1-Xüsusi görüşlər keçirmək
Bir gün xəvaricin başçılarından ikisi–Zərqət Tai və Hərqus Imam (ə)-ın hüzuruna gəldilər, onların arasında çox kəskin danışıqlar oldu:
Hərqus:–Öz xətandan tövbə et və həkəmiyyət məsələsindən geri qayıt. Sonra bizi Müaviyə ilə müharibəyə göndər. Onunla müharibə edib Allahla görüşə nail olaq!
Imam (ə):–Mən bunu istəyirdim, amma siz Siffeyndə mənim üstümə qalxdınız, həkəmiyyəti mənə siz qəbul etdirdiniz. Indi biz onlarla müqavilə imzalamış, müəyyən şərtləri qəbul edərək onlarla əhd bağlamışıq. Allah-Taala buyurur: "Ilahi əhd-peymanlara, əhd-peyman bağladığınız vaxt vəfalı qalın və öz andlarınızı möhkəmlədəndən sonra sındırmayın, halbuki Allahı bu andlarınıza zamin seçmisiniz. Allah etdiklərinizdən agahdır."
Hərqus:–Bu bir günah idi, gərək ondan tövbə edəsən!
Imam (ə):–Bu, günah yox, rəydə bacarıqsızlıq və tədbirdə zəiflik idi (səbəbkarı da siz özünüz idiniz). Mən əvvəldə sizi bu işdən xəbərdar etdim, sizin qabağınızı almağa çalışdım.
Zərqət:–Allaha and olsun, əgər kişilərin Allahın Kitabında həkəmiyyətinə son qoymasan, Allahın razılığı üçün səninlə vuruşacağıq!
Imam (ə) qəzəbli halda:–Ay bədbəxt! Necə də pis adamsan! Səni görürəm ki, tezliklə öldürüləcəksən və külək torpağı üstünə tökəcək!
Zərqət:–Elə bunu arzu edirəm!
Imam (ə):–Şeytan ikinizin də əqlini əlinizdən almışdır. Allahın əzabından qorxun, uğrunda döyüşdüyünüz bu dünyada heç bir mənfəət yoxdur!
Bunu eşidib hər ikisi "la hukmə illa lillah" şüarını verərək Imam (ə)-ın hüzurundan çıxıb getdilər.249
Dostları ilə paylaş: |