etkinliklerimiz (yürüyüş, hayatı idame, köyde köylülerle sohbet vs, uçuş) olurdu. Bunların

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hiçbiri olmadı. Ayrılırken Fethi General ile görüşmek istedim ancak öyle bnir fırsatımız

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olmadı. Helikoptere binerken çok kısa olarak güvenlik anlamında dikkatli olmamızı, güvenlik

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

12 

 

---

faaliyetlerini gözden geçirmemizi söyledi. Ne yapabiliriz ki? İmkanlar kısıtlı. Büyük terör

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

eylemi beklendiğini ifade etti. Benim kendisi ile konuşacağım konular vardı. Ancak apar topar

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

Yalova’dan ayrıldılar. Konuşacağım konular konuşamamış oldum. Kendine işlerimi bitirince

 

 

 

 

 

 

 

 

 

İstanbul’a gelerek arabamı alacağımı söyledim ancak üzerinde duramadık, ayrılmış oldular.  

Komutanlar ayrıldıktan sonra alay komutanlığı bölümüne geçtim. Mümkün olduğunca

 

 

 

 

 

 

 

 

 

komutan ziyareti esnasında koşturan görev alan personel ve harbiyelilere teşekkür ettim. Bu

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

noktadan sonra artık kimsenin Alay Komutanı’na çıkacak hali kalmamıştı. Personelden

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

özellikle bu yönde talepler geldi. Birim amirlerimin de bu yönde tavsiyeleri olunca Alay

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Koşusu’nu iptal ettim dedim. Bunu derken Hava Kuvvetleri Komutanı’nın harbiyelileri çok

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yorduğumuzu söylemiş olması da etkili oldu. Ben iptal der demez SBE’ciler itiraz ettiler;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“Hafif spor yaptırırız, ilk günden gevşetmeyelim” dediler. Beni ikna ettiler ancak bu sırada

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

iptal haberi çok hızlı yayıldı, yine de SBE’ciler harbiyelileri toplayarak spor yaptırdılar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Öğrendiğime göre o gün harbiyeliler benim bilgim ve tahminimin de ötesinde yorulmuşlar. 

Bir taraftan bununla uğraşırken diğer taraftan Filo Komutanları ve bazı personelimle terör

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tehtidi ve alınabilecek ilave tedbirleri konuştum. Kimseyi çok fazla tedirgin etmeden

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kendimizce eldeki imkanları daha iyi nasıl kullanabilirizi konuştuk. 

Daha önceki yıllarda Yalova tel örgülerine yakın olarak harbiyelilerin 4 noktada tuttukları

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

eğitim maksatlı nöbeti öğrencilerin yattığı yere yaklaştırmıştık. Güvenlik personelinin eksik

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tahsis edilmesinden ve artan terör olaylarından dolayı kendi kendimize aldığımız bir tedbir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olduğunu daha önce de ifade etmiştim. Bu sene geçen seneye göre güvenlik elemanını daha

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

da azaltmışlardı, belki de ilave hiç planlamadılar. Bu şartlarda tamamen can güvenliğine

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

odaklı, eğitimi bir kenara bırakarak tedbirleri tekrar değerlendirdik. Nöbet yerlerini daha da

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yaklaştırmayı planladık.  

Nöbetçilere manevra mermisinin yanında gerçek mermi de vermeyi düşündük ancak bu çok

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

büyük bir mesuliyet olacaktı. Çünkü Yalova Kampı’nda bizden başka dış birliklerden gelen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

personel de vardı. Onlar zaman zaman olmamaları gereken yerlere gidebiliyorlardı. Böyle bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

durumda tek nöbetçinin korkarak ateş etmesi durumda ciddi bir risk oluşturacaktı.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nöbetçileri her noktada 2şerli yaparak bu riski azaltmayı düşündük. Bazı noktalara ilave

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

nöbetçi koymayı planladık ancak bunu ne kadar sürdürebileceğimiz konusunda endişem

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

vardı. Büyük bir hevesle geldiğimiz kamp daha ilk günden Komutan ziyareti, terör tehtidi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

derken murdar oldu.  

 

Süratle bu konuları konuşup inceledikten sonra İstanbul’a geçmek için Filo’ya gittim. Kendi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

T-41 uçağımızla Yalova’dan kalkarak İstanbul’a indim. Amacım Fethi Paşa’yı da görmekti

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ancak geldiğimde kendisinin ayrıldığını söylediler. Karargaha bizzat Komutan’ı görmeye gidip

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gitmediğimi net hatırlamıyorum. Bir tanığın ifadesinde, benim Karargah’a geldiğimi ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Komutan’ı sorduğumu söylüyor.Yani ben Hava Harp Okulu Komutanı’nı en son Yalova’dan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hava Kuvvetleri Komutan’ı ile beraber uğurlarken görmüş oldum. Bu konu üzerinde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hakkımdaki bir iddia sebebiyle durdum. Daha sonra bahsedeceğim.  

13 

 

---

Ben Yalova’dan kalkış ve İstanbul’a iniş saatlerini tam olarak hatırlamıyorum iddianamedeki

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

zamanlara göre çoğunlukla olayları hatırlamaya çalışıyorum ancak iddianamedeki olaylar ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

zamanlar çelişkili.  

Uçaktan indikten sonra okula girişte güvenlik tedbirlerinin arttırıldığını gördüm nizamiyeden

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Turuncu Alarm durumunu tabeladan farkettim. Aynı zamanda girişteki görevli de terör

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tehtidi beklendiğini, önlemlerin arttırıldığını söyledi. 

Okula geldikten sonra makama geldim ve Okul Komutanı’na ulaşmaya çalıştım. Az önce ifade

 

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

ettiğim gibi onun ayrıldığını öğrendim. Normalde tekrar dönmeyi planlıyordum ancak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

uçuşların kesildiği, havadaki trafiklerin tamamının indirildiği haberi geldi. Bu şartlarda uçakla

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dönmem mümkün değildi. Cumartesi Yalova’ya kendim arabayı alarak gitmeye karar verdim.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Uçuşların kesildiği bilgisini Yalova’daki uçuş kulesinden veya filodan aldım. Benim Yalova’ya

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dönüş uçuşumla ilgili gerekli girdileri yapmaları için aramıştım.  

Bu arada küçük bir ayrıntı olarak bana sivil-askeri tüm uçuşların kesildiği bilgisi verilmişti.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ancak bir süre sonra AHL yakınlarında olduğumuz için kalkan ve inen uçakların hem sesini

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

duydum hem de uçuşun devam ettiğini gördüm. Meslek hayatım boyunca bu şekilde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

uçuşların kesilerek tüm uçukların yere indirilmesiyle ilk kez karşılaştım.  

 

Telefonla Yalovada’ki planör ve T-41 uçuşları ile ilgili bilgi aldım. Dekan’ın yanına gittim.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Artan güvenlik tedbirlerini sordum. Birkaç gün sonra yapılacak kurulda görüşülecek konular

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ve ders durumundan kalma potasında olan öğrencilerin durumunu görüştük. Çeşitli defalar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

arz ettiğim gibi benim en zor ve yoğun olduğum bu dönemdeki konulardan birisi de EÖYK’da

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

görüşülen konulardır. Bunlar öğrencilerin durumundan, eğitim ile ilgili gelecek seneki

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

projelerle, ders içeriğine kadar uzanır. Dekanla ancak ayaküstü bu konuları görüşebildik.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dekanla çok kısa görüştükten sonra eve gittim. Okul üzerinde uçan helikopterleri duydum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Okul üzerinde uçan helikopterler ya bize geliyordur. Ya da bizden kalkıp gidiyordur. Bizim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

askeri terminaldeki nöbetçiyi arayarak sormak istedim. Çünkü askeri hava trafiğinin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yasaklandığını söylemişlerdi. Normalde bizimle ilgisi yok cevabını beklerken Genel Kurmay

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Başkanı’nı alacak helikopter/helikopterler geldi diye ifade etti. Böyle bir durumda bizim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

haberimiz olurdu. Okul Komutan’ı veya vekili karşılamaya giderdi. Kimsenin haberi yoktu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tekrar okul bölgesine çıktım.  

Günlerdir artarak söylenen ve 15 Temmuz Günü zirve yapan terör tehtidi beni rahatsız etti.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Okulda 4. sınıflardan İKDSM faaliyetlerinde olanlar ve aday öğrenciler vardı. 4. sınıfların kol

   

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

komutanını arayarak durumlarına bakmasını, ilgilenmesini istedim. Bu sıralarda okulu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gezerek bir anormallik olup olmadığına baktım. 

Hangi sırayla olduğunu hatırlamıyorum ancak Boğaz Köprüsü’nün terör tehtidiyle tutulduğu,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ankara üzerinde alçak uçuş yapıldığı bilgisi geldi. Bunlarla eş zamanlı olarak da çağırma

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

planının uygulanacağı HHO ve personele büyük bir tehdit olduğunu Ahmet Gümüş söyledi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Komutanla konuştuğunu öğrendim. Ben çağırma planından bizim tüm personel ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

harbiyelileri anladım. Çünkü böyle bir tehdite karşı hedef olan da hedefe karşı savunma

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yapacak da Öğrenci Alay Komutanlığı personeli ve harbiyelilerdir. Komutan’a ulaşmak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

14 

 

---

istediğimde ulaşamadım. Çağırma planı her sene denetlemelerde uygulanır ve gerekli

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

düzenlemeler yapılır. Bu konuda tüm personel eğitimli ve hazırlıklıdır. 

 

Yalova’daki filo komutanlarını birkaç kez arayarak önce terör tehditine karşı uyardım ve daha

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

sonra toparlanmalarını istedim. Harbiyelileri İstanbul’a getirmelerini söyledim. Nasıl gelelim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

diye sordular ben de Yalova Meydan Komutan’ı Metin Yıldırım Albay ile konuşmasını

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

söyledim. Ben kendim de bizim çocuklara yardım etmesini söyledim ancak çok kısa

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

konuşabildim. Çünkü her yerden birisi bir şey sormaya, iletmeye başladı. Metin Albay araba

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ayarladı ancak güvenlik ekibi ayarlayamam dedi. Helikopter sesleri daha da arttı. VIP terminal

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bölümünü aradığımda orada görevli -zannedersem asker olabilir- kendisinin de ne olduğunu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

anlamadığını uçuş ekibinin güvenlik vs bir şeyler dediğini söyledi. VIP bölümündeki

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

nöbetçilerden tatmin edici cevaplar alamayınca oranın sorumlusu olan Muhammed

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Başçavuş’u aradım. Ancak cevap vermedi. Cevap verseydi onun hemen VIP’ye gitmesini ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bilgi vermesini isteyecektim. Meydanda çok yoğun helikopter trafiği var ama hiçbirinden de

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

haberimiz kontrolümüz yoktu. Ben de Filo Komutanı’nı arayarak ilgilenmesini istedim. Bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gariplik de askeri uçuşların kesildiği bir ortamda bu kadar uçuşun yapılıyor olmasıydı. 

 

Makamda bir taraftan ne olduğunu anlamaya çalışırken Hava Kuvvetleri Komutanlığı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

karargahından aradığını söyleyen bir Albay güvenlik ve hazırlık konulu bir mesaj gelip

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gelmediğini sordu. Beni Yalova’dan aramışlar. Oradaki personel de İstanbul’da olduğumu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

söylemiş. Ben de bilgim olmadığını ifdade ettim. “Mesajı soruştur, beni şu numaradan ara,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

size önemli bir görev vereceğiz Hv. Kuvvetleri Komutan’ı emriyle” dedi. Kapattı. Öncesinde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“Görevinizden haberiniz var mı?” demiş olabilir. Haber merkezinden emri sorduğumda

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

benzer ifadeleri söyleyerek bir emrin geldiğini söyledi. Ben de Hava Kuvvetleri’ndeki verdiği

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

numarayı aradım. Bir er çıktı ve beni arayan Albay’ın orada olmadığını söyledi. Ancak arka

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

plandan silah seslerini de duydum. Ne olduğunu sorduğumda Gen.Kur. tarafında çok büyük

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çatışmalar olduğunu yukarda sürekli helikopter ve uçakların uçtuğunu bomba attığını

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

söyledi. 

