O yeganə vücud təbiəti yandırıcı istiliyin içindən yardı.
Əvvəlcə eşq göründü, sonra əqlin mənşəyi əyan oldu.
Sonra toxumlar səpildi və qüdrətli güclər qalxdılar.
Təbiət altda, qüdrət və iradə isə yuxarıda.
Bu sirlərdən agah olan kimdir?
Burada kimdir ki, aşkar edib haradan olduğunu desin?
Bu rəngarəng yaradılış haradan qaynaqlanır?
Allahlar özləri bir qədər gec varlıq libasını əyinlərinə geydilər.
Kim bilir bu böyük yaradılışın mənşəyi haradandır?
Ən yüksək səmalarda olan ən ali görəndir.”
Bu nəğməyə uyğun olaraq, allahların mövcudluğu və varlıq aləmi təbiətin yaradılışından sonra ilə əlaqələndirilir. Təbiət haqda onun xaliqinə sual verir və xaliqə fərd qismində müraciət edir. Eyni zamanda, Riqvedanın başqa bir nəğməsində oxuyuruq:
