32:5 Tövbe etmeden geçirdiği bir yıldan sonra Davut, sonunda Tanrı’nın kendisinden beklediği sözcükleri sarf eder: “Günah işledim.” Artık gizleyeceği bir şey kalmamıştı. Günahını mazur göstermeye çalışmıyordu. Tövbe eder etmez de, günahını bağışladığına ilişkin Rab’bin verdiği güvenceyi kabul etti.
32:6 Dualarının yanıtlandığına ilişkin yaşadığı deneyimler, onu Tanrı’nın bütün halkına, Rableri’ne aynı şekilde dua etmeleri için öğüt verme konusunda harekete geçirir. Rab’le paydaşlık içinde yaşayanlar sıkıntı zamanlarında kurtarılacaklardır. Engin sular taşsa bile onlara erişemeyecektir.
