115:16 Tanrı, gökleri kendi konutu olarak yaratmıştır, ama yeryüzünü yaşamaları için insanlara vermiştir. İnsan, yeryüzünde O’na tapınıp hizmet edebilir.
115:17,18 17’nci ayet, Eski Antlaşma kutsallarının ortak görüşü olan, ölümün insanın Rab’bi övmesine engel olacağı görüşünü yansıtır. Bildikleri kadarıyla ölüler sessizlik diyarına giderlerdi. Ancak şimdi, iman ettikten sonra bizler, ölenlerin hemen o anda Rab’bin huzuruna gittiklerini biliyoruz. Bedenleri mezarda suskunluk içinde yatsa bile, ruhları tapınmak ve Rab’be hayran olmak için özgürdür. Ancak bu ifadede bizler için de geçerli olan, bu bedendeyken bizlerin de Rab’bi övmemiz gerektiğidir. Mezmur verilen şu sözle kapanır:
