Bir gün carçı Şam əhalisindən bir qrupunu məscidə yığdı. Müaviyə minbərə çıxdı. Allaha həmd-səna edərək Şamı tərifləyib dedi ki, Allah buranı peyğəmbərlər və Özünün saleh bəndələrinin diyarı yaratmışdır. Bu diyarın insanları həmişə Allaha itaət və Onun fərmanlarını icra edənlərə, Onun şəriətini müdafiə edənlərə itaət və onlara kömək etmişlər. (Sonra camaata dedi:) Bilirsiniz ki, mən möminlərin əmiri Ömər ibni Xəttab və Osman ibni Əffanın nümayəndəsiyəm. Mən heç kəsə qarşı pis bir iş görməmişəm ki, ondan xəcalətli olam. Mən Osmanın qəyyumuyam. O, məzlumcasına öldürülmüşdür! Allah da buyurur: "Hər kəs məzlum olaraq öldürülsə, Biz onun qəyyumuna qüdrət bağışlayarıq. Lakin o, qisasda israf etməməlidir ki, öldürülən şəxsə Allah tərəfindən kömək olunmuşdur."8 Mən Osmanın qətli barəsində sizin fikrinizi bilmək istəyirəm.
Məsciddəkilər ayağa qalxıb dedilər: Biz Osmanın intiqamını almaq istəyirik!
Sonra bu iş barəsində onunla beyət etdilər və mallarını və canlarını bu yolda fəda edəcəklərinə dair təkid etdilər.9
Dostları ilə paylaş: |
