57. Mezmur: O’nun Kanatlarının Gölgesinde
Davut bu mezmuru yazdığında bir mağaranın içinde Saul’dan saklanmaktaydı. Bu mağara, ya Adullam Mağarası, ya da Engedi’deki mağaralardan biriydi. Davut sürekli iki gerçekle karşı karşıyadır: Lütufkâr Tanrı ve korkunç düşman. Mezmur her iki gerçek arasında gider gelir; ancak birincisine duyduğu iman, ikincisine duyduğu korkudan daha büyüktür. Davut lütufkâr Tanrı’ya iman etmeye eğilimlidir.
Her Zaman Varolan Tanrı (57:1-3)
Mezmur yazarı, kurtarılma talebinde bulunurken, böyle bir hakkı olduğunu düşünmemektedir. Kurtarılmayı Tanrı’nın merhameti uğruna, O’nun iyiliğinden kaynaklanan, hak etmediği bir bereket olarak ister. Annesinin kanatlarının altına sığınan bir civciv gibi, Davut da kendisini Tanrı’nın kanatlarının gölgesinde gizlenmiş sayar. Yaşamın fırtınaları uzaklaşıncaya dek orada kalacaktır.
Bu ayrıcalıklı yerden, en yüce olan Tanrı’ya güven duyarak seslenir. Gökyüzünden yanıt geldiğinde bu, Tanrı’ya güvenen için kurtuluş, onu ezenler için de utanç olacaktır. Duanın yanıtlanması, Tanrı’nın sevgisini ve güvenilirliğini gösterecektir.
Dostları ilə paylaş: |
