4. Mezmur: Tanrı Bizi Rahatlatır
4:1 Davut Rab’bin huzuruna girerken, O’na adil Tanrım diye hitap eder. Bu hitap Davut’un, adalet Tanrısı’na içtenlikle güvenilebileceği düşüncesini ifade eder. İnsanlar Davut’u lekeleyebilir ve toplum dışına itebilirlerdi, ama Tanrı gerçekleri bilmekteydi ve sonunda adaleti sağlayacaktı!
Davut şunu ekler: “Ferahlat beni sıkıntıya düştüğümde.” Bir çeviride bu ayet şöyle geçer: “Baskılarda beni rahata kavuşturdun.” Baskının, nesnenin hacmini azalttığını düşünürüz, ama Tanrı baskıyı insanın ruhsal olarak gelişmesi için kullanır! Refahın bize sağladıkları azdır, ama sıkıntılar imanda büyüme ve olgunlaşmayı sağlar. Spurgeon bir kez şöyle demişti:
Korkarım, rahat zamanlarımdaki mutlu saatlerimde aldığım lütuf bana fazla yarar sağlamaz. Ama üzüntü, acı ve yas zamanlarımda elde ettiğim lütfun büyüklüğü hesaplanamaz. İki ateş arasında kaldığım o çok zor durumlara ne kadar da çok şey borçluyum!9
Tanrı’nın geçmişte, yine baskı altındayken dualarını nasıl yanıtladığını hatırlayan Davut, Tanrı’dan tekrar kendisini işitmesini ister.
Dostları ilə paylaş: |
