Kimseden yılmam. Karanlık bastırdığında Tanrı, O’nun ışığıydı. Tanrı O’nu dünyadaki düşmanlarından kurtaran kişiydi. Tanrı, yaşamının kalesi, fırtınalı zamanlarda sığınağıydı. Böyle bir koruması varken, kimseden korkması gerekmezdi!
27:2 Rab’bi tutuklamaya geldiklerinde, Rab İsa onlara şunu sordu: “Kimi arıyorsunuz?” Yanıtları şu oldu: “Nasıralı İsa’yı.” “‘Ben’im’ deyince gerileyip yere düştüler” (Yu.18:6). O sırada Mesih aşağıdaki ayetler üzerinde düşünmüş olabilirdi:
Hasımlarım, düşmanlarım olan kötüler,
Tökezleyip düşerler. Atmacalar gibi üzerine atıldılar, ama “BEN BEN’im” ifadesiyle belirtilen, Tanrılığının görkemi insan görünümüne rağmen parladı ve O’nu yakalamak isteyenler yere düştüler.
27:3Yuhanna bize, İsa’yı tutuklamak için gelenlerin bir bölük asker ve başkâhinler ve Ferisiler’in gönderdiği görevlilerden oluştuğunu söyler. Fenerler, meşaleler ve silahlarla geldiler (Yu.18:3). Onların yaklaştığını görünce şunları söyledi:
