| 41:9 En büyük ihanet, belki de en yakın dostun ihanetidir. Bütün üzüntüler içinde bu, en acı olanıdır. Kurtarıcı bu üzüntüyü Yahuda’nın ihanetiyle yaşadı. Bu deneyimi O’nu izleyenlerin de yaşaması olağandır.
Rab İsa 9’uncu ayeti Yahuda’yla ilgili kullandı. Yine de, “Yakın dostum” ifadesini atlamış olması önemlidir. Yahuda’nın kendisini ele vereceğini önceden bilen Rab, ona asla güvenmedi. Bu nedenle, “Ekmeğimi yiyen bana ihanet etti” (Yu.13:18) dedi.
41:10 Davut, bakışlarını kendisini arkadan vurandan çevirir ve merhamet bulmak için Rab’be yönelir. Diğerleri kendisinden uzaklaşabilirdi. Ama o, sadakatle yanında duran Rab’den yardım beklemekteydi. Sonra garip gibi görünen bir ricada bulunur: “Kaldır beni, bunların hakkından geleyim.” Bu, Davut’un konumundaki biri için önce yakışıksız bir ifade gibi görünse de, Rab’bin onu İsrail’in Kralı olarak meshettiğini hatırlamalıyız. Kral olarak isyan ve alçaklıkla ilgilenmek Davut’un göreviydi. Bir birey olarak kendisine alçaklık ve hainlikle davranılmasına dayanmak için seçilmiş olabilecekken, kral olarak yönetimi yıkacak olan her türlü girişimi bastırmakla sorumluydu.
41:11,12 Davut, düşmanlarının tuzaklarının başarısızlığını sağlayanın, kendisine iyilik eden Rab olduğunu anlar. Sonra şunları ekler:
Dostları ilə paylaş: |
