66:5-7 5-12’nci ayetlerde tekil ve çoğul ifadelerinin tekrarları, bizi son günlerdeki Yahudiler’den arta kalan az sayıdaki imanlının, ulusları Tanrı’nın İsrail için yaptığı müthiş işlere bakarak şaşırmaları için çağıran müjdeci düşünceler olduğuna inanmaya yönlendirir. Tanrı’nın gücüyle ilgili olarak akla iki olağanüstü olay gelir. Kızıldeniz’i karaya çevirmiştir. İsrailliler kırk yıl sonra, Şeria Irmağı’na geldiklerinde, ırmağı ayakları ıslanmadan geçebilmişlerdir. İsrail’in nasıl da sevindiğini düşünün! Halk, güçlü egemenliği asla sona ermeyen ve gözleri sürekli uluslar üzerinde olan Tanrı’larıyla coşmuştur. Böyle bir Tanrı’ya karşı gelmek, ahmaklıktır.
66:8-12 Uluslar Tanrı’yı, İsrail halkını mucizevi bir şekilde koruduğu için de övmelidirler. İsrail, birbiri ardına hızla değişen düşüncelerle şöyle betimlenir:
Yoğun ateşte gümüş arıtır gibi arıtıldı (10. ayet).
Bir ağa yakalanmışçasına tutsak edilmiş (11a. ayeti).
Sırtına ağır yük vurulmuş (11b. ayeti).
Kötü insanlar başlarına çıkartılmış (12a. ayeti)
Dostları ilə paylaş: |
