Baxışlarında Bakı rəngi,
Əllərində Astara çiçəyi.
Təbrizdəki köhnə qalalardan danış
Şuşadakı bulaqlardan.
Fəqət
Arpa çayının qırağında dayan
Və günəşin sərilmiş saçların dara!
Məni ara! Məni ara!(21.)
Kiyan bəyin bu şeirində “baxışları Bakı rəngli, əlləri Astara çiçəkli“ sevgilidən: “Arpa çayının qırağında dayan, günəşin sərilmiş saçlarını dara, Təbrizin köhnə qalalarından Şuşadakı bulaqlardan danış və “Məni ara! Məni ara!” ricası “Bütün bunların ünvanı özüməm-yəni, Mən Vətənin özüyəm“ mənasını açıqcasına ortaya qoyan məqamı yenə də başqa bir şeiri, daha doğrusu, Vətənin o xanım şairə-Məlihə üçün hansı anlamı daşıdığını bizlərə aydın və sadə dillə sunan sızıltılı şeirini xatırlatdı:
Dostları ilə paylaş: |
