Siffeyn müharibəsinin səBƏBLƏri imam (ə)-in müaviyəYƏ QƏti söZÜ

IMAM (ə)-IN NÜMAYƏNDƏSININ ŞAMDAKI MÜVƏFFƏQIYYƏTSIZLIYININ SƏBƏBLƏRI

Şübhəsiz, Cərir Əmirəl-möminin Əli (ə)-ın nümayəndəsi kimi, beyət almaq üçün Şama göndərilmişdi və ona tapşırılmış vəzifəni yerinə yetirib müvəffəqiyyət əldə edə bilmədi. Üstəlik o, Imam (ə)-ı Müaviyənin son qərarından agah edəndə artıq iş işdən keçmişdi. Çünki Müaviyə Şam əhalisini Imam (ə)-la vuruşmaq üçün səfərbər etmişdi. Cərir Şama gələndə Müaviyənin "bu gün-sabah" edərək verdiyi vədlərinə aldandı. Müaviyə özünün əməvi məkrləri ilə hər hansı bir fikir söyləməkdən çəkinmiş, Imam (ə)-ın nümayəndəsini qorxu ilə ümid arasında saxlamışdı. Cərir də Müaviyəni beyətə vadar etmək və ixtilafı aradan qaldırmaq ümidi ilə orada qalmağı məsləhət görür və daim Müaviyənin qəti fikrini bilmək istəyirdi. Ilk günlərdə Müaviyənin öz fikrini qəti şəkildə söyləməsi onun məsləhətinə deyildi. Əlbəttə, Cəririn gəldiyi ilk günlərdən etibarən Müaviyənin fikri mərkəzi xilafətlə müxalifət etmək, fərmanlardan boyun qaçırmaq idi. Amma əgər elə ilk günlərdə bu fikrini aşkar etsəydi Imam (ə)-ın nümayəndəsi Kufəyə qayıdar və o həzrəti Müaviyənin müxalif cəbhədə dayanaraq əks-mövqe tutmasından xəbərdar edərdi. Təbiidir ki, belə olan təqdirdə Imam (ə) da haqqın əleyhinə qiyam edənləri məhv etmək üçün bir an belə, yubanmayacaq, böyük bir ordu ilə onun başının üstünü alıb qarışıqlığın kökünü kəsəcəkdi.

Buna görə də Müaviyə Imam (ə)-ın nümayəndəsini müxtəlif bəhanələrlə yubatdı ki, mərkəzi hökumətə qarşı döyüşdə Əmr Asın həmkarlıq üçün razılığını əldə edə bilsin. O, Şamın ətraf məntəqələrinə təbliğatçı dəstələr göndərməklə Əli (ə)-ı camaata pis bir insan kimi tanıtdırdı, onların xilafətə və Rəsuli-Əkrəm (s)-in canişininə bəslədikləri məhəbbətdən öz şəxsi mənafeyi üçün istifadə etdi. Bununla da kifayətlənməyib Şamın xalq kütlələri arasında zahid kimi tanınan və xüsusi nüfuza malik olan Şərhbili Imam (ə)-ın müxalif cəbhəsinə keçirtdi. Bu aldanmış zahid Əli (ə)-la müharibə etmək üçün elə ciddi-cəhdlə çalışırdı ki, hətta əgər Müaviyə geri çəkilsəydi belə, o sadəlövh Şam camaatını Imam (ə)-a qarşı səfərbər edə bilərdi.

Müaviyə bu şeytani sövdələşmələri ona görə həyata keçirə bildi ki, Imam (ə)-ın nümayəndəsi Cərir öz vəzifəsini yerinə yetirən zaman Müaviyənin sözlərinə aldandı və Imam (ə)-ın fəsadın kökünü kəsmək üçün hər hansı bir qərara gəlməsini təxirə saldı. O, Imam (ə)-ın yanına qayıdanda artıq Müaviyə islam ölkələrinin böyük bir hissəsini Imam (ə)-ın əleyhinə səfərbər etmişdi, Osmanın qatillərindən intiqam almaq hissi onların vücudlarında yer açmışdı. Belə ki, onların nəzərində Əli (ə) qatillərin başçısı idi.