Bizi qüdrətli və gözəl saxlayan İndra!
Bizə qarşı ürəklərində kin bəsləyənləri bayıra at və bizi qoru!”
İkinci nümunə yaradılış nəğməsi adlanır. Onun məzmunundan tovhid və təkallahlığa meyllə yanaşı, veda dininin xüsusiyyətlərindən olan çoxallahlığa e`tiqad da mə`lum olur. Eyni zamanda, xilqət aləmi və yaradılışın forması barəsində şəkk və tərəddüd də nəzərə çarpır:
“Nə varlıq var idi, nə də ki, yoxluq.
Nə parlaq səma görünürdü, nə də səmanın geniş tavanı yuxarıda döşənmişdi.
Onların hamısını nə örtürdü? Nə onları gizlədirdi?
Ucsuz-bucaqsız su çalası idimi?
Dərin və çatılmaz sular?
O zaman ölüm, əbədilik də yox idi.
Gecə-gündüzdən bir nişanə də yox idi.
Yeganə vücud təklikdə nəfəs çəkirdi.
Ondan başqa hələ bir şeyin vücudu yox idi.
Zülmət idi, qaranlığı qaranlıq bürümüşdü.
Dostları ilə paylaş: |
