Şİİr niteliĞİndeki Kİtaplara giRİŞ

48:3 Kentin duvarları içinde, Tanrı güvenilir bir Koruyucu olduğunu ka­nıtlamıştır. Herkes, yıkıma uğrayacağından kuşku duyulmayan kenti, O’nun na­sıl mucizevi bir şekilde kurtarmış olduğunu bilir. Olay şöyle gerçekleşmiştir:

48:4 Düşman güçleri bölüklerini şehrin dışına yığdılar. Büyük bir ordu sal­dırı için hazırlık konumuna geçti. Kentin, silahlı ve böylesine büyük bir güç karşısında dayanması için, askeri yönden umut yok denecek kadar azdı.

48:5 Saldıranlar sonra kendilerini şaşkına düşüren bir şey gördüler. Gör­dükleri neydi?

Bu, metinde belirtildiği gibi Yeruşalim miydi? Böylesine küçük bir kentin yalnızca görünüşüyle profesyonel askerleri paniğe uğratması imkansız gibi gö­rünüyor.

Belki de kendileri ve görünmeyen dünya arasında bir perde çekilmişti ve şehri korumak üzere hazır duran melekler ordusunu görmüşlerdi. Ya da gör­dükleri, dağları dolduran atlar ve savaş arabaları mıydı? (2Kr.6:17’e bk.). Ya da RAB’bin Meleği’ni mi gördüler – Rab İsa Mesih’in beden almadan önceki gö­rünümlerinden biri... (Yşa.37:36).

48:6,7 Açıkçası tam olarak bilmiyoruz. Ama ne olursa olsun, görüntü öyle­sine dehşet vericiydi ki, yiğit askerlerin cesareti kırılmıştı. Gördükleri onları pa­niğe uğratmıştı. Ordugahlarında kargaşa çıktı. Aceleyle titreyerek geri çekildi­ler. Sıkıntıları doğum yapmak üzere olan bir kadının sancılarına benzetilebi­lirdi. Düşman istilacıların arasındaki karmaşa ve düzensizlik, kasırganın vur­duğu okyanusun dağılıp yok olmasına benziyordu.

48:8 Kentin içindeki insanlar şimdi sevinçten deliye dönmüşlerdi. Kaçı­nılması imkansız bir felaketle sonuçlanacak durumları mucizevi bir zafere dö­nüştürülmüştü. Geçmişte daima Tanrı’nın, Yeruşalim’in temellerini atan Savu­nucuları olduğunu işitmişlerdi. Bu gerçeği şimdi kendi gözleriyle görüyor­lardı. “Bize önceden söylenenler kanıtlandı – Tanrı kenti sonsuza kadar korur” (Knox).