13. Mezmur: Daha Ne Kadar Sürecek? Şu sözler Davut tarafından dört kez tekrarlanır: “Ne zamana dek?” Düşmanı (belki Saul) tarafından amansız bir biçimde izlenen Davut, Tanrı’nın savaş arabasını geciktirenin ne olduğunu merak ediyordu. Onu ezen dört ağır yükten özgür kılacak olan yardım hiç gelmeyecek miydi?
Sanki Tanrı onu unutmuştu.
Tanrı’nın iyiliğinin kendisinden esirgendiğini düşündü.
Her gün büyük bir bunalım yaşıyordu.
Kaybeden tarafta olmanın ezikliğini yaşadı.
13:1-4 Tanrı, Davut’un içinde bulunduğu kötü durumu göz önüne almalı ve başına gelebilecek felaketlerden kurtulması için bir an önce yardım göndermeliydi. Bu felaketlerden ilki Davut’un ölümü, ikincisi ise düşmanının zafer kutlamasıdır. Rab Davut’un yaşamını değiştirmezse, düşmanları bir süre sonra onu yenilgiye uğratacaklardı.
13:5,6 Sonuç şimdiden belliydi. Mezmur yazarı yanıtın gecikmeyeceğine inanıyordu. Rab’bin merhametine güvendiği için, düşmanından kurtuluşunu kutlayacağını biliyordu. Kurtuluşunu beklerken, Rab’bin sınırsız sevgisi için ezgiler söyleyebilirdi.
Bu mezmur çoğumuza Tanrı tarafından gönderilen denenmeler gibidir: Bir iç çekişle başlar, ama bir ezgiyle sona erer!