Tahminen 5-10 dk sonra tekrar arayarak çok acil olarak TRT Ulus binası ve Gayrettepe

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Digitürk binasının güvenliğini, emniyetini alacaksınız dedi. Ben de bunu Hava Harp Okul’u

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

komutanına söylememiz gerekir dediğimde Hava Kuvvetleri Komutan’ı emri hatta Genel

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kurmay’dan emrin geldiği Hava Harp Okulu Komutanı’na ulaşamadıklarını ifade etti. Yazılı bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

emir olmadan böyle bir görevi alamayacağını söylediğimde emrin bize ulaşmak üzere

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olduğunu, gecikemem gerektiğini söyledi. Terör tehditi olduğunu yapmamız gerekenin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sadece emniyeti almak olduğunu ifade etti. Ben de hemen tekrar Komutan’a ulaşmaya

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çalıştım ancak ulaşamadım. İlk başta tereddüt etmiş olsam da gerek benim bulunduğum

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ortamdaki gerek İstanbul ve gerek Ankara’dan duyduğum haberler ve sesler o ana kadar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

meslek hayatımda karşılaşmadığım bir durumdu. Aslında sadece benim için değil 15

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Temmuz gecesi saat 22’den sonra T.C. tarihinde tüm vatandaşlar için örneği olmayan ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olmamasını temenni ettiğim saatlerdir.  

 

15 

 

---

Bir havacı olarak en belirgin özelliğimiz ayırt edici yeteneğimiz, bizi diğer kuvvetlerden de her

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yönüyle ayıran iki özelliğimiz vardır. Sürat ve elastikiyet. Bu konu dökümanlarda da geçer.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tüm personel hangi sınıftan olursa olsun bu mentalite ile yetişir öyle de olmak zorundadır.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hesaplamalar diğer kuvvetlerde gün ve saat ile yapılırken bir havacının zaman hesabı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

saniyeler en fazla dakikalarla yapılır. Hasımla muharebede bir saniye önce davrananın

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kazanacağı bir felsefe hakimdir. Kalkış için tüm hazırlıklar yapılmış ancak motor çalışmıyor

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bir vaziyette pist başında beklersiniz. Kalk emri verilir ancak ne görev yapacağınızı dahi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bilmeden kalkarsınız. Size telefonla kalk emrini veren “Koordinatları ve görevi havada

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

vereceğini” söylemiştir. Siz de kalkışı takiben verdiği istikamete dönerek 1000 km süratle

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

giderken yorum yapmadan, ölümü dahi düşünmeye fırsat bulamadan veriği koordinatı ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

görevi alırsınız. Kendinize veya yakınlarınıza ait en ufak bir düşünce aklınızdan geçmez. Buna

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ilave olarak arayan kişi doğru mu aradı yanlış mı aradı dahi düşünecek ne yetkiniz ne

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

durumunuz vardır. 

 

Bu arada okulda veya yakında olduğunu tahmin ettiğim personele hazırlık yapmasını

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

söyledim. Ali Binbaşı’yı arayarak okula gelmesini söyledim. Aslında ilk önce genel olarak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

okula dönük tedbir almaya başlamıştık. Gelen telefonla iki yönlü olmuş oldu.  

İlk olarak TRT binasına orada bulunan Ateşoğlu Yüzbaşı ile Ali Binbaşı’yı görevlendirecektim

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

ancak bizzat kendimin gitmemin daha uygun olacağını düşünerek Ali’yi Digitürk’e gitmesini

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

söylerek görevlendirdim. Ben de Ateşoğlu Yüzbaşı’yı alarak gitmeye karar verdim. Yolların

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kapatılmış olduğu haberi gelince helikopter ile gitmeye karar verdim. Kalkışta önce pilota

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kadıköy’e diye söyledim. Bana verilen göreve devam etmeye karar verdim. Günler boyu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yaşadığımız ve son saatlerde artan anormallikler ve en son Hava Harp Okulu Komutanı, Hava

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

Eğitim Komutanı, Hava Kuvvetleri Komutanını’nın tutuklanmış olması bizi verilen emirleri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

eksiksiz yapmaya sevk etti. Kalkışı takiben veya hemen öncesinde nereye gideceğimizi cep

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

telefonundan, internetten ve yanımdaki arkadaşlardan sordum. Gece karanlığında inişimiz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çok kolay olmadı. TRT Ulus binasına giderken köprünün askeri araçlarla kapalı olduğunu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kendim görmüş oldum. Şu ana kadar gördüklerim ve yaşadığım her şey benim görev

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

motivasyonumu arttırmaktan başka bir şey yapmadı. Hiçbir konuda şüphe duymadım.  

17 Ağustos depremi esnasında HHO yine Yalova kampındaydı. Kampın yanındaki sitelerde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yüzlerce insanı HHO öğrencileri yıkıntıların altından kurtardı yada cansız bedenine ulaştı.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sadece Harp Okulu değil tüm Hava Kuvvetleri personeli standart harekat usulleri dediğimiz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

esasların dışında ancak kanuna uygun şekilde canını hiçe sayarak uğraş verdi. Emir yoktu. 

 

Sayın Başkan; bir profesör tanıdığım meşhur birisi(ismini vermeyeceğim) bizi, askerleri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

havacıları tanımlarken şöyle demişti; “Kendi varlığını milletin varlığına adamış insanlar”. Bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

askerin hayatı fedakarlık ile geçer. Zaman zaman kuralların standart harekat usullerinin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dışına çıkar. Normalde tercih edilmez ancak bazen aklınıza dahi gelmez; zaman o kadar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

kısıtlıdır, bazen de tüm amirleriniz de bilir, bilerek sizi standart harekat usullerinin dışına

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çıkartır. Fakat bu hep ülke, Hv. Kuv. Kom.’lığının menfaatinedir. Normalde bir pilotun

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

maksimum uçup görev yapacağı saatler sınırlandırılmıştır. Ayda 60 saat, 3 ayda 150 saat,

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

16 

 

---

yılda da 500 sattin üzerinde uçamazsınız. 500 saatin üzerinde 1 saat uçmak durumunda sizi

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

muayeneye göndermek zorundadır. Ancak Filo Komutanını’nın ricasıyla Hv. Kuv.’nin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

menfaatini gözeterek 1 ayda 100 saat, 1 yılda 600 saat uçtuğumu hatırlıyorum. Yönergelerin

 

   

 

 

   

 

 

 

 

 

 

hepsi bir kenara bırakıldı. Mecburen. Yapmak zorundaydık. Onur duyarak yaptım. Geçmişe

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

baktığımda pişmanlık duymuyorum. Hiçbir zaman amirlerim veya Hava Kuvvetleri beni

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

aldatmadı. En üst seviyede kumpasa sokulup aldatılacağımızı hiçbir zaman düşünmedim. 

Aslında 15 Temmuz için de en üst amirlerim tarafından bir planın içine süreklendiğimizi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

düşünmek istemiyorum. Mutlaka geçerli bir açıklamaları olacaktır diye ümit ediyorum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bugünü de sabırla bekliyorum. 

 

Geçmiş zamandan örnek verdiğim gibi yakın zamandan da örnekler verebilirim. Yine

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yalova’da 15 Temmuz’dan 14 ay önce bir uçağımız meydanın yakınlarına düştü. Tam bir yıl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

önce de bir planörümüz kırım geçirdi. Uçuş kulesinde olaya şahit olan uçuş kontrol amiri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dediğimiz görevli pilot arkadaşımız kendimize ait helikoptere kalk emri verdi. Benden önce

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Filo Komutan’ı ve benim haberim olmadan helikopter kaldırıldı. Kaza zedelere dakikalar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

içinde ulaşıldı ve kurtarıldı. Hastaneye yetiştirildi.  

Normalde HHO’nun arama kurtarma yeteneği ve sorumluluğu varken İstanbul merkezli 50

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nm mesafede bu sorumluluğu Hv. KK’lığı yapılan protokolle KKK’lığına bağlı Samandıra

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Helikopter Birliği’ne devretti. Yani elimizde yetenek kısıtlı da olsa kaldı. Anca sorumluluğu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

karacılara devretmiş olduk. 

 

Olayı soruşturan Hv.KK’lığı inceleme heyeti önce bizi helikopteri kaldırarak yanlış yapmakla

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

itham etti. Ancak onlara anlattıkça doğruluğumuzu kabul ettiler. Samandıra’dan helikopter

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gelene kadar geçen zamanda kazazedeler ya yanarak ya da kan kaybından ölebilirlerdi.  

Bir havacı olarak dakikalar hatta saniyeler içinde karar verir ve uygularsınız. Bunu vatanınız

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

için yaparsınız. Her ne kadar verirseniz yanlış da yapmış olsanız kusurlu olursunuz. Hain,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

terörist olmazsınız. Bedelini ya görevinizden uzaklaştırılarak, ya sicilinizdeki düzenlemelerle

 

 

 

 

 

   

 

 

yada uçuştan uzaklaştırılarak ödersiniz. Eğer bile bile yanlış yaptıysanız pişmanlık

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

duyabilirsiniz. Ancak sonucu bilerek yaptığınız bir hareket değil, yani şartların sizi sürüklediği

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ortamda en doğru olduğuna inandığınız bir hareketi seçerek kusur işlediyseniz pişman da

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olmazsınız. Keşke yapmasaydım demeyiz. Bu havacılığın gereğidir.  

Bir diğer örnek Rus uçağının düşürülmesi olayı; Bizleri yıllardır meşgul eden olay tahmin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ediyorum sadece bir iki dakika içinde(en fazla) gerçekleşmiştir. Elbette ki öncesi vardır.

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

Devletin yetkili makamları tarafından anganjman kuralları belirlenmiş ve pilota söylenmiştir.

 

 

 

 

 

 

   

 

 

Pilotun karşısına çıkan uçağı vurmak için saniyeleri vardır. Harekat merkezine telsizle sorar,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

onayı alınca butona basar. Telsizle soracak zaman bile olmayabilir. O durumda daha önce

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

verilen talimat neyse ona göre davranır. O tarihlerdeki basındaki söylemlerimizi hatırlarsak

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

en üst seviyede “Kimse Türkiye’nin gücünü ve sabrını test etmesin.” şeklinde resmi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

açıklamalar yapıldı. Daha sonra her ne kadar açıklamalarımız yönü değişse de o pilot ve ona

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

   

 

17 

 

---

emir veren mevcut 1-2 dk’lık şartlar içinde, kendisine verilen emirler ve aldığı eğitim gereği

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

en doğrusunu yaptı. Duyduğum kadarı ile halen görevine devam ediyor. 

 

Sayın Başkan tekrar ediyorum. 26 yıldır yaptığım neyse onu yaptım, itaat ettim, güvendim,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

vatanım için canımı tehlikeye attım, gözümü kırpmadım. Her gün onlarca emir alıp emir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

verdim. Aylarca yüzlerce yapar, yılda binlerce yapar. Meslek hayatımın 26. Yılında 25999.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

aldığım emrin T.C. tarihinin en karanlık hain emri olduğunu bilemedim. Bu emri kimin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

verdiğini hatırlamıyorum. Tanıdığım biri olsaydı hatırımda mutlaka kalırdı. Ama şuna eminim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ki bana gelen/gelecek o emirden benim en üst seviyedeki 3. Sicil amirimin haberi vardı.

 

 

   

 

 

 

 

   

 

 

 

 

Olayın üzerinde 2 yıla yakın zaman geçti. O an için zaten tereddüt etmedim, şu anda buna

 

   

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

eminim.  

