34:2 İmanlı kişi Rab’le övünür, kendi karakteri ya da başarılarıyla değil! Lütuf Müjdesi’ni anladığımızda bütün günahları bizim işlediğimizin ve bütün kurtarışları Mesih’in sağladığının farkına varırız. Bu nedenle yalnızca O’nunla övünmeliyiz. Hâlâ günahın tutsağı olanlar, kurtuluş tanıklığımızı duyarak önemseyecek ve kendileri için de umut olduğunun farkına vararak sevinçle coşacaklardır.
34:3 Kurtuluşu kesinleşmiş olan can, kurtarılışını tek başına kutlamaktan keyif alamaz. Konu öylesine önemlidir ki, bütün kardeşlerini, Rab’bi kendisiyle birlikte yüceltmeleri için çağırır. Bazı çiftler bu ayeti nikah yüzüklerine yazdırmışlardır.
34:4 Tanrı’nın Ruhu günahkâr insanların kendisini bulması için etkin olduğunda, Tanrı bu kişilere Rab’bi araması için tanrısal bir içgüdü verir. Kurtarılmış günahkâr, ancak daha sonra kendisini arayıp bulanın Rab olduğunun farkına varır! Bu, aşağıdaki ilahide belirtilmiştir:
Rab’bi aradım ve daha sonra anladım ki,
O’nu aramam için, beni arayarak canımı O harekete geçirdi;
Ey Kurtarıcım, ben bulmadım,
Ben senin tarafından bulundum.
– Anonim
Rabbimiz bizi bugün de yanıtlar ve bütün korkularımızdan kurtarır. Mesih’e Rabbimiz ve Kurtarıcımız olarak güvendiğimizde, O’nun şöyle dediğini işitiriz: “Günahların bağışlandı, esenlik içinde git!”
34:5 Ama bu, kişiye özel bir kurtuluş değildir. Bu kurtuluş herkes için sağlanmıştır. Mesih’e imanla bakanların yüzü ışıl ışıl parlar. Çatık kaşlar sevinçli gülümsemelere dönüşür. Depresyon ve umutsuzluğun yerini mutluluk alır. Rab, yaşamını kendisine adayıp O’na güvenenleri utandırmaz.
34:6 O’na gelerek kurtuluşu kendi başımıza elde edemeyeceğimizi sevinçle itiraf eder ve bütün yüreğimizle O’na güveniriz. O’na şunları söyleriz:
Sana değerli hiçbir şey getiremeyiz,
Yapabileceğimiz tek şey, çarmıhına sıkıca sarılmaktır.
Dostları ilə paylaş: |