133. Mezmur: Kardeş Birliğine Övgü
Bu mezmur kısadır, ama nicelikte eksik olan, nitelikte yazınsal ve ruhsal değerdeki bir taşı andırır.
Mezmur yazarı dört ana düşünceye yer verir. Birinci düşünce, kardeşlerin birlik içinde yaşaması iyi ve hoştur. İkincisi, hoş kokuludur. Üçüncüsü, tazeleyicidir. Dördüncüsü ise, Tanrı bereketinin kesin oluşudur.
133:1 Kardeşler arasındaki birlik, görülmeye değer bir görüntüdür. Yine de beraberlik, her konuda aynı görüşe sahip olmak anlamına gelmez. Temel öneme sahip konularda anlaşırlar. İkinci derecedeki konularda farklı görüşler için özgürlüğe sahiptirler. Her şeyde egemen olan, sevgi ruhu olmalıdır. Tekdüze olmayan beraberlik mümkündür; her birimiz farklıyız, ancak bu birlikte çalışmamıza engel değildir. İnsan bedeninin bütün üyeleri farklıdır, ama başa itaat ederek birlikte işlediklerinde görkemli bir beraberlik oluşur. Oy birliği olmaksızın birlik mümkündür; Tanrı hiçbir zaman önemsiz konularda aynı düşünceye sahip olmamızı amaçlamamıştır. Temel konularda anlaşmak yeterlidir. Kavga etmediğimiz sürece, temel konuların dışında anlaşmamız gerekmeyebilir. Birliğin gerçek düşmanları kıskançlık, dedikodu, arkadan konuşma, sürekli kusur bulma ve sevgisizliktir.
Dostları ilə paylaş: |