Helikopterle inişi takiben tüm arkadaşlarla helikopterleri terkettik. Kerime Yüzbaşı’ya okula

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dönmesini söylemiştim. Binanın etrafında asker kıyafetli kişiler gördüm, önce hangi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kuvvetten olduklarını anlamadım. Daha sonra yanıma bir Binbaşı yaklaştı. Böyle bir şey

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

beklemiyordum. Güvenliğini sağlamamız istenen yerin güvenliği zaten sağlanmıştı. Binbaşıya

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ne için geldiklerini sorunca; güvenliği sağlamak için KK tarafından gönderildiklerini, dış

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

emniyetin alındığını söyledi. Bizi neden gönderdiklerini anlayamadım. Binanın etrafı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

karanlıktı, içerisi de karanlıktı. Karartma uyguladıklarını da ifade etmişti. Binaya girdikten

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sonra ben sadece 2 güvenlik personeli ve 2 sivil çalışan olduğunu zannettiğim erkek şahıs

 

 

   

 

 

   

 

 

 

 

 

 

gördüm. Onun haricindekilerin tamamı askerdi. Karacı arkadaşın güvenliği sağladık demesi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bizi rahatlattı ancak eksik kalan bazı yerlere ve arka tarafa biz de yerleştik. Helikopterden

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

iner inmez önce onların nöbet tuttukları yere baktım. Bizim personelin organizesinden sonra

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bir odaya geçtim. Telefonumun şarjı bitmişti, bizden önce şalterlerin indirildiğini

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

öğrenmiştim. Karartmaya devam ederken elektrikleri açtırarak odada telefonu şarj ettim ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

odada görüşmeler yaptım. Ben gittiğim binanın TRT binası olduğunu biliyorum ancak orada

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yayın yapılıp yapılmadığını dahi bilmiyorum. Bunu şu an dahi bilmiyorum. Gittiğimde de

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yayın var mıydı yok muydu bilmiyorum. Yayın olsaydı herhalde idare eden kamera karşısında

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olan biri olurdu. Ben açıkçası binada kamera bile görmedim. Ordaki görevlilerden herhangi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bir şey istemedim.  

Bu gürültü ve bağırışmaların olduğu ortamda helikopter sesi geldi ve arka tarafa bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

helikopterin ışıksız olarak yanaştığı bilgisi geldi. Normalde bizim helikopterin indiği yer alt

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tarafta bir yerdi. Bu helikopterin ne olduğunu anlayamadım ve direkt terörle bağlantılı bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olay geldi. Hemen o tarafa doğru gittim. Helikopter neredeyse inmek üzereyken uyarı atışı

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

anlamında 1-2 el ateş ettim. Pilotun karanlıkta bu atışı görerek inmeyeceğini hesapladım.

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ancak o anda helikopterin içinden beyaz bir şeyler sallanınca ateşi keserek dikkatlice

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kendimizi emniyete alarak bekledim.  

Helikopterden sima olarak tanıdığım ancak ismini o anda hatırlamadığım Hamdi Albay indi.

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

Yanıma geldi ve aynı emrin ona da amiri tarafından verildiğini, ona da emrin Gen. Kur.’dan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

geldiğini

Digitürk’ün

emniyetini

almak

için

görevlendirildiklerini

söyledi.

Kendisi

 

 

 

 

 

 

 

 

Genelkurmay’dan gelen yazılı emri gördüğünü söyledi. Helikopterden Ali Binbaşı da indi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Beraber 1-2 dakika görüştük ve ben bizimle beraber olan 3-5 arkadaşımı onların yanına

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

verdim. Anladığım kadarıyla bina ben gitmeden önce boşaltılmış. Yalova’dan yola çıkan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

18 

 

---

arkadaşlarla görüşmelerim oldu ancak önce hangisiyle görüşmüş olduğumu hatırlamıyorum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bu noktada köprünün tutulmuş halini görmem ve birçok noktada trafiğin kesilmiş olması

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sebebiyle geri dönmelerini söyledim. Bundan sonra zamanın akışı çok farklı oldu. Gazi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Binbaşı ve Ferhat Binbaşı ile görüştüm. Hangi sırayla olduğunu hatırlamıyorum. Gazi Binbaşı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ile görüştüğümde üzerine atış yapıldığını sığınacak yer aradıklarını geri dönmeye

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çalıştıklarını söyledi. Ferhat Binbaşı ile görüştüğümde geri dönmeye çalıştıklarını otobandan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çıktıklarını ancak üzerlerine yağmur gibi atış yapıldığını ifade etti. Emre Tğm’in vurulduğunu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

söyledi. Kısacası daha helikopterlerden indikten kısa bir süre sonra benim için kabus

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

başlamış oldu. 

Gazi Binbaşı köprüye yaklaşınca trafiğin sıkıştığını üzerlerine kim olduğunu anlayamadıkları

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bir grubun saldırdığını, linç etmek istediklerini, şoför ve 1 harbiyelinin yaralandığını söyledi.

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

Bundan hemen önce Gazi’ye dönmelerini söylediğimde otobüsün yandığını kendilerini dışarı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

zor attıklarını üzerlerine ateş edildiğini söyledi. Ben de onlara mümkün olduğunca halktan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

uzak kalmalarını söyledim. 

 

Her iki gruba da sorduğumda sivil kıyafetli, ellerinde uzun namlulu silahlarla, tabancalarla

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ateş eden şahısları anlayamadıkları, ilk etapta terör saldırı olarak değerlendirdiklerini ifade

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ettiler. Etrafta polisten bahsetmediler. Ben kendi arkadaşlarımın derdiyle uğraşmaktan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

TRT’deki durumla çok ilgilenemedim. Bir iki defa oradaki arkadaş gelerek bir iki şey söyledi.  

Ben de ona araç olup olmadığını sordum. Aracın bir yere gittiğini söyledi. Araç olsaydı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

köprüye arkadaşlarımızı almaya gidecektim. Gidemedim. Helikopteri tekrar çağırmayı gözüm

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kesmedi, çünkü helikopter çok zor indi ve ortalık tam bir kaostu. Uçak sesleri de vardı. Bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

şartlarda kapana sıkışmış gibi kaldım.  

 

Oraya ulaştıktan belki bir saat sonra dışarıdan bağırışmalar gelince bakmak için çıktım.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kapının önünde sivil kıyafetli değişik insanlar vardı ve pek tekin insanlara benzemiyorlardı.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Taşkınlık yapıp küfredip bağırıyorlardı. Aralarında sarhoşların da olduğunu tahmin ediyorum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bu çıktığımda veya bir diğerinde tehdit ediyorlardı ve ortalıkta polis vs yoktu. Bir tanesi az

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

   

önce köprüdeydim. Bir askerin boğazını kestim şimdi sıra sizde dedi. Bu beni çok etkiledi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dışarıdaki sivil insanlardan bir tanesi de “Bir tane Uzman Çavuş’un kafasına vura vura” nasıl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

linç ettiğini bağırarak anlatıyor, size de aynısını yapacağız diyordu.  

İlk dışarı çıkıp taşkınlık yapan küfreden insanları görünce askerleri biraz emniyetli mesafeye

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çekmesini tavsiye ettim. Askerlerin bazıları küfürlerden çok etkilenmişti. İstenmeyen bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

durumla karşılaşmamak için aramızda fikir alışverişinde bulunduk. Mümkün olduğunca

 

 

 

 

 

 

 

 

 

emniyet için az görünmemizi kararlaştırdık. Ben de ne dışarıya kimsenin çıkmasını ne de

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

içeriye kimseyi almamalarını söyledim.  

 

Erler küfürlerden çok etkileniyorlardı. Orada bulunan herkes inanılmaz küfür ve tehditleri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

maruz kaldı. Erleri ve diğer arkadaşları sakın gaza gelmeyin ateş etmeyin, provakatörler var

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

19 

 

---

diye sakinleştirmeye çalıştım. Ben görmedim ancak oradaki karacılar aralarında tabancalı ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

uzun namlulu silahlı olanlar olduğunu söylediler.  

Ben TRT’de olduğum süre içerisinde içeride küçük bir odada oturup telefonla görüştüm.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bazen dışarı çıkarak harbiyelilerle görüşerek onlara destek olmaya çalıştım. Dışarıda

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kalabalığın oluşturduğu ortam pek tekin değildi. 

Orada askerlerin veya benim ateş ettiğim söyleniyor ancak dışarıda bulunan ve taşkınlık

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yapıp bağıran kalabalık bir şey yapmayacağımızdan o kadar eminler ki kapıyı kıracak kadar

 

 

 

 

 

   

 

   

 

 

 

sallıyorlardı. Yapmadıkları taşkınlık kalmadı. Sonuçta bir tanesinin burnunun kanamaması

 

 

 

 

 

 

 

 

 

orada bulunan askerlerin aklı selim hareket etmesindendir. Orada bulunduğum süre

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

içerisinde güvenlik görevlilerinden bana binayı dahi tanıtmalarını istemedim. TRT’de

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bulunduğum ilk 1-2 saat içerisinde kendi etrafımda gördüklerim, yoldaki arkadaşların üzerine

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ateş edilmesi ve onların kanaatleri beklenen büyük çaplı terör olayını çağrıştırdı ve hep

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

teröre odaklandım. Adeta başka bir şey düşünemez oldum.  

 

TRT’de bulunduğum ilk andan itibaren aklım hep değişik yerlerde bulunan personelimde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

oldu. Onları aradım veya amirlerine sordum. Yalova’dan başka personel çıkmaması için

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

oradan ulaştığım personele söyledim. Kütahya’daki harbiyelilerin emniyette olduklarını

 

 

 

 

 

 

 

 

bulundukları yerde bir olay olmadığını, İzmir Gaziemir ve Çiğli’deki harbiyelilerin emniyetli

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olduklarını öğrendim. Onlara bir şeye karışmamalarını, gelişmelerden haberdar etmelerini

 

 

 

 

 

 

 

 

 

söyledim. Ankara’da KHO’da bulunan arkadaşımı arayınca bana sıkıntılarından bahsetti.  

İlerleyen zamanda TRT’de bulunan Ateşoğlu Yüzbaşı’nın ifadelerini, dışarıdaki halkın küfür

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ve bağırışmalar arasındaki bazı ifadeleri bende şüpheye meydan verdi. Ancak kendimi hiçbir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

zaman böyle bir eylemin parçası olarak görmediğim için yine de TSK için kalkışma yapan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

birileri olduğunu ve bizim onlara karşı önlem almış olabileceğimizi bile düşünmedim. Bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

noktada 1-2 telefon görüşmesinden sonra gerçekleri anlamaya başladım. Belli bir noktadan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sonra öyle bir ortamda en yakın olduğunuz arkadaşınıza dahi güvenemiyorsunuz. 

 

Binanın ön tarafındaki halkın kalabalığı ve taşkınlığı her dakika artmıştı. Oradan çıkıp gitme

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gibi bir şansımız yoktu. Arka taraf da karanlıktı ve nereye çıktığını bilmiyordum. Her ne olursa

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

olsun kalan 2 harbiyeliyi sağ salim oradan uzaklaştırmaya karar verdik. Onları sivil kıyafetle

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

arka taraftan gönderdik. 

Onların silahlarını biz aldık. Ön tarafta polisler de vardı ancak polis oldukları da kesin değildi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ve diğer kılık ve kıyafetlerinden pek tekin görünmeyen kalabalığa göre sayıları oldukça azdı.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Orada bulunan Yüksel Binbaşı amirinin Merkez Komutanlığı ekibi göndermesi için

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çalışacağını söyledi. Ben de Ahmet Gümüş Albay’a merkez komutanlığına ulaşmasını, bizi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

buradan çıkarmasını söyledim. O da ulaşmaya çalıştığını söyledi. Ancak zaman geçmesine

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

rağmen merkez komutanlığından gelen olmadı, gelebileceğine olan ümidim de kalmadı.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kapıdaki kalabalık neredeyse kapıyı kıracak duruma geldi. Herhangi bir linç girişiminde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

oradakiler polis olsa dahi engel olamazlardı. İçeriye girip üzerimize saldırmaları durumunda

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tatsız hadiseler olabilirdi. Bu şartlarda orayı terketmek en doğru karar olacaktı. Arka taraftan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

20 

 

---

en son ben olmak üzere (önce harbiyeliler, Ateşoğlu ve Altındal) terkettim. Diğerlerinin nasıl

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

gittiğini bilmiyorum. Ancak ben önce köprüye gitmek istedim. Bir taksiye bindim ancak oraya

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kimse gitmek istemedi. Bunu tam olarak başaramadım. Gidemeyeceğimi anlayınca bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

faydasını olmayacağını görünce okula dönmeye karar verdim. Ferhat ve yakınındakilerden

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

edindiğim, duyduklarım korkunç şeylerdi. Acımadan ateş ettikleri, bazı ateş edenleri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gördüklerini ancak bazı atışların uzak mesafeden geldiği, yaralı harbiyeliye ateş edildiği ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hastaneye yaralıların götürülmesine müsade etmedikleri ancak teröristin bir askere karşı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

böyle karşılık verebileceği, hiçbir şekilde ateşi kesmedikleri, arkadaşlarımın sivilleri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

korumuaya çalıştıklarını, hastaneye giden harbiyelinin linç edilmek istendiğini belirtti. 

Etraflarında onları linç etmek isteyen kişiler varken ben onlara nasıl “gidin sizi linç etmek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

isteyenlere teslim olun” diyebilirim. Ben merkez komutanlığından gelenlere teslim olun ya da

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

polisin sizi koruyabileceğinden emin olun dedim. 

 

Taksiyle Yeşilyurt’a geldim. Gelmem de çok kolay olmadı. Yollar kapalı olduğu için veya

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

endişe ettiklerinden dolayı taksiler Yeşilyurt’a gelmek istemiyorlardı. 1-2 taksi değiştirerek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

en sonunda 10-11 gibi HHO’na ulaştım. Ancak girişte çok sayıda polis görünce girmek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

istemedim. Bir miktar Yeşilyurt’ta yürüdüm. Telefonun şarjı da bitmişti. Ancak 1-2 görüşme

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yapabildim. En son Gümüş Albay ile görüştüğümde Komutan’ın okula MAK’çılar tarafından

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

getirilidiğini ve götürüldüğünü söylemişti. Ondan sonra ona bir daha ulaşamadım.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Komutan’a da ulaşamadım. 13-14 gibi eve geçtim telefonla görüşmeler yaptım. Kırılanı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

döküleni toparlamaya olayları anlamaya çalıştım. Benim hakkımda daha gecenin ilk

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

saatlerinde 600 kişiyle TRT’yi bastığım haberi TV’lerde çıkmış. Belki de çıkış saati ben oraya

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

daha gitmeden önce ve kısa bir süre sonra. Bunlardan benim daha sonra haberim oldu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Oyuna getirildiğimizi net olarak anladım. Komutan’a ulaşamayınca Hv. Eğt. K.’na ulaşmaya

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çalıştım. Zaten ona da ulaşamazmışım. Yalovaya gitmek istedim. Ancak hakkımda çıkan türlü

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

haberlerden etkilendim ve iskelenin polis tarafından tutulduğu, askerleri tutukladıkları

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bilgisini öğrendim. Bu şartlarda en doğru olanı eve geçerek telefonla personele ulaşmaya

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çalışmak olacaktı. 

 

 

Sayın Başkan iddianamede hakkımda geçen bazı tespit ve iddialara cevap vereceğim.  

Tespit1: En önemli gibi gösterilmeye çalışılan ancak mesnetsiz olduğunu savcının da kabul

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ettiği Albay Ahmet Özçetin olayına ben de öncelik vereceğim. Bu olaya ismimin nasıl karıştığını

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bir türlü çözemedim. Bahsi geçen şahsın o şahıs olup olmadığı belli değil. Şahsın okul komutanı

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

ile görüşmek istediğini ifade ederek okula girmek istediği iddia ediliyor. Kamera kaydı ne o şahsın

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

ne de benim yok. Giriş kartını o şahsı içeri alırken kullanmadım diyelim, dışarı çıkarken de mi

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kullanmadım? Şahısla telefon irtibatım yok. Gecenin 2-3ü ben uyuyorum. Sabah mesai

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

başlangıcım 5.30. Benim o saatte ne işim olabilir dışarıda ve beni gören de yok. Bu raporu tutan

 

 

   

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

nöbetçi amiri beni görmemiş. Aslında nöbetçi amiri şahsın kimliğini gördüğüne de emin değil. En

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

doğrusunu yapmış, almamış. Ancak iddiaya göre girmiş. Tanıkların ifade ettiği gibi kesinlikle kim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olursa olsun alınmaması gerekyordu. Olayın dışındayım, yorumum şudur; HHO misafirhanesi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

21 

 

---

diğer hava kuvvetleri ve TSK mensuplarının kullanımına açık değildir fakat personel bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

misafirhaneyi bilir ve özellikle yurtdışı çıkışg irişlerde ve ya uçakla İstanbula geç geldiğinde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

misafirhaneyi kullanmak ister, ısrar eder ve bunun için en kolay bahanesi ‘Komutanla

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

görüşeceğim’ der. Benim bu iddiaya diyebileceğim bir şey yok. Asslında iddianın taarafı bile

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olmadığımı düşünüyorum. Bahsedilen şahsın geldiği iddia edilen kapı misafirhane girişine 5 mt

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

mesafededir. Bir diğer önemli konu; olayı yaşayan ancak ben arabada kaldım hiç birşey

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

görmedim diyen Mehmet ERTEKİN(syf. 323, ifade 33)’in arabasının beklediği yerde beni ve ya

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

geleni görmemesi imkansızdır. Demek ki görecek bir şey yok ve ya başka konular var. Benim o

 

 

 

   

 

 

 

 

   

 

 

 

   

şahsa ‘Ben sizin komutanınızım’ deme şansım yok. Böyle bir durumda o da bana ‘Siz benim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

komutanım değilsiniz’ der. Buna ancak bir sivil inanır. İçeriye almış olabilirler ve nöbetçii amiri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kızınca en kolay yola sapmışlar.  

 

Tespit 2: Taşköprü Bel. Başkanının alınan ifadesiyle ilgili olarak; aslında vicdan sahibi birisi

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

biraz detaylı okursa bu safsatayı iddianameye koymazdı. Şu an verdiği ifadeyi hatırlamıyorum

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ancak neredeyse verdiği ifadenin tamamını onaylıyorum.

‘Neredeyse’ diyorum çünkü

 

 

 

 

 

 

 

 

 

iddianamede bu konu tutarlı değil. Bir yerde 2 otobüsü, bir yerde 4-5 otobüsü diyor. Bir yerde

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

saat 2.45 bir yerde saat 3, bir yerde saat 4 olarak söylüyor.  

 

Nedret Bey kıymetli bir insandır. Sadece o değil, Büyükşehir Bel. Başkanı Vefa Bey de dahil

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

olmak üzere tüm belediye başkanları ve Yalova’nın yönetenleri bizlere yardımcı olmaktadır.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nedret Bey’in ifadesinde ‘Her yıl olduğu gibi’ ifadesi doğrudur. 2015 senesinde de araç

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

konsuunda bize yardımcı olmuştur. 2014 senesinde benden önceki Alay komutanı bu tür araç

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ihtiyaçlarını Bakırköye Belediyesindne karşılamışlar. Bakırköy’den Yalova’ya çok ekonomik

 

 

 

 

 

 

 

 

olmayan bu araç ikmalini b en iptal ederek Yalova’dan sağlamaya çalıştım. Hava Kuvvetlerinin

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

bize sağladığı araç personel güvenlik görevlisi 2014’e göre 2015’te daha da azaldı. 2016’da daha

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

da azalttı. Dolayısıyla biz ihtiyaçlarımız için daha fazla belediye desteği duyduk. Sadece sayı olarak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

değil nitelik ve konfor olarak da bizim otobüslerimiz uygun değildi. 2015 yılı bUrsa gezisi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

esnasında bizim otobüs (en iyi otobüslerimizden biirisi) Uludağ’dan inerken frenleri aşırı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ısındığından yanma tehlikesi geçirdi. Biz de ondan sonra Bursa’ya belediyeden temin ettiğimiz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

araçları göndermeye başladık. 

Nedret

Bey

ifadesinde

kendisi

diyor; ’10 Temmuzda iskelede bizi protokolde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

karşıladıklarında, bizden bir isteğiniz var mı diye sormasının üzerine, başkan bizi yine önceki

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yıllarda olduğu gibi otobüs lazım olacak. Saat 4’te 4-5 otobüs’ dediğim iddia edilmiş. Firmanın

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ifadesinde zaten 2 otobüs gönderildiği yazılmıştır. Ben istekte bulunmak için gitmemişim, sağ

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olsun kendisi bana geçen seneki gibi ihtiyacımızı sormuş; ben de iki otobüsü bugün de olsa yine

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

aynı saatte olmak üzere (kendisine 4-4.30 demiş olabilirim) isterdim. Saat 4’te Yalova

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

nizamyiyede olan bir aracın içeri giriş işlemlerini yapması, pistin etrafını dolaşarak öğrencilerin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

buluştuğu mekana ulaşması en az 30 dakikadır. Öğrencilerin eşyalarıyla birlikte yer almaları 15

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

dakika sürse, tekrar aynı yoldan dönseler nizamiyeden çıkışları saat 5.30’u bulur. 1.5-2 saat yol

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gitseler, saat 7-7.30’da en erken Uludağ’da olurlar. Ben Harbiyelielrin bağlı oldukları filoların

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

planlarını detaylarını bilmem, sadece onlara kısa kaldıkları yerlerde tanıdıklarım vasıtasıyla

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yardımcı olurum ve genel planlamayı bilirim. Haftasonları hiçbir kahvaltı mekanı 70-80 kişiyi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

22 

 

---

toplu olarak ucuz fiyata (öğrenci fiyatına) prime time diyebileceğimiz 9’dan sonra kabul

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

etmediğini kendi tecrübelerimden biliyorum. Dolayısıyla yola erken çıkarsınız, yolda çocuklar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

uyurlar, gittikleri yerde ucuza ve iyi bir yerde kahvaltılarını yaparlar. 8.30-9’da gezilerine

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

başlarlar. Kampın hava eğitim komutanı Hasan KÜÇÜKAKYÜZ tarafından onaylı programında bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

geziler vardır. Sadece Bursa değil Yalova, İzmit, Çanakkale, Afyon benim hatırlayabildiğim geziler.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ben bunları genel tecrübeme ve iddianamede geçen ifadelere göre anlattım. Ancak en önemli

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hususu söyleyeyim; darbe planı yapıyoruz ve kala kala Taşköprü Beledyesinin sağlayacağı 2 tane

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

otobüse mi kaldık? Onu da protokolde karşılama esnasında belediye başkanının sorduğu esnada

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

mı istedim? Bu otobüsleri darbenin erken saate alınmasıyla neden daha erkene çekerek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

istemedim? Bunlar komik ithamlar.  

Benzer şekilde, Vefa Salman beyefendiden de bir sonraki hafta için istediğimi hatırlıyorum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hain darbe girişimi bir hafta sonra bu defa Vefa Beyin ifadesini konuşuyor olacaktık. BU nasıl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

komedi bir darbe girişimi? Emrimde 24 uçak, 2 helikopter var ama personel taşıyamıyorum.  

 

İddianamede tespit diye ya da direkt ifade olarak konulan erlerin ifadeler ile ilgili

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

aydınlatmak istiyorum. Eğer geçen yıl kampa katılmış askerler ile bu olayın içnide kalsaydık, bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ifadeleri zorla verdirilirken en azından biraz sıkılır utanırlardı. Kampı ve kamp yaşantısını hiç

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bilmeyen, mekanları tanımayan, Alay Komutanının makanını dahi bilmeyen, kampta Harbiyeli,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

personel, Alay Kom. Nerede ise 24 saat beraber aynı ortamda, aynı faaliyet için bilmeyen/1-2

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

günde öğrenemeyecek erlerin gündelik yaşam gözlemleri iddianamelere ballandırılarak kondu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ağırlaştırılmış müebbet gerekçesi oldu. Hatta benim 3 personelim sırf bu garip ifadeden dolayı,

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

başka hiç bir delil olmadan ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası aldı. Şunu net olarak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hatırlıyorum ki, yalova’da bulunduğum 2 gün içerisnde, bu askerleri yanlışlıkla araçla piste

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

girerler diye yalnız olarak bir yere dahi göndermedim. Kamp bitene kadar belki ancak bazı şeyleri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

öğreneceklerdi. Zamanı geldikçe görerek öğrenecekleri şeyler var. 

 

Tespit 4: İstanbulda Alay komutanlığı makamo dası özel bir yerde. Biraz korunmuş ve izole

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

edilmiş, kontrollü girişin olduğu bir yerdedir. Yalovada darbe toplantısı yapıldı denilen mekan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Harbiyeli, subay, astsubay, er, sivil memur herkesin gördüğü, konuşulanların duyulduğu, herkesin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

girip çıktığı bir mekandır. Darbe planlarını herkesin önünde mi yapmışız? Bir önceki sene kamp

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

faaliyetlerini görseydi (ifade veren her kim olursa olsun) Alay Komutanının sabah 4-5’te kalktığını,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sürekli Harbiyeli ve personelle gece 1-2’ye dek beraber olduğunu, istanbuldaki düzenden farklı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olarak harbiyeliden Alay kOmutanına kadar tüm insanların birbirlerini şort, pijamalı, duş alırken,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yemek yerken, diş fırçalarken, uçarken, eğitim yaparken, hatta gece horultularında beraber

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olduklarına şahit olacaktı. Dolayısıyla 2-3 personelin bir araya gelişinin darbe toplantısı demeyi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bırakın, toplantı demeye bile utanacaktır. Darbe toplantısı olduğu iddia edilen birlikteliklerin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kimisinde ben yokum, kimisinde filo komutanlarının yarısı yok. Bir başka ifadede bir tane kol

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

komutanı var. Yani iddia doğru ise olmaması gereken kişi (Yüzbaşı Kazancı) var ancak diğer 7 kol

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

komutanı yok.   

 

23 

 

---

Tespit 5: İfadenin birinde de Orgeneral Abidin Ünal ile toplantı yaptığımız iddia ediliyor.

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Savcılarımız gücü yetiyorsa ona da sorsalardı. ‘Paşam bu plansız denetleme, ziyaret neyin nesi?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ne toplantısı yaptınız? Yalova’da darbe yapacakları haberini aldığın için mi yoksa darbeye

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yönlendirmek için mi gittiniz?’ diye sorsalardı.  

Ben açıkça bu ifadedeki her iddiaya cevap veririm ancak bu 3 gün sürebilir. İsterseniz satır

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

satır dahi gidebilirim. 

 

Tespit 6: İddianamede 15 temmuz günü planlı olmayanuçuş yaptığım ifade edilmiş. Ben

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bunu kaleme alan savcıya sorsam ‘Planlı uçuş plansız uçuş nedir’ diye cevap verebilir mi? Plansız

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bir uçuşa ne kule kalkış müsaadesi verir, ne de uygun uçuş planını Atatürk havalimanına

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yazdırmasaydık beni İstanbula indirirlerdi. Bunlar teknik konular, her pilotun ancak iyi niyetli

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ifade veren pilotun çok iyi bileceği konular. Benim uçuşum planlı olmasa mesai bitiminden ikis

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

aat sonra saat 18.45’te (iddianameye göre söylüyorum) benim uçağımı kim karşılayacaktı? Kaldı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ki iddianamede ifade veren astsubay Muhammed KÜÇÜKKILINÇ benim planlı uçuşum için hazırlık

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yaptıklarını söylüyor. Kısacası plansız bir uçuş olsa ben Yalovadan kalkış yapamam. İstanbula

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

inemem, uçağım da karşılanmaz. Ayrıca ben uçuş planlama isteğini genelde filo komutanından

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

isterim, o bilir.  

 

(Tespit 7-8 TRT-Ulus ile ilgili doğrular var. Ancak bizim orada kimsenin ne canına ne malına en

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ufak bir zarar gelmedi. Orayı yönettiğim söyleniyor, cevap vereyim mi?) 

İddianame sayfa 300’de Teşhis 1 ve 2’de iki güvenlik görevlisinin verdiği ifade kelime kelime

 

 

 

   

 

   

 

 

 

 

 

 

aynı, birisinin yazdırdığı çok açık. ‘Vatandaş ve polislere hedef gözeterek atış yaptığım’ iddia

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ediliyor. Ancak nedense kimse en ufak yara almamış. Bu ifade kesinlikle yalan. Doayısıyla bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kişilerin verdiği ifadelerin tamamı geçersizdir. 

Teşhis 4: diye S-300,301,302’ye tek tek cevap vereyim mi? Kendi personelim ile yapıldığı

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

iddia edilen toplantıların katılımcıları çok yanlış ve olmayan toplantılar. 14’ünde komutanla

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yapıldığu söylenen toplantıda o gün hiç görmediğim (Yusuf ÖZDEMİR) kişiler var. Aykut DEMİR’e

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

emir vermişim, belki de bir aydır görmediğim birisi. ATEŞOĞLU-303, Oğuzhan-304, Ali-306, Şamil

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

KARTAL-307, Kerime-309, Tuncay-311, Cahit CANOĞLU-311, Erhan AKA-312. Erhan AKA’nın

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ifadesi en doğru. İfadelerde o kadar saçmalıklar var ki ne yapayım? 

Bir çok ifadede bizzat görgüye dayalı değil, duyuma dayalı, kulaktan kulağa ulaşan ifadeler.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bazılarının ilk kaynağı da basın olduğu ifade ediliyor. S-317’de Ertuğrul KAYNAR sanık olarak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ifadesinde ‘benim gözaltına alındığımı’ basından duymuş. 16 Temuuz günü ben kendisini arayıp

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

konuşunca şaşırmış. Benim örgüt ile bağlantılı olduğumu, vahim ve iğrenç olayların içinde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olduğunu duyduğunu söylüyor. 

İfade 18: Faruk ŞİMŞEK, ifade veriyor ancak bizzat bilgim ve görgüm yok diyor.  

İfade 19: Yusuf ÖZDEMİR benim arayıp çağırdığımı söylüyor ancak kendisi zaten okuldaydı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ve görebildiğim kadarıyla 15 Temuuz ana nizamiye kayıtlarında o saatlerde okula girişi yok. 

24 

 

---

İfade 14: Hasan KAYA, Bilal SEYMEN 

İfade17, İfade16 Ertuğrul KAYNAR, İfade11 Furkan YILDIRIM, İfade15 Murat YERGİN,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

İfade20 Hüseyin ÖZDEMİR’in ifadesinin tamamı, İfade24 Faruk ÖZDEMİR’in ifadesinin tamamı,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

İfade25 Alican OCAK’ın ifadesinin benimle ilgili kısmı başkalarının ifadelerine/erlerin ifadesine ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

basına dayanıyor.  

 

 

SONUÇ 

1. Sonuç olarak iddianame benim silahlı terör örgütü üyeliğime bir tane delil veremeden bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

suçtan cezamı istemektedir.  

Sadece son 2 senede 1500-2000’e yakın insana komuta ettim. Bunların bir kısmı atıldı, bir

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kısmı göreve devam ediyor. Geçmişte komuta ettiğim binlerce insan, bana komutanlık

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yapmış binlerce insan var. Bunların bir kısmı göreve devam ediyor, bir kısmı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Balyoz-Ergenekon-Casusluk davalarından mağdur olanlar ancak hakkımda malum suç

 

 

 

 

 

 

 

 

örgütüne üye olabileceğimi ifade eden bir tek insan yok. Hava Kuvvetleri Komutanlığında

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tanınan bilinen birisiyim. Yüzlerce öğrenci yetiştrdim. Benim meslek hayatım bu ve buna

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

benzer paralel-dikey örgütlerle mücadele ile geçti. Son iki yıl görev yaptığım Hava Harp

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Okulunda alım faalyetlerinde ben ve personelime görevler verildi. Görevli arkadaşlarımın

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ifadesi alınsa bu konudaki hassasiyetimi ve kararlılığımı çok iyi ifade ederler. Ben ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

arkadaşlarım yüzlerce adayı iltisakı olduğu şüphesiyle eledik. Ben bu şekilde eleyerek daha

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sonra bağlantısının çıkarak ayrılmasıyla kendisi ve ailesinin madden manen daha da zor

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

durumda kalacağı yönünde telkinlerle personelimi bu konuda cesaretlendirdim. Geldiğimiz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

nokta bunun ispatıdır. TSK’dan ve Hava Kuvvetlerinden malum terör örgütüne üye olmakla

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

şüpheli yüzlerce insan atılmış ve/ve ya dava açılmıştır. Ben Harbiyelilerin davalarını takip

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

etmeye çalışıyorum. Harbiyelilerim doğru düzxgün bir delil bulunamadı. Ben bundan dolayı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

müsterihim. Son 2 yıl görev süremde Harbiyelilerime defalarca kez hitap ettim, bunların bir

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kısmı kayda alındı. Bu kayıtları isteyebiliriz. Sorgudığınızx ve ya bu kayıtları incelediğiniz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

takdirde görüp duyacağınız ssadece ‘vatan sevgisi, askerlik ve havacılık tutkusu, arkadaşlık,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çıkar gözetmeme, kendini vatanına adama’ kavramları olacaktır. Belki de soruşturma savcısı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bunları duydu gördü ve biliyor. Ondan dolayı tek kelimelik örgüt üyeliği delili ortaya

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

koyamadı.   

 

2. TBMM ve TC Hükümetini ortadan kaldırmaya ve ya görevini yapmaya engelleye hangi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

eylemimle sebep oldum? Aynı şekilde anayasal düzxeni hangi eylemimle ortadan kaldırmaya

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

teşebbüs ettim? Başka bir birliğin iddia edilen havaalanı işgalinden bensorumlu tutuluyorum

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ve cezalandırılmam isteniyor. Bir tek TRT Ulus binasına gidişim ile ilgili olarak emirle gittiğimi,

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

güvenlik almaktan başka bir iş yapmadığım tüm deliller söylüyor. 

TRT Ulus binasından kimseyi tehdit etmedim, silah doğrultmadım, orada olduğum sürece

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yayın hizmeti yapılıp yapılmadığını bilmediğim gibi ne yayın kesme ne de yayın yapma gibi bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

girişimim olmadı. Eğer herhangi bir terör irtibatım, bağım olsaydı yayın yapma gibi bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

25 

 

---

teşebbüsüm olurdu. Bu konuda üzerime atılı bir iddia dahi yok. Bir tek bu konu dahi benim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bu hainliğe bulaştırılmaya çalışıldığımın kanıtıdır. Adımın geçtiği ifadeleri veren şahısların

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

‘Bu kişinin FETÖ ile ilişkisi yoktur’ dediğini adım gibi biliyorum. Günlük 16-18 saat mesai

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yaşantıma şahit olan ve en ufak ayrıntıyı kaçırmayan erlerin hakkımda ‘Atatürkçü,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

vatansever, asker ve disiplinli’ dediklerine eminim ancak ifadeye sokmamışlar.Bu konuda

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hodrimeydan diyorum. 28 yıllık askerlik hayatımda binlerce komuta ettiğim ve ya bana

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

komuta eden yüzlerce askerden istediğinizi getirin diyecekleri tek şey; Atatürkçü, disiplinli,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

asker, çalışkan, irtica düşmanı olacaktır. İfadelerimden siyasete girdiğim anlaşılmasın.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hayatım boyunca bir asker olarak siyaset ile işim olmadı ancak bahse konu örgütün nasıl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

buralara geldiği ortada. Milletimizin takdirindedir. Beni de ancak bir fert olarak bir kişilik

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ilgilendirir. Ancak TSK’nın içindeki durum için en başından en sonuna ilgilendirir ve fikrimi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

beyan ederim. Yıllarımı verdiğim Hava Kuvvetleri ve son olarak görev yaptığım Hava Harp

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Okulunun geldiği durum benim için acıların en büyüğünesebep olmaktadır. Bahse konu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

örgütün kuvvet komutanlığı bünyesindeki faaliyetleri inkar edilemez mutlaka vardır ancak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olduğundan kat kat büyütülüp korkutularak, varsa da bundan en fazla sorumlu olacak kişiler

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(Kuvvet Komutanı, Eğitim Komutanı, Kurmay Başkanı), bunu bilmesi gerekenler ‘Evet bunlar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

FETÖ’cü diyerek alçakça bir duruş sergilemişlerdir. Eğer bu kadar FETÖ’cü varsa bunun

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sorumlusu 2-3 yıllık subay astsubay öğrenci midir? Yoksa 40 yıldır bu kurumun her

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kademesinde görev yapan ve bundan övünen birisi midir? 

