56. Mezmur: Tanrı Benden Yanadır! Davut’a, kendi vatandaşlarından kaçarak Gat Kenti’ndeki Filistliler’e sığınmak çok acı gelmiştir (1Sa.21:10-15; 27:4; 29:2-11), ama kral Saul’un düşmanlığı, onu buna zorlamıştır. 56. Mezmur, Davut’un birbiri ardına gelen korku ve iman dalgaları altında kalışını tanımlar.
56:1,2 Davut, kendisini kovalayanların verdiği tedirginliği gören Tanrı’dan, lütfedip yardım etmesini ister. Bütün gün boyunca düşmanlarından gelen üç farklı saldırıya dikkat edelim:
Beni çiğniyorlar (1.ayet)
Düşmanlarım saldırıyor (2.ayet)
Sözlerimi çarpıtıyorlar (5.ayet)
Düşmanları küstahça ona saldırıyor, ona karşı sürekli kötülük planları kuruyor, giderek güçlerini birleştiriyorlar, üzerine atlamak için pusuya yatıyorlar, adımlarını gözlüyorlardı (2, 5, 6.ayetler). Düşmanlarının askeri olanaklarının, Davut’unkinden üstün olduğu görülüyordu.
56:3 Ama iman şu güvenli duyguyla üstün gelir: “Sana güvenirim korktuğum zaman.” Bir kaçağın bu “umut dolu cesareti, Tanrı’nın karakterinden ve vaatlerine olan sadakatinden kaynaklanır” (Delitzsch). Tanrı, bütün düşmanlarımızdan daha güçlüdür ve bizi kötülükten koruyacağını vaat etmiştir. O izin vermediği takdirde etrafımıza koyduğu koruyucu çitten hiç kimse içeri sızamaz. Bu nedenle hiç korkmadan Tanrı’ya güvenebiliriz.
