Ankara üniversitesinde öğrenciler 4 yılın yorgunluğunu ,bitirmenin sevinciyle bu merasimde birleştirecektir
Bu program da Sezai Karakoç yazdığı şiiriyle yerini almıştır
Sezai Karakoç anons edilir.
Sezai Karakoç şöyle bir kalabalığa bakar o buğulu gözlerle ,gönlünde yer alamadığı insanı aramaktadır mahşeri kalabalık içinde.
Şiirini okumaya başlar.
MONA ROZA
Mona roza siyah güler ak güller Geyve’nin gülleri beyaz yatak Kanadı kırık kuş merhamet ister Ah senin yüzünden kana batacak Mona roza siyah güller ak güller …
Şiir bitene kadar kalabalıktan hiç ses gelmez
Herkes bu şiirden çok etkilenmiştir
Biri var ki gönlünde fırtınalar kopmuştur tam dört yıl sonra geçte olsa anlamıştır
Uğultunun arasından bir kız öğrenci sıyrılır,kürsüye yaklaşır
Ağlayarak ve yalvarmalı bir sesle:
-Ben seni kabul ediyorum der .
Ama çok geçtir artık bu samimi gencimiz bu ağır aşka dayanacak takati kalmamıştır kürsüye dönerek
-Şimdi de ben kabul etmiyorum der
Ve bir daha Muazzez Akkaya’yı hiç kimse görmemiştir
Red cevabının ardında intihar etmiştir.
Şimdi Sezai Karakoç 65-70 yaşlarında ve hiç evlenmemiştir.
Sezai Bey genellemelerle anlaşılacak bir insan değildir.
Sezai Karakoç, Batı’yla hesaplaşan bir adamdır.
Sezai Karakoç, Mehmet Akif’in devamıdır.
ESERLERİ
ŞİİR: Körfez (1959) Şahdamar (1962) Hızırla Kırk Saat (1967) Sesler (1968) Taha’nın Kitabı (1968) Kıyamet Aşısı (1968)
Gül Muştusu (1969) Zamana Adanmış Sözler (1970) Şiirler (1975) Ayinler (1977) Leyla ile Mecnun (1981) Ateş Dansı (1987) Alınyazısı Saati (1989)
DENEME-İNCELEME
Yunus Emre(1965) Yazılar (1967) İslamın Dirilişi (1967) İslam Toplumunun Ekonomik Strüktürü (1967) Mehmet Akif(1968) Mağara ve Işık (1969) Edebiyat Yazıları1 (1982) Edebiyat Yazıları 2 (1986)
ÖDÜLLERİ
1968 Milli Türk Talebe Birliği Milli Hizmet Madalyası 1970 Sürgündeki Macar Yazarları Gümüş Madalya Ödülü 1982 Türkiye Yazarlar Birliği Hikâye Ödülü 1988 Türkiye Yazarlar Birliği Üstün Hizmet Ödülü 1991 Dünya Sanat ve Kültür Akademisi Ödülü