122. Mezmur: Esenlik Kenti
Senin tahtının önünde dua etmek için diz çöktüğümde
Ve iki dost olarak seninle iletişim kurduğumda
Geçirdiğim tek bir saat bile,
Saf bir zevktir!
– Fanny J. Crosby
122:1 Tanrısayar Yahudiler Davut’a Yeruşalim’deki şenliğe gitme zamanını hatırlattıklarında o, bu saf zevkin güzel kokusunu alıp sevindi. Bu ağır bir görev ya da sıkıcı bir rutin değildi. Tapınmak için tapınağa gitmekle doyum buluyor ve seviniyordu.
122:2 Şimdi iman yolcuları kentin içinde durmaktadırlar. “Ayaklarımız senin kapılarında, ey Yeruşalim!” Kendilerini tanrısal yuvalarında hissetme içgüdüsüyle, Tanrı’nın seçtiği yere geri dönmüşlerdi. Orada bulunmak harikaydı!
122:3,4 Güneşin yıkadığı, 1.5 km2 alana yayılmış duvarları, kubbeli ve düz çatılı evleriyle bitişik nizamda kurulmuş kenti hayranlıkla seyretmek için dururlar. Ancak insanların ateşli bir özlemle gittikleri tek bina, Rab’bin Tapınağı’dır. Aslında bu kenti onlar için önemli kılan, tapınaktır.
Dostları ilə paylaş: |
