120:5 Barışsever mezmur yazarı bir an kendisine acır. Meşek ve Kedar çadırları arasında oturmaktan yakınır. Meşek, Yafet’in oğullarından biriydi (Yar.10:2), ve soyu barbar ve ilkel bir halk olarak tanınırdı. Kedar, İsmail’in ikinci oğluydu (Yar.25:13). Onun soyu da zalim ve acımasızdı. The International Standard Bible Encycloedia’ya göre, “Müslüman soy araştırmacıları, İsmail’den gelen Muhammet soyunu Kedar aracılığıyla izlerler.”
120:6,7 Mezmur yazarı, barıştan nefret eden barbarların arasında zorla sürgüne gönderilmişti. Onlarla barış ve işbirliği yapma çabaları, yeni savaş eylemleriyle geri püskürtülmüştü.
Mezmur yazarı Yeni Antlaşma döneminde yaşamış olsaydı, saldırı ve iftiralarla karşılaşmaya hazırlıklı olacak ve bu sorunla daha iyi başa çıkabilecekti. Rab İsa’nın örneği gözlerinin önünde olacaktı:
Kendisine sövüldüğünde sövgüyle karşılık vermedi, acı çektiğinde kimseyi tehdit etmedi; davasını, adaletle yargılayan Tanrı’ya bıraktı (1Pe.2:23).
Petrus’un öğretişini biliyor olacaktı:
Ama iyilik edip acı çektiğinizde dayanırsanız, Tanrı’yı hoşnut edersiniz (1Pe.2:20b).
Kötülüğe kötülükle, sövgüye sövgüyle değil, tersine, kutsamayla karşılık verin. Çünkü kutsanmayı miras almak için çağrıldınız (1Pe.3:9).
Ve son olarak Rab İsa’nın şu sözünü hatırlayabilecekti.
Benim yüzümden insanlar size sövüp zulmettikleri, yalan yere size karşı her türlü kötü sözü söyledikleri zaman ne mutlu size! Sevinin, sevinçle coşun! Çünkü göklerdeki ödülünüz büyüktür. Sizden önce yaşayan peygamberlere de böyle zulmettiler (Mat.5:11, 12).
Dostları ilə paylaş: |
