58:11 Tanrısızlar yargılanırken, insanlar doğruların ödüllendirildiğini ve gerçekten dünyayı yargılayan bir Tanrı olduğunu anlayacaklardır.
59. Mezmur: Bizimle Buluşmaya Gelen Tanrı Davut neredeyse soluk almadan Tanrı’ya dua eder. Çünkü Saul, evi kuşatmaları için güçlü adamlar göndermiştir.
59:1-4 Sözcükler Davut’un ağzından sel gibi taşar: “Kurtar beni... Kalem ol hasımlarıma karşı... Kalk bana yardım etmek için.” Burada Davut’un ısrarcılığı göze çarpmaktadır. Bu tanrıtanımazlar onun kanına susamışlardır. Onu öldürmek için fırsat kollamaktadırlar; onu yok etmek için güçlerini birleştirmişlerdir. Davut onları kışkırtmamıştır. Mezmur yazarı kendisini hainlik ve sadakatsizlikle suçlamalarına rağmen suçlu değildir. Davut onları kışkırtacak hiçbir şey yapmamıştır. Keşke Tanrı kalksa ve Davut’u kurtarmaya gelseydi!
59:5 Yesse’nin oğlu, Tanrı’dan bütün ulusları cezalandırmasını ister. Burada (özgün metinde) Tanrı’ya Yahve, Elohim Sabaoth (Her Şeye Egemen Rab), Elohe İsrail (İsrail’in Tanrısı) olarak hitap eder. Davut, burada Tanrı’nın öz var-lığındaki ve İsrail’leolan özel ilişkisindeki kimliğini ifade etmeyi amaçlayan tüm adlarını kullanır.
59:6,7 Vahşi sokak köpekleri gibi, sinsice dolaşıp uluyarak, hırlayarak mezmur yazarını kuşatırlar. Sürekli havlamaları ve hırlamaları her yandan duyulur. Küstahlaşırlar ve yakalanmayacaklarını sanırlar.
59:8,9 Ama Tanrı onları bilir; akılsızlıklarına güler. Aynı Tanrı, onlarla eğlenerek uluslara yukardan bakar. Bu büyük Tanrı, Davut’un gücü ve beklediğidir. O, Davut’un güvenilir Kurtarıcısı’dır.
