1:1 Tanrısızların yaşam biçiminden uzak duran kişi, gerçek mutluluğu bulan kişidir. Tanrısızlarla ilişkisinde ölçülüdür. Onların günahlarını ve alaylarını onayladığını davranışlarıyla ifade etmekten sakınır. Bu, mutluluğu bulan kişinin kendisini kötülerden bütünüyle dışladığı anlamına gelmez. Aksine, onlara “günah, doğruluk ve yargı” konularında tanıklık ederek, onları kalıcı zevkin tek kaynağı olan Mesih’le tanıştırmak ister. Bu kişiler tanrısızlar için gerçek bir dosttur, ama onlarla ortaklığa girmezler.
1:2 Mutluluğu Tanrı’da bulan kişi, aynı zamanda O’nun Yasası’ndan da zevk alır. RAB’bin sözüne doyumsuz bir açlık duyar. Kutsal Kitap’ı sever ve gece gündüzonun üzerinde derin derin düşünür. Bu şekilde kendi yaşamını zenginleştirerek diğerleri için de bir bereket kaynağı olur.
1:3 Günahtan ayrılan ve Kutsal Kitap’a bağlanan kişi, güçlü, sağlıklı, verimli bir ağacın bütün özelliklerini taşır: