39:7,8 “Ne bekleyebilirim şimdi, ya Rab? Tek umudum sendedir. Sensiz hiçbir şeye sahip değilim. Beni bütün suçlarımdan kurtar; özellikle yaşamıma bu korkunç sıkıntının gelmesine neden olan günahlardan. Akılsız insanların felaketime sevinecekleri düşüncesine katlanamıyorum.
39:9,10 “Bu sıkıntı başıma geldikten sonra nasıl sustuğumu biliyorsun; çünkü bu sıkıntı sen izin verdiğin için başıma geldi. Ama şimdi yumruklarını üzerimden uzaklaştırmanı istiyorum; tokadının altında tükendim.
39:11 “Rab, sen bir insanı günahları yüzünden azarladığında, insan güveler tarafından yenilen değerli bir giysi gibi tükenir. Her insan bir soluktur sadece.
39:12,13 “Bu nedenle sana geliyorum ve duamı işitmeni diliyorum Rab. İşit ve acil ricamı yanıtla. Gözyaşlarıma kayıtsız kalma. Çünkü senin yarattığın bu dünyada ben bir gecelik konuk gibiyim; atalarım gibi bir yabancıyım. Senden istediğim, yargıyla kaşlarını çatmaman ve kısa bir süre sağlık ve mutluluğun tadını çıkartmama izin vermen. Hiç değilse göçüp gitmeden biraz mutlu olayım!”
