SeyiD ƏHMƏd mahmudi /j

«Həqiqətən İlyas da (Bizim tərəfimizdən göndərilmiş) peyğəmbərlərdəndir. 
Bir zaman o öz tayfasına belə demişdi: Məgər (bütlərə ibadət etməklə) 
Allahdan qorxmursunuz? 
Məgər siz yaradanların ən yaxşısını (Allahı) qoyub Bə'lə (Bə'l adlı bütə) 
ibadət edirsiniz?» 
Tövrat bir çox yerdə Bəni-İsrailin üsyankarlıq, şirk və bütpərəstliklərindən 
danışır. Aşağıdakı misallara diqqət yetirin: 
«Ey Yə'qub övladları və İsrail övladlarının bütün qəbilələri! Allahın kəlamını 
eşidin, Allah belə buyurur: Sizin atalarınız Məndə nə insafsızlıq görüblər ki, məndən 
uzaqlaşıb batillərə tabe olublar, batil olublar və...» 
«Və siz deyirsiniz ki, bizim Allahımız olan Yəhüvəh nə üçün bu qədər bəlaları bizə 
göndərmişdir? Bu zaman sən onlara de: Ona görə ki, siz Məni tərk edib başqa 
mə'budlara ibadət etdiniz. Belə isə qəriblərə nökər və qul olacaqsınız» 
«Və Yərub'am öz qəlbində fikirləşirdi ki, indi səltənət Davud sülaləsinə 
qayıdacaqdır. Əgər bu qövm qurbanlıq etmək üçün Allahın evi Yerusəlimə getsələr, 
həqiqətən bu qövmün qəlbi öz ağaları Rəhübam - yəhudi padşahına qayıdacaqdır və 
məni qətlə yetirib Yəhudanın padşahı Rəhübamın yanına

---

200 
qayıdacaqlar. Belə isə padşahla məşvərət etdi, iki qızıl dana heykəli düzəltdi və ona 
dedi ki, sizin üçün Yerusəlimə getmək çətindir. Ey İsrail! (Bunlar) səni Misir 
diyarından çıxaran mə'budlardır və birini “Beyti-il”də qoydu, digərini “Dan”da qərar 
verdi. Və bu məsələ də günaha səbəb oldu; qövm o bir dənə “Dan”ın yanına getdilər, 
uca məkanlarda evlər tikdilər və Bəni Lavidən olmayan qövmün hamısından 
kahinlər tə'yin etdilər. Yərub'am səkkizinci ayın 15-də yəhudi bayramına oxşar bir 
bayram təşkil etdi və o qurbangaha getdi; “Beyti-il”də həmin cür əməl etdi, 
düzəltdiyi danalar üçün qurbanlıq kəsdi, düzəltdiyi uca yerlərin kahinləri Beyti-ildə 
kahinlərini qərar verdi, səkkizinci ayın 15-də yə'ni, öz qəlbindən ixtira etdiyi bir ayda 
Beyti-ildə düzəltdiyi qurbangahın yanına gedirdi və Bəni-İsrail üçün bayramlıq 
təşkil edirdi; qurbangahın yanına gəldi və buxur yandırırdı. 
SEÇİLMİŞ QÖVM 
Bəni-İsrail qövmü özlərini Allah tərəfindən seçilmiş bir qövm, yəhudi dinini isə 
özlərinə məxsus bir din hesab edirdilər. Buna görə də sair qövmləri alçaq, yaramaz 
və heyvan sayırdılar. (Bu barədə Təlmud bəhsində daha çox araşdırmalar 
aparacağıq.) Onlar inanırdılar ki, yalnız Bəni-israil övladları yəhudi dinini qəbul edə 
bilər və başqaları bu qövmdən olmadıqlarına görə bu dinə daxil olmamalıdırlar. 
Məhz bu dəlilə görə yəhudi xaxamları yalnız yəhudilərin ibadət mərasimlərini yerinə 
yetirmək və onları düz yola hidayət etməyi öz öhdələrinə götürürlər; sair qövmlər 
arasında təbliğat tədbirləri yoxdur; öz dinlərinin ardıcıllarının sayını artırmağa meyl 
göstərmirlər. Həmin irqçilik nəzəriyyəsi əsasında Yəhüvəni Bəni-İsrailin Allahı adı 
ilə xatırladırlar. Elə bir Allahdır ki, yalnız Bəni-İsrail qövmünü hidayət etməyə 
vəzifəlidir və sair qövmlərin öz mə'budları vardır. 
AXİRƏT 
Bəni-İsrail qövmü arasında dünyaya ürək bağlamaq elə bir həddə idi ki, müqəddəs 
kitabın tamamilə hamısı yəhud qövmünün tarixçəsini şərh etməyə həsr edilmiş və 
onda axirətə e'tiqaddan azacıq da olsa, əsər-əlamət yoxdur. Buna görə də Qur'ani-
Kərim Bəni-İsrail barəsində buyurur: