119:112 Sözün değerini fark etmiş olan herkes, yaşamının sonuna kadar söze itaat etmeye kararlı olmalıdır. Bu konuda tatil yapılamaz, itaat okulunda ara vermek yoktur.
119:113 Moffat bu ayeti şöyle çevirir: “Döneklerden tiksinir, senin yasanı severim.” Kararsız kişiler bazen Tanrı’dan yana, bazen de dünyadan yana tavır alırlar. Bir söyledikleri diğerini tutmaz ve Tanrı’nın yasasına ihanet ederler.
119:114 İzlendiğimizde Rab saklanacağımız yerdir. Saldırıya uğradığımızda ise, kalkanımızdır. O’nun sözüne umut bağlayanlar asla hayal kırıklığına uğramayacaklardır, çünkü O aldatmaz ya da aldatılamaz.
119:115 Tanrımız’ın buyruklarını yerine getirmeyen kişilerden uzak dururuz. Onların günahlı yollarından ayrılırken, aynı zamanda Tanrı’nın iyi haberini onlarla paylaşmak için iletişimimizi sürdürmeliyiz.
119:116 Bu duadaki düşünce şudur: “Sözün uyarınca bana destek ol. Aksi takdirde insanlar beni bıraktığını düşünecekler ve bu nedenle benim umudum boşa çıkacak.”
119:117 Ancak Rab bizi sıkı tutarsa kurtuluruz. Eğer Tanrı bizden yana olursa güvende oluruz. Ama bize düşen O’nun kurallarını sürekli dikkate almaktır.