 

3. Vatani duygu ve hislerim, devlete ve kanunlara bağlılığım herkes tarafından malumdur. Bu

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

kapsamda 15 temmuz ve öncesinde böyle bir teklif gelse ne tepki vereceğimi herkes bildiği

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

için ne darbeyle ilgili bir teklif geldi ne de yapıldığı iddia edilen toplantılarına çağırıldım.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

15-16 temmuz günü TRT binasında iken kimse benden bir talepte bulunmadı ve ya bence

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

cesaret bulamadı. Bu konuda da tek bir iddia dahi yok. Daha sonradan basından öğrendiğim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kadarıyla TRT Ankara 2-3 gibi darbecilerin elinden alınmış. BU şartlarda darbecilerin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yapttırmak istedikleri yayınları bana yaptırmaya çalışmaları gerekmez miydi? 

 

4. Sözde atama listesini ben 15 temmuzdan haftalar sonra öğrendim, ismimin orada

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olduğunu aylar sonra duydum. Ancak şu an dahi ben öyle bi belge görmedim. İddia edilen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

atama listesinde benim göreve devam edeceğim yazıyormu. 2015 ağustos benim generalliğe

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

terfi için ilk defa sıraya girdiğim sıradır ancak terfi etmedim, büyüklerimizin takdiridir. Bir yıl

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

alay komutanlığından ayrılmak için erken demiş olabilirler. Ancak bu görevde 2. Yılımı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tamamladıktan sonra göreve devam denilerek alay kadrosunda tutulmam benim için tenzili

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

rütbenini düşünüldüğünün en büyük kanıtıdır. Ayrıcabuna ilave olarak TRT İstanbul

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

müdürlüğü rolü biçilmiş, TRT genel müdürlüğü değil, alındım açıkçası. Bu tezgahçılar beni

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

TRT Ulus binasına bekçi olarak düşünmüşler. Normal şartlarda HHO Alay komutanlığı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ataması en üst seviyede, Hava Kuvvetleri komutanının bizzat ilgilendiği önemli bri görev

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olarak bilinir ve oraya atananlar görev sonu terfi ederler. Hatırlayabildiğim kadarıyla son 25

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

senede bu göreve gelip de terfi edemeyen Alay komutanı yoktur. Bunun anlamı şudur; darbe

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

başarılı olsaydı ben albay rütbesinde tutularak terfi ettirilmeyecektim.  

26 

 

---

Bir diğer önemli konu da şu an cezaevinde kaldığım koğus bölgesi ‘Basın sitesi’ olarak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

geçiyor. Suçlu olup olmadıklarını terör örgütüne üye olup olmadıklarını bilemem ancak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

darbecilerin gerçekten TRT istanbul müdürü ihtiyaçları olsa benim gibi bu konuda ne eğitimi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ne de tecrübesi olan doğru düzgün tv bile izleyemeyen birisini mi bulurlardı, yoksa terör

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

örgütüne mensup olduğu iddia edilen onlarca medyacı profesyonel birini mi belirlerlerdi?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ben oraya daha ulaşmadan benim ismimin TRT’yi 600 kişiyle bastığı haberlerinin sosyal

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

medyada yayınlanması bana ve arkadaşlarıma kurulan kumpasın ispatıdır. 15 temmuzda

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bana ve HHO’ya kurulan tuzak yeterli görülmeyerek ileriki günlerde genişletildi çünkü

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

istedikleri kadar içine çekemediklerinden rahatsız oldular. Darbeye niyetli olarak 1300’e

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yakın personelim 6 farklı yerde dahil olurdu. Her biri gerçek asker olan, kendisini vatanına

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

adamış; milletine şefkati, merhameti ve sevgisi herşeyin üzerinde olan, her türlü ateşli

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ateşsiz silahı usta seviyede kullanabilen personelim darbede yer alırsa elbette ki bugünkü

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

sonuç çok vahim olurdu. Bu anlatacağım konuyu en sona bıraktım ki oynanan oyunun belgeli

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

ispatıdır. Konu Ankara’da açılan paraşüt adı altında, ‘Darbeye Harbiyeli götürüldü’ davası;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

HHO komutanlığında son 5-10 yıldır paraşüt eğitimi yapılmıyordu. Hava Kuv. Komutanı Org.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Abidin ÜNAL’ın yazılı emri(ilki Eylül 2015’te kendisi tarafından imzalanan, 2015-2016 EÖ yılı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

direktifi, daha sonra kurmay başkanı imzalı ancak bizzat Hava Kuv. Komutanının gördüğü

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

emirler) yıl içinde verdiği sayısız sözlü emirler,en son bir Cumartesi günü (O gün Ayasofya’da

   

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

terör saldırısı vardı) kendisine verdiğimiz brifingle şekli ve zamanı, usülleri konusunda, son

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

direktifleri konusunda paraşüt atlayışlarına başlamadirektifleri aldık. Bu kapsamda Hava Kuv.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Komutanlığı Kurmay Başkanı imzalı ancak her kelimesine Hava Kuv. Komutanının vakıf

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olduğu emirle işlemler başladı. Atlayış Kara Kuvvetleri Komutanlığına bağlı birlikler

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tarafından Gölbaşı’nda yaptırılacak; hava kuv. Komutanlığının uçakları kullanılacak, hava.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kuv. Komutanlığı birliklerinde uygun yer olmadığından dolayı Harbiyeliler KHO’da kalacaktı.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bu şekilde planlama ile Harbiyelilerimizi 11 Temmuzda Ankara’ya uçakla gönderdik. 5 gün

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

boyunca KHO’da yatıp gündüz de Etimesgut’ta Karacıların atma-atlatma birliğinde eğitim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

alıyorlardı. 15 temmuz akşamı darbenin ürkütücü yüzü ile olayların en yoğun yaşandığı,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

korkunun en fazla hissedildiği yerde, KHO’da karşılaşıyorlar. KHO bu arada kendi içinde bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çok olayın yaşandığı, komutanının tutuklandığı ve iddianamenin tabiriyle ‘darbenin toplanma

 

 

 

 

   

 

 

 

 

ve dağıtım merkezi’ gibi kullanıldığı bir yer olmanın yanı sıra helikopterlerin atış yaptığı,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

genelkurmay binası ve uçakların bomba attığı TBMM’ye 1-2 km mesafededir. Üzerlerinde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

geçen uçak, helikopter ve bombalar neticesinde tavandaki lambaların ve duvardaki

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

perdelerin düştüğü, camların patladığı rapor edilmiştir. Bunlar yaşanırken odaya girmeye

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

korkan çocukların koridorlarda yerde endişeli gözlerle çekilmiş, yayınlanmış fotoğrafları

 

 

 

 

 

 

 

 

 

vardır. Bu arada bir karacı tarafından bizim harbiyelilere silah verilmesi teklif edilir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Harbiyelilerin başındaki Yzb. Kenan BAŞTUĞ tarafından reddedilir. Yaptığım ilk görüşmede

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yzb. Kenan’a kesinlikle olaylardan uzak kalmaları emrini verdim. Bu olayların olduğu bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ortamda başlarındaki komutanın da olayı reddetmesi üzerine oradan ayrılarak emniyetli bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

havacı birliğe geçmelerinin en doğru olacağı üzerinde hemfikir olunmuştur. Bu birlik Hava

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kuv. Komutanlığı olamaz çünkü Gen.Kur’un dibinde ve olayların göbeğindedir.Bu şartlarda

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

en yakın birlik Etimesgut’tur. Etimesgut’a geçmek için yapabilecekleri tek şey okul nöbetçi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

amirine giderek araç istemeleridir. Harbiyeliler otobüs beklerken iki helikopter gelir ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Harbiyeliler Etimesgut’a götürmek ister. Harbiyeliler ve Yzb. Kenan önce tereddüt ederler

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ancak Etimesgut’a gideceklerine emin olunca 3 parti halinde 92 kişi geçer. Kalan 51 kişi

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

27 

 

---

helikopter pilotlarının nakili bilinmeyen bir sebeple iptal etmesiyle taşınamaz ve KHO’da

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kalır. Harbiyelilerin kıyafetleri dağınık ve rastgeledir. Kimisinde tulum, kimisinde eğitim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kıyafeti, ayağında postal olmasıgerekirken çoğunda spor ayakkabı vardır. Çünkü postallarını

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

paraşüt eğitim yerinde bırakmışlardır. Silah ve mühimmatları, teçhizatları zaten yoktur.  

Etimesgut en baştan beri darbe karşıtı durmuş ve bu konuda gerekli önlemleri allmış bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

üstür. Helikopterler indiğinde çocukları üç dört güvenlik görevlisi karşılar, üzerlerini ararlar,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

herhangi bir silahı bırakın çakıya dahi rastlamazlar. Kıyafetler zaten toplama bir şekilde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Petagonya ordusu gibidir. Görevliler kime sorsa aynı cevap alınır; ‘KHO güvenli değildi,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

güvenlik için kendi evimize geldik.’ Derler.  

 

İlk şok atlatıldıktan sonra mevzu tam olarak anlaşılmıştır. Ancak kumpas çalıştırılır, 16

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

temmuz günü üs personelinden birisi (Muhtemel talimatla) BİMER’e başvurur. ‘Etimesgut’a

 

   

 

 

 

 

 

 

 

bir grup asker getirildi, görevleri başarısız darbeyi canlandırmak için’ diye şikayette bulunur

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ve süreç işlemeye başlar. Bu arada Hava kuv. Komutanı tarafından üs personeli aranarak

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(Pazar günü) ‘onlar benim misafirlerim, yedirin içirin yatırın’ diye ifade eder. Ancak yedirilip

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

içirilip yatırılsa da çocuklara düşman muamelesi yapılır. Kendi evleri bildikleri bir havacı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

birliğinde gözaltında tutulurlar. Başlarında nöbetçi bekletilir. Kantine dahi gözetim altında

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gönderilir. Evci olarak çıkartılan bir kaç kişide evinden getirtilir. Yalova’ya döneceklerini

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

düşünürken ısrarla üste bekletilirler. Bekleme emrinin nereden geldiği belli değildir çünkü bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

arada BİMER süreci işlemektedir. 2-3 gün sonra Yeni Şafak gazetesinde manşetten bir haber

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yapılır; ‘Beştepe’yi basmak için Etimesgut’ta asker/Harbiyeli bekletiliyor.’ Şeklinde. Talimat

 

 

 

 

 

 

 

 

 

verilmiştir ve savcı gelip 2-3 harbiyeliyi sorgular. Bununla yetinerek ‘toplayın götürün bunları’

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

diyerek çocukları ve başında Kenan Yzb’yı gözaltına aldırır. Yzb. Kenan’ın savcılık sorgusunda

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

aynen şu suçlama yapıldığı kayıtlarda vardır; ‘Paraşüt eğitimi adı altında Harbiyelileri darbe

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

maksatlı olarak Ankara iline getirmek.’ Bir de ; ’15 Temmuzda neden Etimesgut’ta

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

beklediniz?’ diye sorgulanır. Bu masum insanlar 6-7 gün ne oldığunu bilmeden bekletilip

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

savcu tarafından sorgulanırken, sulh ceza tarafından tutuklanırken, 6-7 ay içeride tutulurken

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

bu emri esas veren kiişi olaya müdahil olarak ‘bu emri ben verdim, bunların bir suçu yok.’

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Diyemez. Dememiş demiyorum. Diyemiyor korkuyor.  

 

Bu arada ne kadar zorlasalar da en ufak bir suç unsuruna rastlanmaz. Benim hiç

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

birşeyden haberim yokken SEGBİS aracılığıyla aynı suçlama ile ‘Harbiyelileri paraşüt eğitimi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

adı altında Ankara’ya göndermek’ suçlaması ile sorgulandım. Devam eden darbe

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

soruşturmasından dolayı zaten tutuklu olduğumu söylememe, paraşüt olayınıın geçmişini

 

 

 

 

 

 

 

 

 

anlatmama rağmen, bu süreçte hiç bir imza ve dahlimin olmamasını anlatmama rağmen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

paraşüt davasından da tutuklanıp davaya dahil edildim. Bu işi tezgahlayanlar çok ucuz bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

başarı sağlamış oldular. Bu olay kamuoyunda infiale sebep olunca Harbiyeli yakınları Abidin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ünal’ın yakasından tutup silkeleyince Harbiyeliler tahliye edildi ve bir sene önce dava süreci

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

başladı. İddianameyi KHO’da yaşanan hadiseler ile doldurmuşlar. Yetmemiş toplamda 4-5

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bini bulan evrakta suç unsuru aranmış, ancak iddianemeye konabilen bir kaç Harbiyelinin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

evinde bulunan ve üzerinde geçersizdir yazan, düğünde atılan ve anneannesinin hatıra olarak

 

   

 

 

 

 

   

 

 

 

aldığı bir dolarlar, çiçek işi yapan annesinin hesabına gelen şüpheli 3-5 kuruş paradan öteye

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

28 

 

---

gidemedi. Şahsıma ait olarak da benim, abimin, oğlunun, çalıştığı işyerinin sahibinin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ortağının, kızkardeşinin eşiyle ilişkilendirilmem KHK ile ihraç edilen bir devre arkadaşımla

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

münasebetimin olduğu gibi komik iddiaların ötesine gidemedi. Şu ana kadar alınan sanık

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ifadeleri, tanık ifadeleri, tahkikat sonuç raporları; hepsi iddianın tam aksine Harbiyelilerin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

darbeden

uzaklaştığını

ispatlıyor.

Ben burada birilerinin oyununu bozduğumuzu

 

 

 

 

 

 

 

 

düşünüyorum. Beni ve arkadaşlarımı bu şekilde cezalandırma yoluna gittiler. 

Şu ana kadar 4 duruşma, Ankara 14. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yapıldı. Her

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

duruşmada haykırarak ‘Bana ve arkadaşlarıma istinat ettiğiniz ve suç teşkil eden eylemimiz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

nedir?’ diye sordum. Cevap alamadım. En son duruşmada ‘Suçumu söylemeden beni

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yargılayan adalet sistemi yeirn dibine geçmeye mahkumdur.’ Diye söylememe rağmen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hiçkimse kafasını kaldırıp tek kelime edemedi. Dava sona geldi. Sanıklarla ilgili tek bir delil

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yok. Dava duvara tosladı ve ‘hangi halının altına süpürsek de bu rezaletten kurtulsak’ derken

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yapılan hukuksuzluk akla geldi. Benim aynı suçtan 2 yerde yargılanıyor olmam benim

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

dosyamın ayrılarak bu davayla birleştirilmesini mahkemenize de sordular. Siz bu konuda

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

muvafakat verdiniz, ben de kesinlikle lehime olan/olacak bu birleşme için itiraz ettim.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dosyamın ayrılmasını ancak yargılanmaya Ankara’da devam etmek istediğimi, bu konuda

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kim suçlu ise cezaasını çekmesini istedim. Ancak kabul edilmedi. Ankara paraşüt davası

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

mahkemenize 4-5 bin evrak ile birlikte geldi. Ankara ağır cezada yaptığım suç duyurusunu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

buradan tekrarlıyorum. Eğer ortada bir suç varsa bu paraşüt emrini veren, çocukları

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Etimesgut’ta bekleten, bekletirken en güvendikleri kuruma olan güvenlerini sarsan, bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tezgahın yöneticisi ve BİMER’e başvuran, talimatı veren gazete ve talimatla insanların el

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

koyan savcı, savcılar, hakimler hakkında suç duyurusunda bulunuyorum. 

Sayın başkan, ‘Paraşüt eğitimine diye darbe için gönderdiler’ suçlaması ve davası ile

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ilgili olarak, ben ve masum 143 arkadaşım tutuklu kaldık, yargılandık. Ancak bunun sözlü ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yazılı emirlerini veren şahsın neden ifadesi dahi alınmaz? Bu kadar hukuksuzluk nasıl göz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

göre göre sürdürülür? 

 

Sayın başkan, TSK olarak, hain darbe girişimi öncesi çok iyi bir noktaya gelmiştik.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hava Kuvvetleri olarak resme daha fazla hakimim. Hava Kuvvetleri Komutanlığı gücünün

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

zirvesine çıkmıştı. Dünyanın en saygın hava güçlerinden birisiydi. Dünyada bir tek ABD’nin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yapabildiği gerçek ve ya gerçeğe yakın benzetilmiş şartlarda hava muharebe eğitimlerini

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hem kendisi yapıyor hem de bu eğitimleri dost ve müttefik ülke personeline veriyordu. Terör

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

örgütüne karşı bir yıl önce başlatılan hava harekatları ile bu gücünü tüm başarı grafiklerini

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

aşarak gösterdi.  

HHO olarak da iddianamede belirtildiği gibi ilklerin yaşandığı uluslararası saygınlık ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

hüviyet kazanılan bir dönem yakalanmıştı. Maalesef bir gecede yerle bir edildi. Dünya

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çapında havacılık eğitimi veriyor iken bir anda Pakistan’dan F16 pilotu dilenir vaziyete

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

düştük. Onu da vermediler, verdirmediler. Hava sahamızı koruyamaz olduk, daha düne kadar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

karasularını 6 nm’den 12 nm’ye çıkartması halinde bunu savaş sebebi sayacağımız komşu

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ülkemiz, 18 adamızı işgal etti, ona dahi ses çıkartamıyoruz. Bizim genelkurmay başkanımız

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ssvaş uçağımız ile uçtu; gidebildiği ve poz verebildiği yer Çanakkale boğazı idi. Oysa

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

29 

 

---

komşumuz Yunanistan bizim ve ya tartışmalı bölgelerde neredeyse babaannelerini uçuracak

 

 

 

   

 

 

 

 

 

hale geldiler ve biz tepki veremez olduk.  

HHO’ya giren bir Harbiyelinin pilot olarak hizmet verir hale gelmesi için 8 yıl emek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

verirsiniz. Dünyanın en pahalı eğitimini verirsiniz. Bir pilota vereceğiniz 30 dakikalık hava

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

muharebe eğitimi için bazen 3-4 uçak havaya kaldırırsınız. Yüzlerce insan görevlendirirsiniz.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bir tek bu 30 dakika için neredeyse 300-500 bin tl masraf yaparsınız. Yetiştirdiğiniz bir pilotun

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

belki maddi olarak karşılığını hesaplayabilirsiniz. 5-10 milyon tl diyebilirsiniz ancak ihtiyacınız

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

olduğunda 1 milyar dahi verseniz bulamazsınız, günümüzde olduğu gibi. 

İşte bunu çok iyi bilen hainler, bir milletin 15-20 yılını biçtiler/biçtirdiler. En acı olanı

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

da bunu kendi başındaki komutanlarının elleriyle yaptılar. Bir tane doğruya bin tane yalan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

eklenerek insanları ve devlet büyüklerini inandırdılar. Ve kendi öz evlatlarına terörist damgası

 

   

 

 

 

 

   

 

 

 

vurdular. Kapının önüne koydular. Hadi buna devlet büyüklerini inandırdılar diyelim, benim

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

başımdaki komutanları böyle bir kıyıma nasıl ortak ettiler? Kapının önüne koyulan, hapislere

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tıkılan bu insanlara her yıl sicil verilmedi mi? Beraber omuz omuza çalışılıp savaşılmadı mı?

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bu insanlar TSK’ya girerken MİT raporu düzenlenmedi mi? 40 yıl bir kurumun her

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kademesinde ve köşesinde çalışacaksınız, personel alıp eğiteceksiniz, siciller madalyalar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

takdirler verdikten sonra bir gecede birileri sizi sıkıştırınca ‘Bunların %70’i terörist’

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

diyeceksiniz.

Bunu

Jandarma

Genel

Komutanı

böyle

söyledi.

Malum

gecede

 

 

 

 

 

 

 

 

 

düğündeymiş.(Nedense o gece tüm komutanlar göbek atıyor.) GenKur’dan silah seslelri

   

 

 

 

 

 

 

 

 

geldiği haberi gelince evine üzerini değiştirmeye gitmiş ama evine giderken ‘Şu GenKur’un

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

önünden geçeyim neler oluyor bakayım’ dememiş. Biz de inandık, millet nasılsa inanıyor.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ancak askerlik yapmış bir er dahil bilir ki, komutanların heryerde, evinde makamında

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

arabasında resmi kıyafeti olur. 

Bir diğeri İstanbulda o gece yollarda dolaşmış.(Deniz KK)  

 

Bir diğerini GenKur Başkanı görevlendiriyor; ‘Git bak bakalım şu darbe yapacağı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

söylenen birliğe ve pilota.’ Diyor. Kuvvet Komutanı gidip darbe yapacak denen pilottan yeni

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gelen helikopterin brifingini alıyor ancak o şahsa ‘sen O.K. diye bir şahsa böyle bir şey dedin

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

mi?’ demiyor. 

En vahimi de maalesef bizimki. Saat 19’da uçuşlar kesiliyor. Havadaki uçaklar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

indiriliyor ancak GenKur Başkanına ulaşılıp da neden kestiniz demiyor. Ben meslek hayatım

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

boyunca tüm askeri uçuşların iptal edilip havadaki uçakların indirildiği bir zaman

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hatırlamıyorum. Bunun her meslekte bir karşılığı vardır; açık kalp ameliyatı yapan bir doktora

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

başhekimin ‘hadi ameliyatı bırak’ demesi ve o doktorun da başhekime sormaması gibi bir

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

şey. İstanbul Barosu başkanının ‘bugün hiçbir avukat savunma yapmayacak’ demesi üzerine

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bir tane avukatın nedenini sormaması gibi bir şey ve ya adalet bakanının 37. Ağır ceza

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hakimine haber göndererek ‘tüm sanıkları tahliye etsin’ direktifini harfiyen uygulayıp tek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kelime sormaması gibi bir şey. Aynı saat ve dakikalarda karargahın başındaki kişi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hareketlenmelerden bahsediyor ancak o göbek atmaya devam ediyor. 

 

30 

 

---

Bunun anlamı şudur; en baştaki komutanlarımız tarafından bu işe bulaştırılmak için

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

uğraşıldık.  

Bugün ben ve bir çok arkadaşım meslek hayatımız boyunca hep yaptığımızı yaptık;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

itaat ettik. En üst seviyede komutanlarımızın ihaneti veya ihmali veya tehdit edilerek olaylara

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

göz yumması neticesinde bu hadiseler yaşanmıştır.  

İstanbul Emniyeti tarafından 600 polisle IŞİD operasyonu yapılacağı bildirildi. O

 

 

 

 

 

 

 

 

   

teröristlere ne oldu acaba? Yoksa terörist diye kast edilen bizim vatanına kendini adamış

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

insanlar mıydı? 

Sayın başkan sonuç olarak, terör örgütü üyeliği ile ilgili tek cümlelik iddiayı kaale bile

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

almıyorum. Gereğinden fazla cevap verdim. Diğer darbe suçlamaları ile ilgili olarak bu kadar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

garipliklerin, hainliklerin hiçbir askeri öğretiye sığmayacak amatörlüklerin bir tarafı değilim. O

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

gece ne yaptıysam vatanımı, milletimi, hava kuvvetlerini ve Harbiyelilerimi koruma

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

duygusuyla yaptım. Aynı şartlar bir daha olsa ben veya benim yerimde olan kim olsa iki eksik

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

iki fazla ile aynı şeyleri yapardı. Kendi kendime ‘darbeci olsaydım ne yapardım/ne yapmam

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gerekirdi? Oysa ben ne yapmışım?’ şeklinde tamamlıyorum.  

 

Darbeci olsaydım, yapmam gerekenler ve yapabileceklerim;  

1)

2

ve

66.

Tugay

komutanları

veya

onların

muadillerim

olan

komutan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yardımcıları/kurmay başkanları ile ve 47.Alaylara ve 1. Ordu kurmay başkanlığı ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

İstanbuldaki diğer birliklerin benim seviyemdeki komutanları ile yüz yüze görüşme, telefon

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

trafiği, whatsapp grubu kurma, iletişim aracı tespit etmem gerekir.  

2)

13 Temmuzda öğrencileri ve personeli kampa götürmemem gerekir. Ya da hepsini

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

götürmemeliydim. Ya da bir kısmını erken getirmeliydim. 

3)

15 temmuza kadar süre zarfında personele ve harbiyelilere silah atış eğitimi ve silah

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bakım emri vermem gerekirdi. Bu yönde bir emir, eğitim ve bakım yok. 

4) 

Her Harbiyelinin silahı var ancak mermi mühimmat yok. Çok daha önceden

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

mühimmat temin etmem gerekir.

eN azından 15 temmuz günü mühimmat çekmem

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gerekirdi. 

5)

Kendime Yalova veya Kocaeli/Bursa’da görev isterdim. Değilse;  

a. Darbe gece 3’te yapılacaksa Harbiyelileri daha erken yatırırdım.  

b. Darbe saati erkene çekildi, bu durumda çoktan hazır olmalarıgerekirdi. Hatta görev

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yeri neresiyse orada olmalıydılar. Bizim Harbiyelilere o gün saat 22.10’da yat emri verriyorlar.  

6)

14’ünde akşam yapıldığı iddia edilen toplantıya katılmalıydım. Plana vakıf olup destek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

isteyip destek almalıydım. Emir komuta zinciri kurmalıydım. Kimden emir alacağım? 

7)

Emrimde bulunan 24 uçağı ulaştırma/irtibat/yakın hava desteği maksatlı kullanımına

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dönük plan yapmalıydım. O gece whatsapp konuşmalarında ‘havacılar devreye girsin’

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

deniliyor.  

31 

 

---

8)

Darbeci olsam Ankara’daki Harbiyelileri Hava Kuv. Karargahına ya da Akıncı’ya

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gönderirdim. Ya dabaşka bir görev verirdim. Oysa bizim Harbiyeliler Ankara’da darbeye tek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bulaşmayan yere gidiyor. 

9)

Etimesgut’a giden Harbiyelilerin KHO’dan çıkışta silah aldırtarak Etimesgut

 

 

 

 

 

 

 

 

havaalanını ele geçirmelerini isterdim. Oysa ben onlara ‘sizin silahla işiniz yok’ diyorum.  

10)

İzmir ve Kütahya’daki Harbiyelileri darbe maksatlı kullanırdım. Oradaki eylemlerde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kullanırdım. 

11)

Darbeci olsam TRT Ulus’a ben bizzat gitmezdim. Gittiysem gittiğime değecek bir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

şeyler yapardım.(Odama bakardım, yayın yaptırırdım. Oysa ben küçük bir odada bekledim. Binayı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bile gezip bakmadım. BU cihaz nasıl çalışır demedim.) 

12) 

Kampta akşam veya daha önce marşlar çaldırırdım. (İzmir marşı, Harbiye marşı, 10.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yıl marşı, HHO Marşı) 

13) 

Cuma sabah spor yaptırmazdım. Akşam hafif spor değil hiç spor yaptırmazdım.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(Benim elimde.) O gün askeri eğitim yaptırmazdım. O gün Harbiyeliler normal bir kamp gününden

 

   

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

fazla yoruldular.  

14)

Planörde uçuş yapan Harbiyelilere uçuş yaptırmazdım.  

15) 

Hava Kuvvetlerinin çeşitli birliklerden gelen pilotları gece T-41 kullanmak için hazır

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tutardım. Yalova’dan çıkmalarına müsaade etmezdim. 

16)

Uçuşun kesik olmasına bakmadan birliğin başına dönerdim. Onlara bilgilendirme

 

 

 

 

 

 

 

 

 

brifingi verirdim. 

17) 

O akşam için kumanya hazırlatırdım. 

18)

Hesabımdan para çekmedim, dolar almadım. 

19)

Whataspp görüşmelerinde ‘havacılar devreye girmeli’ diyor. Uçaklarım var, kimse

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bana bir şey söylemiyor/söyleyemiyor.  

20)

Ön hazırlık maksadıyla TRT’de keşif yapardım. Yerini bilmiyorum. 

21)

Darbeci olup suçlu olduğuma inansaydım kaçardım. Yeşil pasaportum var,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

aranmıyordum. Uçağa binebilirdim. 

 

HUKUKSUZLUKLAR 

Sayın Başkan; 

Bu darbe girişiminin vatanımıza, milletimze yapılmış olduğunda şüphe yoktur. Ancak bu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hainlikle atbaşı gidecek ve 2. Sırada diyebileceğimiz hainlik ise gerçek faillerin kaçırılması,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olayların karartılması, sulandırılarak masum insanların dahil edilmesi ama en tepede sorumluların

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ifadesinin dahi alınmasıdır. Yani o karanlık gecenin aydınlanmayan köşeleri daha da karartılmaya

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

çalışılmış ve bu gayret devam etmektedir. Ben veya bir çok arkadaşımın bu süreçte yaşadıkları,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

gördükleri muamele karartma gayretlerinin bir parçası olmuştur. Kendi tabirimle, ‘adalet

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

32 

 

---

hukukun ayağına dolanmıştır’. Adaletin en temel kavramları diyebileceğimiz ‘masumiyet

 

 

 

 

 

 

 

 

 

karinesi’, ‘gözaltına alma’, ‘tutuklu hakları’, ‘avukat desteği’, ‘yaşama hakkı’ kavramları yok

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sayılmıştır. İnsanlıktan nasibini almamışgüya devlet görevlilerinin bizzat yaptıkları veya bu tür

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

insanlara göz yumulması hukukun tecellisinin önündeki en büyük engel olmuştur. Suçlu olma

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ihtimali çok yüksek olan kişiler dahi, bu süreçte yaşadıkları sebebiyle verdiği ifadeleri

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

reddetmekte, olayın karanlık yönleri aydınlatılamamaktadır.

Adeta eldeki tanıklar yeterli

 

 

 

 

 

 

 

 

 

görülmüştür. Tarafıma yapılan adaletsizlikler, linç girişimi, bırakın ömrünü vatanına adamış

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

birine yapılmasını düşmana yapılmayan türdendir. Şimdi de yaşadığım hukuksuzlukları

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sıralayacağım; 

1)

Olayın hemen akabinde, kaçma şansım olduğu halde kaçmak aklıma dahi gelmedi. 17

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Temmuz akşam saatlerinde savcı tarafından ‘tanıklığına başvurulacak’ denilerek nizamiyeye

 

 

 

 

 

 

 

 

 

çağırıldım. O anda dahi kaçabilirdim. Bakırköy adalet sarayına götürüldüm.3 gün boyunca savcı

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

görmedim. Orada gördüğüm kötü muamelenin dışında hukuki bir işlemgörmedim. Yani ne

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

emniyet ifadem var ne savcılık ifadem var. 3. Gününsonunda hakim karşısına çıktım, sulh ceza

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

hakimi de bana ne soracağını bilmiyordu. Hazırlanan iddianamede sulh ceza hakimi soru ve

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

cevabından bugün eser bile yok. Tutuklanmama karar verdi. Barodan getirilen avukatlar yanımıza

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yaklaştırılmadı. Onlar da zaten tercih etmediler, korktular. Aynı gün ve saatte,yan tarafta 200

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hakim savcı avukat hakim karşısına çıkıyordu. Muhtemel etkilendiler. 

Gerek gözaltı süresince ve gerekse cezaevi ilk günlerimde yaşadıklarım/gördüklerim adalet

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

sistemi adına tarihe kara bir leke olarak geçmiştir. Devlet terbiyesi allmış birisi olarak şu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

aşamada bazı sorumsuzların devlet adına diye iddia ederek tarafıma yaptıklarını ortaya saçıp

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dökmeye utanıyorum. Dolayısıyla insanlığa karşı suç olarak tanımlanacak bu eylemleri gizlemeyi,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hakkım baki kalmak üzere hesabını hukuk  üzere sormak üzere ileri bir tarihe erteliyorum. 

 

2)

Tutukluluğumuzun ilk bir kaç ayında, avukatla görüştürülmedik. Her odaya (3 kişiye)

   

 

 

 

 

 

 

   

 

haftada bir saat avukat görüşü verildi. Eğer her şey normal giderse avukatla 5-10 dakika görüşme

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

anlamına geliyordu. Bir kişinin götürülmesi/aranması, diğerinin getirilmesi, görevlilerin ilave ceza

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kesmeleri en fazla 5-10 dakikaya müsaade etti. O da en temel, yaşamsal konulara bile

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yetmiyordu. Daha sonra haftalık bir saate çıkarıldığı iddia ediliyor ancak hiç 1 saat görüşemedim.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

Görevlilerin keyfi ve cezalandırıcı davranışları buna müsaade etmedi. Avukat görüşü ile ilgili

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olarak saat değişikkliği dilekçesi verdim. Onları en çok rahatlatacak gün olan haftasonuna razı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

olmamıza rağmen dilekçeye cevap dahi verilmedi.  

3)

Tutukluluğumuzun ne başında, ne ortasında şu ana dek en ufak bri bilgilendirme

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yapılmadı. Haklarımız ve sorumluluklarımız bilgilendirilmedi. Kara düzen içerisinde önüne gelen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ceza kesti. Cezaevi yönetimine yazdığım ısrarlı dilekçelerin bir tanesi cevap veren bir memur ‘siz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

darbecisiniz sizin bir hakkınız yok’ diye cevap verdi. Yani hakkımızda aslında 16 temmuz günü

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hüküm verildi. Herkes cezalandırıcı oldu. Linç başlamıştı.  

4)

İfadem dahi alınmadan görevime son verildi. Bunu bana tebliğ dahi usulüne uygun

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yapamadılar. Hemen ifade edeyim ki, görevime son verildiği tebliğ edilemeyen bu kararı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tanımıoyrum. Bir asker olarak 3 ekim 1988 günü yaptığım yeminime sadığım. Üniformamın

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

üzerimde olduğuna inanıyorum. 

33 

 

---

5)

Lojmanlardan ayrılmak için kanuni haklarımız dahi kullandırılmadı. Bizler hapislerde

 

 

 

 

 

 

 

 

 

lince uğrarken, eşlerimiz yakınlarımıza zulmedildi.  

6)

Yıllardır kendi birikimimiz olan yardımlaşma derneği ve OYAK gibi kurumlardaki

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

paralarımız verdirilmeyerek adeta ailelerimiz açlığa mahkum edildi. İlk başta zor bulduğumuz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yüklü miktar avukat masrafının kalan kısmını alamayacağını düşünen avukatım terk etti. Bazı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

avukatlar tarafından da zulme ortak olundu çünkü onlara da bu linç empoze edildi. Kala kala 3-5

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

cesur, vicdanlı avukt kaldı zannedersem bizleri savunacak. Kanuni hakkım olan emeklilik işlemi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yapılmayarak hukuksuzluklar devam ettirilmektedir.  

7)

Tutuklu kaldığım süre içerisinde 11 ay sonra ilk ifadem alındı. BU süre zarfında hiçbir

 

 

 

 

   

   

 

 

 

 

 

 

somut delil olmadan basmakalıp ifadeler ile tutukluluğumun devamına karar verildi. Suç isnadı

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bile doğru düzgün yapılmadan önce tutuklandım, sonra üretilen suçlar arkamdan yavaş yavaş

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

geldi. Nasıl olsa elimizde mantığı? 

8)

Aynı suçtan bir çok kişinin yargılaması bitti. Hatta benim personelimin, amirimin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yargılaması bitti. Benim yargılamam yeni başlıyor. Bundan sonra benim söyleyeceğim herhangi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bir şeyin değeri var mı? 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

34