52:1-4 Davut’un başlangıçtaki sorusu, kötülüğüyle gururlanan haine yöneliktir. Bu saldırının nedeni, Doek’in, “Tanrı’nın sadık uşağına karşı gün boyu yalanlarla haksızlık etmesi”dir (NEB). Mesih karşıtının bu hain örneği insanları, ettiği küfürlerle keskin bir ustura gibi parçalayan bir dile sahipti. İyilikten çok kötülüğe eğilimi vardı, gerçek yerine yalanı tercih ederdi. Hileli diliyle insanların yaşamlarını altüst ederdi.
52:5 Tanrı ve insan adaleti, mezmur yazarının önceden bildirdiği Doek ve yandaşlarının sonlarında anlaşırlar. Tanrı onu moloza dönüşen bir bina gibi yıkacaktır. En yüce Olan, onu kapıp çadırından fırlatacak ve yaşam diyarından kökünü sökecektir.
52:6,7 Tanrı’dan korkan insanlar o günü görmek için yaşayacaklar, Tanrı-nın müthiş yargısıyla sarsılacaklar ve Tanrı sıkıntıları zafere dönüştürdüğünde şu sözleri söyleyerek gülecekler:
İşte bu adam, Tanrı’ya sığınmak istemedi, servetinin bolluğuna güvendi, başkalarını yıkarak güçlendi. 52:8,9 Mezmur yazarının karakteri göze çarpan bir zıtlık taşımaktadır. Kendisini Tanrı’nın evinde yeşeren zeytin ağacına benzetir – zeytin ağacı, refah ve verimliliği simgeler. F.W. Grant’a göre zeytin,
Tanrı Ruhu’nu simgeleyen yağın içinde konut kurduğu, sonsuz yaşamın tazeliğiyle yeşil kalan ağaçtır. Kötünün fırlatılıp atıldığı “çadır”ın aksine o, Tanrı’nın evindedir.38 Tanrı’yı sığınağı yapmayan Doek’in aksine, Davut Tanrı’nın merhametine sonsuza kadar güvenmeye kararlıdır.
Sonsuza kadar yapacağı bir başka şey de kötüleri cezalandırdığı ve doğruları haklı çıkardığı için O’na teşekkür etmektir. Sonunda sadık kutsallarının önünde Rab’bin adını yüceltecektir, çünkü O iyidir.
