35. Mezmur: Hainlere Dönüşen Dostlar 35:1-3 Hayal gücünü masum bir şekilde kullanan Davut, Tanrı’dan kendisini cömertçe silahlarla donatmasını ve zalim düşmanları haline gelen eski dostlarıyla uğraşmasını ister. Rab’bin küçük kalkanla büyük kalkanıalarak harekete geçmesini, mızrağını ve kargısını Davut’u kovalayanlara kaldırarak ona, “Seni ben kurtarırım” demesini ister.
35:4-6 Rab’bin bu davranışı, utanmaları ve gözden düşmeleri için katil adaylarına uygulanacak bir adalet örneğiydi. Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönmeleri ve Rab’bin meleğinin artlarına düşmesiyle adalet sağlanacaktı (Rab’bin Meleği: Rab İsa Mesih’in beden almadan önceki görünümlerinden biri). Yollarının karanlık ve kaygan olması, Rab’bin meleğinin onları kovalaması, günahlarına karşılık verilen uygun bir ceza olacaktı.
35:7,8 Mezmur yazarına karşı düzen kurmak ve onu sanki vahşi bir hayvanmış gibi yakalamaya çalışmak için hiçbir haklı nedenleri yoktu. O da bu nedenle Rab’be, başlarına habersiz felaket gelmesi ve gizledikleri ağa kendilerinin düşmesi için yalvarır!