5:7 Kötü düşmanlarının aksine, Davut Tanrı’nın sonsuz merhameti ve lütfunun aracılığıyla, O’nun huzuruna her zaman girebilir. Davut derin bir saygıyla bütün diğer tanrısayar Yahudiler gibi yüzünü Kutsal Tapınak’a dönerek tapınır. Bugünkü tapınak Davut’un ölümünden sonra inşa edildiğinden, buradaki sözcük, 1.Samuel 1:9; 3:3 ve 2.Samuel 22:7’de olduğu gibi, çadıra işaret ediyor olmalıdır.
5:8 Aralıksız saldırılarla rahatsız edilen Davut, Tanrı’dan kendisini içinde bulunduğu tehlikeden korumasını ve yolunu önünde düzleyerek adaletini göstermesini ister.
5:9 Daha sonra mezmur yazarı, Tanrı’nın neden doğru hizmetkârını haklı çıkarması, düşmanları ise cezalandırması gerektiğine ilişkin güçlü nedenler ortaya koyar. Onların tek bir sözüne bile inanamazsınız. Yürekleri yıkım doludur. Ağızları açık birer mezardır; kurbanlarını yutmaya hazırdırlar.
5:10 Kötüler hakkında verilen ölüm yargısı adildir. Çünkü bu kişiler suçlu çıkarılacaklardır. Kötülükleri, yıkım olarak onlara geri dönmelidir. Sayısız günahları kovulmalarını gerektirir. En büyük günahları, Rab Tanrı’ya başkaldırmalarıdır.
5:11,12 Tanrı düşmanlarını yargılarken, dostlarının sevinmek için bir nedeni olacaktır. Tanrı güçlü ve emin sığınakları olarak kaldığı sürece sevinçle bağıracaklardır. Yahve’yi seven herkes, O’nu asla terk etmeyen savunucusu olarak yüceltsin! Hiç kuşkusuz, Tanrı doğru kişiye iyilik eder, onun çevresini koruyucu bir kalkana benzeyen lütfuyla kuşatır.
