O’nu ezgilerle, ilahilerle öveceğim. Yargılanan ve öldürüleceğini bilen bir insan için bu olumlu düşünceler garip değil miydi? Ama o anda bile erişeceği yüceliğe duyduğu güven nedeniyle keyifliydi. Kayafa’ya şunları söylememiş miydi? “Bundan sonra İnsanoğlu’nun, Kudretli Olan’ın sağında oturduğunu ve göğün bulutları üzerinde geldiğini göreceksiniz” (Mat.26:64).
27:7,8 Başkâhin, O’nu küfretmekle suçladı. Yüksek Kurul’un üyelerine dönerek, “Buna ne diyorsunuz?” diye sordu. “Ölümü hak etti” diye karşılık verdiler. Burada Kurtarıcı’nın sessizce şöyle dua ettiğini zihnimde canlandırabiliyorum:
