Səfər ayının onu günəş üfüqü yarıb öz nurunu qan gölünə dönmüş Siffeyn çölünə saçdı. Imam (ə)-ın vurğunları və şəhadət aşiqləri–Rəbiə qəbiləsi o həzrəti göz bəbəyi kimi qoruyurdular. Onların sərkərdələrindən biri ayağa durub dedi:–"Kim ölümə beyət əli verib öz canını Allaha satar?!"
Bu vaxt yeddi min nəfər ayağa qalxdı və öz sərkərdələri ilə yenidən beyət etdilər, üstəlik dedilər ki, Müaviyənin xeyməsinə daxil olana qədər irəliləyəcək, arxaya da baxmayacaqlar. Onların nə qədər iman aşiq olduqlarını bilmək üçün onlardan birinin dediyi sözü qeyd etmək kifayətdir: "Əgər sizdən axırıncı bir kişi sağ qala-qala Əliyə zərər yetişsə, ərəblər içində üzünüz olmayacaq!"
Müaviyə onların rəşadət və şücaətini görəndə ixtiyarsız olaraq onları tərifləməyə başladı və belə bir şer oxudu:
"Əgər desən ki, Rəbiə qəbiləsi meydana arxa çevirdi,
Gözlənilmədən onların yığcam dəstələrini dağ kimi döyüşən halda görəcəksən."149
Dostları ilə paylaş: |
