Şİİr niteliĞİndeki Kİtaplara giRİŞ

143. Mezmur: Dua’nın Geniş Dağılımı
On iki ayetten oluşan bir mezmurda böylesine farklı konuların ve ruh halinin dile getirilmesi şaşırtıcıdır:

143:1 Dua’nın işitilmesi için rica. “...işit, ...kulak ver! ...yanıtla.” Burada ifade yoksunluğundan çok vurgu ve çeşitlilik bulunur. Davut, Tanrı’nın kendi­sini, sadakatiyle (vaatleri) ve doğruluğuyla (çünkü O’nun savunmasız hizmet­kârını savunması doğrudur) yanıtlamasını ister.

143:2 Pişmanlık. Tanrı’dan kendisini yargılamasını istemez. Bu, korkunç olur. Herkes günahlıdır. Hiç kimse Tanrı’nın istediği mükemmel doğruluğu kendiliğinden üretemez. Bu nedenle insan kendisini Tanrı’nın lütfuna bırakma­lıdır.

Tanrı’nın huzuruna hiçbir şeyi hak etmemiş pişman kişiler olarak çıktığı­mızda, günahlarımızı kabul edip Mesih’i bizi günahlarımızdan özgür kılan Kurtarıcımız olarak yaşamımıza aldığımızda, Tanrı bize kendi doğruluğunu ve­rir ve Mesih’te O’nun huzurunda durabilmek için yetkin kılınırız.