68:31 O gün, Mısır’dan elçiler haraç getirecekler, Kûşlular bütün yeryüzünün Kralı’na hayranlıkla yalvararak ellerini uzatacaklardır.
68:32-35 Son ayetlerde, yeryüzünün krallıklarına, İsrail’in Tanrısı’na bağlılık yemini etmeleri ve O’nu överek tanımaları için çağrıda bulunulur. İfadeler, Tanrı’nın büyüklüğüne ilişkin olağanüstü bir anlam taşımaktadır. O, göklere, kadim göklere binmiştir. O, güçlü sesle konuşan, açıklayan Tanrı’dır. Her Şeye Gücü Yeten’dir. İsrail’in gücüdür. Yüceliği, İsrail’in üzerindedir, ama gücü bulutların ötesinde, göklerdedir.
Tapınağında heybetlidir. Halkına güç ve kudret vermek için eğilendir.
Artık yapacak tek şey, Tanrı’ya övgüler sunmaktır!
69. Mezmur: Kurtar Beni, Ey Tanrı!
Kutsal Kurtarıcımız, çektiği acıları ve ölümüyle, Tanrı’nın gazap okyanusuna batırılmış gibiydi. Yaklaşmakta olan büyük ıstırabından bir vaftiz olarak söz etmiştir:
Katlanmam gereken bir vaftiz var. Bu vaftiz gerçekleşinceye dek nasıl da sıkıntı çekiyorum! (Luk.12:50).
Mezmur 42:7’de O’nun şu feryatlarını duyarız:
Çağlayanlar gümbürdeyince, enginler birbirine sesleniyor, bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.
Acıların en büyüğünü çekerek öldüğünde, Tanrı’nın bizim günahımız nedeniyle gelen yargısı sona erdi.
Dostları ilə paylaş: |
