71:12,13 Bu bunalım, mezmur yazarının Tanrı’ya yardım etmesi için ısrar etmesine neden olur. Tanrı, hiçbir zahmete girmeksizin, düşmanları utanç, yenilgi ve rezaletle zor durumda bırakabilirdi.
71:14-16 Ama umut çabucak korkuya galip gelir ve övgü sözleri yükselmeye başlar. Lirikler, Tanrı’nın haklı eylemlerini ve O’nun kuşatılmış çocuğunu defalarca nasıl kurtardığını hatırlatır. Mezmur yazarı kutsal bir kararlılıkla şöyle der: “Gelip Yahve Elohim’in yiğitliklerini tükenmeyen öykülerle duyuracağım.”51
71:17,18 Mezmur yazarı 5-11’inci ayetlerdeki gibi, bir kez daha gençliğinden yaşlanacağı güne kadar olan dönemi inceler (17-21’inci ayetler). İncelemesinin sonunda bulduğu tek şey, Tanrı’nın sadakatidir. Tanrı onu çocukluk günlerinden beri yetiştirmiştir. Knox şöyle devam eder: “Hâlâ senin harikalarını anlatmaktayım.” Şimdi yaşlanmıştır ve saçlarına ak düşmüştür, ama işinin sona ermediğini düşünür. Tanrı’nın kendisine, yeni kuşağa ve sonrakilere gücünü ve kudretini anlatması için zaman vermesini diler. Bu dua elbette yanıtlanır, çünkü bu mezmur Kutsal Yazılar’ın içinde korunmuştur.
