Şİİr niteliĞİndeki Kİtaplara giRİŞ

37:20 Ama kötüler yıkıma uğrayacaklardır. Bütün mezmur boyunca bu ölüm çanları Rab’bin düşmanları için çalar. Onlar; kötüler, kötülük işleyen­ler, işleri yolunda olanlar, fesat düzenleyenler, Rab’bin düşmanları, Rab tarafın­dan lanetlenenler, kötülük çocukları ve günahkârlar olarak adlandırılırlar. “Kötü” sözcüğü bu mezmurda on dört kez geçer ve mezmurun temel düşünce­sini inşa eder.

Rab’bin düşmanları kır çiçekleri gibi kuruyup gidecekler, duman gibi dağı­lıp yok olacaklardır.

37:21 Kötüler ödünç alır, geri vermezler. Bunun anlamı ya borçlarına sadık kalmamaları ya da borçlarını ödememeleridir. Ama paraları olmasına rağmen neden geri ödememektedirler? Çünkü daima gereğinden fazla isterler. Para konusunda açgözlüdürler. Kaybettiklerinde, kayıplarını karşılamak için borç alırlar. Ali’nin borcunu kapatmak için Veli’den borç alırlar. Yaşamları borç üzerine kuruludur. Aksilikler geldiğinde, dağılan servetlerini toparlama konusunda umutsuzluğa kapılırlar. Sahte zenginliklerinin altında, ekonomik bir karmaşa yatar.

Doğru kişi genellikle bolluk içinde olmasa da, çok cömerttir, daima verme­nin almaktan daha büyük bir mutluluk olduğunu düşünür. Eğer bir imanlı ger­çekten vermek isterse, verebilmesi için kendisine her zaman kaynak sağlanacağı kanıtlanmıştır. Pavlus da aynı şeyi öğretmiştir:
Her zaman, her yönden, her şeye yeterli ölçüde sahip olarak her iyi işe cömertçe katkıda bulunabilmeniz için, Tanrı her nimeti size bol bol sağlayacak güçtedir (2Ko.9:8).
37:22 Doğrunun ve kötünün durumu, Rab’le olan ilişkilerine bağlıdır. İman aracılığıyla aklanmış olanlar Rab tarafından kutsanırlar; ülkeye sahip olacak­lardır. Tanrı’nın kurtarış önerisini reddedenler, kendilerini kimsenin imrenme­yeceği bir konum olan, Tanrı’nın laneti altına sokarlar.

37:23,24 Tanrı kendisiyle paydaşlık içinde yaşayan insanın yollarını dü­zenler. Kendisini hoşnut edenleri destekler. Böyle bir insan denenmelerden ge­çebilir, sıkıntılar yaşayabilir, ama onların içinde kaybolmaz. Çünkü Rab gü­venle onun elinden tutmaktadır. Doğru kişinin günaha düştüğü de gerçektir; her ne kadar bu ayetin işaret ettiği düşme biçimi belirtilmemişse de, Rab tarafından terk edilmeyecektir.