53. Mezmur: Ateizmin Akılsızlığı
14. Mezmur’la bu mezmur arasındaki temel farklılık, özgün metindeki Tanrı’nın adının Yahve’den (Yehova) Elohim’e değişmesidir.39 14. Mezmur’da akılsız, antlaşmasına sadık Tanrı’nın (Yahve, RAB) varlığını inkâr eder. Oysa Tanrı, halkının refahıyla yakından ilgilidir. Buradaki akılsız, Her Şeye Gücü Yeten egemen bir Tanrı’nın (Elohim) varlığını inkâr etmektedir. Oysa Elohim evreni yaratan, destekleyen ve yönetendir.
Tanrı her iki anlamda inkâr edilebilir: Bazıları yaratıcının insan soyuyla ilgilenmediğini düşünürken, bazıları ise bir Tanrı’nın varlığı olasılığını bile tamamen reddederler (Daily Notes of the Scripture Union).
53:1 Akılsız olarak tanımlanan kişinin, bir ahmak ya da aptal olması gerekmez. Çağdaş eğitimin sağladığı yararlarla zihinsel yönden akıllı olabilir, ama Tanrı’nın kişiliğine, gücüne ve takdirine gelince, bu konuyla yüzleşmekten kaçınır. Bilgisiz kalmak kendi isteğidir. İbranice akılsız sözcüğü, gerçeği kabullenmeyi reddeden kötü niyetli kişi anlamına gelir.
Ateizm, ahlâk bozukluğu ile yakından ilgilidir. Bazen ahlâk bozukluğunun nedeni, bazen de etkisi olur. Bu nedenle “Elohim yoktur” diyenlerin tiksindirici kötülükler yapmaları şaşırtıcı değildir. İyilik eden bir kişi bile yoktur.
53:2 Şimdi konu ateistlerden genel olarak insanlığa kayar gibidir. Pavlus bu ayetlerden Romalılar 3’üncü bölümde ufak alıntılar yapmış ve bütün insanlığın tamamıyla ahlâk çöküntüsü içinde olduğunu açıklamıştır. Elbette bu iddiası gerçektir. Tanrı gökyüzünden insan soyuna baktığında, kendisinden korkan bilge hiç kimse bulamaz. Kutsal Ruh harekete geçmedikçe hiç kimse Tanrı’yı aramaz.
Dostları ilə paylaş: |
