7. Mezmur: Zulüm Görenlerin Feryadı Mezmurun İbranice başlığında şöyle yazar: Davut’un Benyaminli Kûş’un sözlerine ilişkin Rab’be okuduğu bir şigayon. F. W. Grant, şigayon sözcüğünün, yazarının coşkuyla yazdığı, yüksek sesle söylenmesi gereken, coşku dolu bir kaside ya da ilahi olduğunu yazar. Kasidenin öznesi olan Kûş, Saul ile aynı soydandı ve büyük olasılıkla onun teğmenlerinden biriydi. Davut’a karşı kötü duygular besleyen bir düşmandı. NKJV çevirisi şigayonuderin düşünce olarak tercüme etmiştir.
7:1,2 Davut, kendisini kovalayanlardan kurtulabilmek için tutkuyla dua eder. Aksi takdirde bir aslan tarafından saldırıya uğrayan, eti lime lime edilen çaresiz bir kuzuya benzeyecektir.
7:3-5 Kûş, Davut’u pek çok konuda açıkça suçlamaktaydı. Büyük olasılıkla Saul, Davut’u öldürme amacıyla saldırmaktan ve erzak depolarına akınlar düzenlemekten de geri durmuyordu. Davut ise Tanrı’ya suçsuzluğunu savunuyordu. Karşısına çıkan fırsatlara rağmen kraldan öç bile almamıştı. Eğer gerçekten bu söylenenleri yapmış olsaydı, esir alınmaya ya da öldürülmeye razı olacaktı.
