Şİİr niteliĞİndeki Kİtaplara giRİŞ

46. Mezmur: Tanrı Bizimle
Birinci Dünya Savaşı sırasında İskoçya’nın dağlık bölgelerinden birinde, gençler askerlik görevi için çağrılmaktaydılar. Her defasında asker grupları anakaraya yelken açmak üzere iskelede toplanır, akrabaları ve dostları onları uğurlamak için bir ezgi söylerlerdi:
Tanrı sığınağımız ve gücümüzdür, dar boğazlarda hazır bir yardımdır;

Bu nedenle bütün yeryüzü yerinden oynasa bile korkmayacağız:

Dağlar denizin ortasına atılsa da, sular yükselse de korkmayacağız.

Yüreğimiz sıkılmayacak; kabaran denizler tepeleri sarsa bile.

Bir ırmak var ki, suları Tanrımız’ın kentine sevinç getirir;

Yüceler Yücesi’nin kutsal konutuna.

Tanrı onun ortasında oturur; o kent sarsılmaz.

Gün doğarken, Tanrı ona yardım eder.

Sakin olun ve bilin ki, ben Tanrıyım:

Uluslar arasında yüceltileceğim; yeryüzünde yüceleceğim.

Her Şeye Egemen RAB hâlâ bizden yanadır:

Yakup’un Tanrısı, sığınağımız, sonsuza kadar kalemizdir.

– İskoçya “Mezmurlar Kitabı”
Bu olay büyük bunalım zamanlarında Tanrı’nın kutsallarının binlercesinin teselli edildiği mezmurda dile getirilir. Bu görkemli satırlar okunduğu hasta odalarında, yas tutulan evlerde, işkence görülen hücrelerde, acı ve trajedinin dar odalarında pek çok yürek tazelenmiştir. Kendisiyle sürekli uğraşıldığından rahat yüzü görmeyen bir manastır rahibi olan Martin Luther’e bu mezmur, ünlü re­form ilahisini yazdırmıştır: “Tanrımız güçlü bir kaledir.” Mezmurun çağrısı bütün zamanlara yöneliktir ve bizi cesaretlendirir.

G. Campbell Morgan bu mezmuru aşağıda yazılı olan üç ayrı bölüme ayır­mıştır.

1-3 Korkacak hiçbir şey yoktur. Tanrı bizimledir.

Güvenliğe davet.
4-7 Rab, Yeruşalim’de taht kurmuştur.

Güvenliğin sırrı.
8-11 Yeryüzünde barış ve egemenlik.

Güvenliğin haklı çıkarılması.
Mezmurun tarihsel geçmişi, Yeruşalim’in Asur kurdu Sanherib tarafından kuşatıldığındaki (2Kr.18:13 - 19:35; Yşa.36:1 - 37:36) mucizevi kurtarılışıdır. Bu tarihlerde Yahuda halkı, Tanrı’nın kendileriyle eşsiz bir biçimde birlikte ol­duğunun bilincindeydi. Bu nedenle mezmur aracılığıyla İmmanuel’e –Tanrı bi­zimle– övgüler yükseltilir.